پاورپوینت کامل سپیددندان را بگو! ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سپیددندان را بگو! ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سپیددندان را بگو! ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سپیددندان را بگو! ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاه متعجبش گفت: «این جا کاری داشتی؟» ولی نگفت. از بالای عینک ذره بینی اش نگاهش را سُر داد. در قاب صورت استخوانی اش یک جفت چشم های میشی فرو رفته، بینی کشیده، گاله ی بزرگ و گونه های بیرون زده خودنمایی می کرد. سه بار آب دهانش را قورت داد. توانست صدای خودش را بشنود: «بله!»

همین یک کلمه از میان لب هایش بیرون پرید. تقریباً روی نوک پا بلند شده بود. زن آرنج هایش را روی میز گذاشت، کمی خم شد و تا لبه ی صندلی خودش را جلوتر کشاند. دختر ریزنقشی بود با چهره ی کودکانه. موهای سیاهش را زیر روسری اش فرو برد. احساس کرد مقابل معلمش ایستاده، با همان حالتی که بچه های ناآماده به هنگام درس پس دادن از خود نشان می دهند. دستپاچه، روی دو پا ایستاده بود. زن آرنج هایش را ذره ای به جلوتر لغزاند و ابروهایش را به هم نزدیک کرد. دختر این تغییر حالت را متوجه شد. زن، ولی، بدون قصد قبلی به کمکش شتافت و پرسید: «برای کتاب اومدی؟» دختر مژه های بلندش را به هم کشید. دوست داشت بگوید آره برای همان آمده ام. به جایش نفسی از میان قفسه ی سینه اش بالا آمد و از میان لب هایش رها شد.

زن روی صندلی اش قرار گرفت و یک بار دیگر سر تا پای دختر را کاویید. به نظرش یک کوچولوی دوست داشتنی می آمد. یک بره ی مطیع و خجالتی! نگاهش سریع اطرافش را پایید. کسی آن جا نبود. صدایش تیز و تند بود: «می خواهی عضو بشی؟» دختر همان طور با سر پایین جواب داد: «بله!»

زن خواست بپرسد بیش تر یادش نداده اند حرف بزند. به جایش گفت: «یک قطعه عکس!» و ادامه داد: «همراهت داری؟» دختر سرش را تکان داد و یواشکی لبخند زد. از ته جیب پیراهنش دو انگشتی عکسی بیرون کشید و روی میز گذاشت. عکس از چند جا شکسته بود و مربوط به زمان قبل از مدرسه اش می شد. زن دو طرف لب هایش را پایین کشید و با بی میلی قبولش کرد. اگر او اولین مشتری اش نبود؛ شاید به آن رضایت نمی داد.

دستش را پیش برد و از کشوی میزش برگه ای بیرون کشید. با صدای تقی که از برخورد خودکارش با شیشه میز برخاست، برگه و خودکار را پیش سُراند: «تقاضانامه رو پرکن.» دختر نتوانست خوش حالی اش را پنهان کند. زیرلبی لبخند زد. فوری خودکار را برداشت. زن پرسید: «گفتی کلاس چندی؟»

– اول راهنمایی!

و شروع کرد به نوشتن. نگاه زن به کاغذ زیر دستش قفل شد. خط دختر نپخته و درشت بود. گذاشت تا آخر صفحه را برود. آن وقت با صدای بُرنده اش تقریباً جیغ کشید: «پولی تو جیب هات پیدا می شه؟» دختر سرش را بالا آورد و مات نگاهش کرد. حالتش معصومیت چهره اش را دوچندان می کرد. زن ادامه داد: «حق عضویت این جا هزار تومنه.» و نگاه سریع و دوباره ای به سر و وضعش انداخت. دختر همه ی جیب هایش را گشت. آن گاه دستش با یک سکه بالا آمد.

زن اخم کرد: «خیلی کم است.» دختر احساس ناامیدی کرد. نفسش به سختی بالا می آمد. زن گوشه ی لبش را عقب کشید: «بقیه ش بمونه برای بعد.» دختر نفس بلندی کشید: «باشه.»

– زیر قولت نمی زنی؟

دختر سرخ شد. آهسته گفت: «نمی زنم.» لحنش طوری بود که زن حس کرد دوست دارد دختر خودش باشد. زن گفت: «کتابی که به سن تو بخورد…..» و چرخید و از قفسه ی پشت سرش چند کتاب زوار دررفته و دست دوم برداشت و روی میز جدا کرد. دوتایش جلد خشتی داشتند و سومی رقعی. چشم های دختر برق زدند. کتاب ها را بادقت روی هم جمع کرد، به بغل زد و به طرف یکی از میزها به راه افتاد. یک صندلی چوبی جلو کشید و نشست. پشتی صندلی اذیتش می کرد؛ اما اهمیتی نداد و بلافاصله غرق خواندن شد.

کمی بعد زن بالای سرش آمد. کارت عضویتش را صادر کرده بود. صدای دختر را