پاورپوینت کامل از امام زمان(عج) چه بخواهیم؟ ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از امام زمان(عج) چه بخواهیم؟ ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از امام زمان(عج) چه بخواهیم؟ ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از امام زمان(عج) چه بخواهیم؟ ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

یک روز در مجلس درس سیّد، یکی از حاضرین سئوال کرد: «آیا در [عصر] غیبت امکان دارد
کسی تشرّف حاصل بکند؟ سیّد سرش را زیر انداخت، گویا با خودش صحبت می کرد، سپس گفت:
«ما اجیب له و قد ضمنّی ـ صلوات الله علیه ـ الی صدره؛۶ من به این آقا چه پاسخی
بدهم و حال آنکه حضرت مرا به سینه خود چسباندند.

شرح زندگانی

آیت الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی (ره) به سال ۱۲۹۸ در خانواده ای اصیل و مذهبی
متولد شد و بنا به نقلی از نوادگان محدّثِ بزرگ ملاّ صالح مازندرانی ـ شارح کافی ـ
است.

پدر ایشان با آنکه اهل علم نبود، امّا مرد مؤمن، متّقی و آشنا به مسائل بود. کسانی
که ایشان را می شناختند به تقوا و پارسایی آن مرحوم اعتقاد داشتند. وی با مرحوم
علاّمه امینی، خیلی مأنوس بود و به ایشان خیلی علاقه داشت، متقابلاً علاّمه امینی
هم به ایشان لطف داشتند.

آیت الله صافی پس از فرا گرفتن دروس مقدماتی و مقداری از تحصیلات جدید به تشویق و
ترغیب یکی از علمای اصفهان، در سن ۱۸ سالگی جهت کسب علوم دینی به حوزه علمیّه راه
یافت و با دانش اندوزی در حوزه علمیّه اصفهان و سپس قم، بالاخره در محرّم سال ۱۳۲۲
رهسپار نجف اشرف شد. وی حدود ۲۷ سال در جوار مقدّس امیرمؤمنان(ع) به تحصیل، تدریس و
تهذیب اخلاق پرداخت و سرانجام به درخواست جمعی از اهالی اصفهان و بنا به توصیه
آیت الله العظمی خویی(ره) به زادگاه خویش بازگشت. ایشان پس از رحلت آیت الله خادمی،
به رغم میل باطنی، ریاست حوزه علمیّه اصفهان را عهده دار شدند.

آن فقیه فقید، همواره در پی تهذیب اخلاق و کسب معارف حقیقی اهل بیت(ع) بود. ایشان
علاوه بر تدریس سطوح بالای فقه و اصول، عنایت ویژه ای به کسب و ترویج معارف
اهل بیت(ع) داشت. وی رکن اساسی مذهب تشیّع را علاوه بر کسبِ علوم ظاهری در اتّصال
به باطن ولایت می دانست تا بدان جا که خود توانست از مَحرمانِ راز حریمِ انس الهی
گردد.

· معرفی استادان

این فقیه اهل بیت سطوح عالی فقه و اصول را از دروس آیات عظام: خویی،· حکیم،· سیّد
عبدالهادی شیرازی،· سیّد جمال الدین هاشمی گلپایگانی،· و تنی چند از عالمان عامل
دیگر فرا گرفت.

از آیت الله صافی تألیفات و آثاری چند بر جای مانده که،· از آن جمله است: الهدایه
فی علم الاصول در ۴ جلد،· و ترجمه کتاب نقد فلسفه داروین (۲ جلد)،· مقداری از
تقریرات فقهی و هم چنین درس های اقتصاد تطبیقی و دروس خارج فقه،· اصول،· رجال و
درس های اخلاق و معارف.

سرانجام آن استاد علاّمه در صبح گاه جمعه هفتم مهرماه ۱۳۷۴ ندای حضرت حق را لبیک
گفت و در پی تشیع با شکوهی در مقبره علاّمه مجلسی به خاک سپرده شد.۱ روحش شاد.

روش مرحوم آیت الله صافی در دروس اخلاقی،· این بود که در کنار بیان مسائل،· در
میان یا پایان بحث،· به نحوی دل ها را متوجّه حضرت ولی عصر(ع) می نمود و یادی
از آن حضرت می کردند. کمتر محفل و مجلسی برگزار می شد که ایشان از این مهم غفلت
نموده باشند.

این موضوع در سلسله درس های اخلاق و معارف که از ایشان با عنوان شوق وصال در ۲
جلد به چاپ رسیده،· کاملاً آشکار و هویدا است.

در کتاب لاله ای از ملکوت یادنامه عارف دلسوخته مرحوم حاج جعفر آقای مجتهدی،· به
نقل از آیت الله زاده صافی آمده است:

در یکی از سفرهای حج که مرحوم پدر می خواستند از تهران مشرّف شوند،· در بین راه
جهت زیارت حضرت معصومه(س) و خداحافظی با آقای مجتهدی به قم آمدند،· در آنجا آقای
مجتهدی بشارت تشرّف خدمت امام عصر(ع)،· و شناخت آن حضرت در حین تشرّف را به پدر
دادند. هنگام مراجعت از مکّه،· وقتی از ایشان پرسیدم: آیا مطالب آقای مجتهدی به
وقوع پیوست؟ از جواب دادن امتناع کرده،· فرمودند: «به این کارها،· کاری نداشته
باشید».۲

در این نوشتار به جهت یادی از آن عارف وارسته و عاشق شیدای امام زمان(عج) نکته
هایی نورانی از مباحث و سخنرانی های ایشان را به ترتیبی کنار هم نهادیم تا شکل یک
گفتار منسجم را پیدا کرد و آن را با طلب شادی برای روح آن استاد خلاق و فقیه اهل
بیت(ع) به خوانندگان فرهیخته موعود تقدیم می نماییم. باشد که مورد قبول تان
واقع گردد.

ولایت خدا بر صالحان

خداوند متعال می فرماید:

اِنّ ولیـّی الله الّذی نزّل الکتاب و هو یتولّی الصالحین والّذین تدعون من دونه لا
یستطیعون نصرکم و لا أنفسهم ینصرون.۳

ولی و سرپرست من آن خدایی است که این کتاب را نازل کرد،· و او همه صالحان را
سرپرستی می کند و آنهایی را که جز او می خوانید،· نمی توانند یاری تان
کنند،· و حتّی خودشان را هم نمی توانند یاری دهند.

بحت ما درباره [عوامل] تکامل انسان و عوامل انحطاط و وقوف او است. انسان از ابعاد
مختلف،· تکامل دارد؛ مرز آن هم انسانیّت و عمل صالح است. کسی که از «صالحین» باشد
موحّد است و مقام توحید و مقام ولایت دارد و کسی که از «طالحین» باشد،· مُشرک است.
ممکن است شرک خفی داشته باشد؛ مثل هواپرستی،· جاه پرستی،· مقام پرستی،·
خودپسندی. اینها همه از رذایل اخلاقی و از معاصی است. امّا وقتی این [رذیلت ها]
از بین رفت و مصداق صالحین شد،· آن وقت است که از مناجات حق لذّت می برد،· آن وقت
است که جمال حق را مشاهده می کند. وقتی انسان پا را در دایره ولایت نهاد «یتولّی»
روی او می آید.

آیه شریفه « إنّ ولییّ الله الّذی نزّل الکتاب و هو یتولّی الصالحین» ناظر به همین
معناست؛ یعنی همان که قرآن را نازل کرده،· همان «ولیّ صالحین» است. همه بندگانِ
صالح خدا،· تحت ولایتِ خدا هستند. شعبه و شعاع این ولایت هم حجّت وقت است. عنایت
امام زمان(ع)،· عنایت خداست. اطاعتِ او اطاعت خدا،· و محبّت او محبّت خداست. اگر
انسان عبد صالح خدا شد،· حتماً و حتماً با حضرت پیوند برقرار می کند و حتماً
الطاف خاصّه حضرت شامل حالش می شود،· دعایش می کند و چه مقامی بالاتر از اینکه
انسان مورد عنایت ولی الله واقع شود: «و هو یتولّی الصالحین» یعنی خدای متعال به
وسیله حجّت وقت،· ولی ّ خدا،· امام زمان،· عهده دار رهبری او می شود و همه
فیوضات به واسطه حجت وقت از مبدأ فیّاض علی الاطلاق افاضه می شود و مهم ترین
فیوضات،· همان فیض هدایت،· فیض رهبری و دستگیری معنوی است.

اگر انسان وارد مرز صالحین شد و مصداق آن گردید،· حتماً ارتباط خصوصی با امام
زمان(ع) پیدا می کند. حال چه بفهمد،· چه نفهمد «تشرّف روحی» اش قطعی است. چه
«تشرّف جسمی» حاصل بشود یا نشود. وقت تشرّف چه حضرت را بشناسد یا بعد بشناسد. اصل
همین است که پیوند برقرار شود. وقتی رابطه برقرار شد تدریجاً محکم هم می شود [آن
وقت] هم «محبّ» می شود و هم «محبوب»؛ هم محبِّ امام زمان(ع) می شود و هم محبوب
آن حضرت. خدا صالحین را دوست دارد. امام زمان هم صالحین را دوست دارد. وقتی امام
زمان(ع) کسی را دوست داشته باشد،· از او دستگیری نمی کند؟ آیا به او کمک نمی
کند؟ قلب او را هدایت نمی کند؟ وقتی انسان محبوب او شد،· مصونیّت پیدا می کند و
این مصونیّت لازمه آن محبوبیّت است. وقتی دست امام زمان(ع) روی سر انسان آمد،·
نمی گذارد شیطان او را به دام بیندازند [آنگاه «محفوظ» می شود] فرق «محفوظ» با
«معصوم» در این است که معصوم خطا و اشتباه نمی کند اما این شخص اشتباه می کند
امّا از گناه «محفوظ» است. اشتباه می کند،· امّا پیرامون گناه نمی رود و از
گناه مصون و محفوظ می شود.

حجّت وقت و ولیّ امر که مظهر رحمتِ واسعه حق است از معصیت بندگان خدا ناراحت می
شود. در حدیث داریم: «لا تسوؤا رسول الله۴؛ رسول خدا را ناراحت نکنید». به این
معنا که معصیتِ خدا را نکنید تا پیغمبر خدا ناراحت شود. امام زمان هم همین طورند؛
یعنی اگر ما معصیت کردیم،· امام زمان(ع) ناراحت می شوند. برعکس اگر رو به خدا
رفتیم،· ایشان مسرور می شوند. به هر حال باید حضرت را خوشحال کنیم تا مشمول عنایت
آن حضرت قرار گیریم. در آن صورت حضرت کمک مان می کنند کما اینکه کمک کرده
اند.

· راه های جلب توجّه امام زمان(ع)

جلب توجّه مهدی فاطمه(ع) راه دارد. خدا می داند امام زمان خیلی رؤف اند و زود
می شود توجّه شان را جلب کنیم. سلام،· جواب دارد،· بی جواب نیست. اگر کسی
جدّی به کسی سلام کرد،· جواب هم می شنود. ما در نمازهایمان،· دستِ کم،· روزی پنج
مرتبه می گوییم:

«السّلام علینا و علی عبادالله الصّالحین» آیا امام زمان هم این سلام را در نمازشان
می فرمایند یا نه؟ بله! امام زمان هم این سلام را می فرمایند و به بندگان صالح
خدا،· سلام می دهند. حضرت به [همه] واجبات و متسحبّات عمل می کنند. اصلاً سلامِ
کامل و تمام عیار را حضرت(ع) می دهند. این «السّلام علینا و علی عبادالله
الصالحین،· یعنی چه؟ یعنی سلام بر ما و همه بندگان صالح خدا! یک وقت است من و شما
این سلام را می گوییم،· یک وقت امام زمان(ع). پس بندگان صالح در همین دنیا مشمول
سلامِ حضرت ولی عصر(ع) می شوند.

اگر ما به امام زمان(ع) دعا کنیم،· حضرت هم به ما دعا می کند. دعای امام زمان
مُستجاب است از خدا بخواهیم «اللهمّ هب لی رأفته و رحمته و دعاه…»۵؛ خدایا مرا
مشمول رأفت،· رحمت،· و دعای امام زمان(ع) قرار بده»!

روشن شدن قلب ها و طهارت دل ها که بر اثر محبّت خدا می آید،· به واسطه اتصال
و پیوند به مقام ولایت است و راه آن توجّه است؛ توجّه مداوم. باید بگویم انسان بدون
متوسّل شدن به حجّت وقت،· هیچ کاری نمی تواند بکند. اگر ارتباط بر قرار شد قلب
نور می گیرد و انسان با نور و چراغ بهتر پیش می رود. انسان متوسّل با نور ولایت
پیش می رود هر موجود ضعیفی حتماً باید تکیه گاهی و پناهگاهی داشته باشد که از
او استمداد کند. انسان هم،· چون ضعیف آفریده شده حتماً باید در همه مطالب معتصم به
حق و اولیای حق و معتصم به امام زمان(ع) باشد. امام زمان قدرتمندترین قدرتمندان در
عالم امکان است،· واسطه فیض خداست،· تمام فیض ها به وساطت او باید افاضه شود. خدا
از مجرای امام زمان(ع) خواسته است که مردم با او ارتباط داشته باشند. انسان اگر
خواست با خدا و مقام ولایت اتّصال پیدا کند،· راه آن آسان است. خیلی آسان،· و آن
توجه به خداست،· توجّه هم [امری] اختیاری است. همان لحظه که حقیقتاً در سرّ و قلبش
به یاد خدا می افتد،· همان لحظه که توجه به امام زمان(ع) پیدا می کند،· همان
وقت،· سیم متصل می شود. و روح مطلب و اساس کار همین برقراری ارتباط با خدا و
اولیای خداست.

به قول آن آقایی که مرحوم شده و به خواب کسی آمده و گفته بود: «شما هم مثل من عمل
کنید تا بعد از مرگ خوشتان باشد»،· پرسیده بود: چه کار کنم؟ گفته بود: پیوندتان را
با امام زمان(ع) قرص و محکم بکنید،· توسّلات شما به امام زمان(ع) قطع نشود.

دو چیز را هم اسم برده بود که یکی از آن دو که الان در ذهنم هست،· نماز توسل به
امام زمان(ع) بود که این نماز را حتماً بخوانید؛ مثل اینکه خود آن مرحوم این بر