فایل کامل و عالی پاورپوینت آناهید و جشن آبانگان

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت آناهید و جشن آبانگان دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت آناهید و جشن آبانگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت آناهید و جشن آبانگان :

در اسطوره‌های ایرانی طبیعت و عناصر طبیعی نقش اساسی دارند، در هیچ اسطوره‌ای نیست که باد و آب‌ و خاک و آتش بی‌تاثیر باشد. در کنار اساطیر ما، طبیعت در ادبیات ما هم نقش دارد؛ بیت معروف «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند | تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری»، تنها معنای معیشت ندارد! حتما یک امری مافوق آن عناصر است.

پیرامون تقدس آب و ایزد بانوی آب‌ها در ایران باستان

این مقاله پیشکش می‌شود به روان بلند دکتر آهنگ کوثر پدر دانش نوین آبخوان‌داری ایران که از منتقدان سدسازی افراطی در ایران بود و در اول آبان ۱۴۰۳ از این خاکدان به سرای جاودان پرکشید.

تمام تعلقات، مفاخر و بودهای ما در بستری به نام جامعه ایران رخ‌ داده که راه زیست اکثریت باشندگان این جغرافیا از دوردست تاریخ تا پیش از کشف نفت در این فلات [نهایتا ۱۰۰ سال پیش] کشاورزی بود. هستی و حیات کشاورز و جامعه دهقانی در مهربانی عناصر طبیعت خلاصه می‌شود و این یک حقیقت است که نیازها و آمال‌های یک جامعه در طول گذرِ هزاره‌های تاریخی مبدل به عناصر مقدس در آن جامعه می‌شود و در اکناف عناصر مقدس آدمی خردورزی می‌کند.

در اسطوره‌های ایرانی طبیعت و عناصر طبیعی نقش اساسی دارند، در هیچ اسطوره‌ای نیست که باد و آب‌ و خاک و آتش بی‌تاثیر باشد. در کنار اساطیر ما، طبیعت در ادبیات ما هم نقش دارد؛ بیت معروف «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند | تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری»، تنها معنای معیشت ندارد! حتما یک امری مافوق آن عناصر است. این یک جنبه اسطوره‌ای به آنها می‌دهد. شاید اشاره به آن دارد که تصمیم در مورد زندگانی مختص دراختیار من انسان نیست و شاید عناصر مقدس طبیعی چون خورشید در این مهم تصمیم‌گیر باشند! در ابیات شاعران ما مثل منوچهری و فردوسی فراوان می‌بینید که عناصر طبیعی از این نوع موارد که یا جنبه زندگی‌بخش دارد یا مفهوم مرگ‌آفرین. در اساطیر ایران طبیعت و همه موجودات، از انسان گرفته تا هر حیوان دیگری، خرد و شعور و اراده دارند. روزگاری که علم امروزین به معنای امروز در کار نبود این چهار عنصر را به عنوان سازنده حیات و قوام زندگی می‌شناختند و به همین چهار تا بسنده می‌کردند. اینها را مخلوق یک موجود مافوق بشر که چه اساطیر باشد و چه خداوند باشد، می‌دیدند و به همان علت یک نوع تقدس برای آنها قائل بودند؛ در بسیاری از اسطوره‌ها و قصه‌ها یک نوع ستایش از چهار عنصر مقدس طبیعی مطرح است. یعنی آب، باد، خاک و آتش را می‌استایند. یگانگی انسان و جهان در باورها و نمادهای باستانی ایران تا بدانجا بوده است که گیتی را با پدیده‌های گوناگونش با انسان و اندام‌های وی سنجیده‌اند و هر کدام از پدیده‌ها را با یکی از اندام‌های انسان برابر دانسته‌اند؛ آسمان با پوست، کوه‌ها با استخوان، زمین با تن، رودها با رگ‌ها و آب روان در آنها با خون و جنگل‌ها با مو سنجیده شده‌اند. (۱)

فراموش نکنیم ایران سرزمینی است که در اقلیم خشک و فراخشک قرار دارد؛ ایران ۱.۲ درصد از خشکی‌های کره خاکی و ۳.۰۸ درصد مناطق بیابانی زمین را در خود جای‌ داده است (۲) و باشندگان ایران از اعصار بسیار دور در این جغرافیای کم‌بهره از آب و مراتع کشاورزی و دشوار در دامپروری راه خرد باستانی خود را پیش گرفته‌اند و زیسته‌اند، نه‌تنها زیست اولیه را گذرانده‌اند؛ بلکه حکومت‌های معظمی را تشکیل داده‌اند [بسان هخامنشیان و اشکانیان و ساسانی] که بر بخش بزرگی از جهان با اقتدار حکمرانی کرده است؛ اما این خرد باستانی که باعث شد ملتی بر تارک جهان بدرخشد، چیست؟! بی‌شک یگانهِ‌اندیشی انسانِ ایرانی با طبیعتی که در آن زیست می‌کرد؛ یعنی عنصر ایرانی خود را به شکل کویر دید و اندیشید برای [نه‌تنها] بودن، بلکه سروری بر جهانی بزرگ چگونه تهدیدها را مبدل به فرصت کند!

انسانِ ایرانی به اهمیت آب این عنصر کمیاب در فلاتش پی برد؛ زیرا بودنش به بودن آب گره‌ خورده بود. اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و به‌ خصوص عنصر آب و پیشگیری از خشکسالی از زمان شاهنشاهی داریوش کبیر هخامنشی [چیزی در حدود ۲۵۴۰ سال پیش] گویا بخش جدایی‌ناپذیر از امنیت ملی محسوب می‌شد؛ نشانه قوی‌اش کتیبه داریوش کبیر در تخت‌ جمشید است که دعا و آرزو او است به عنوان شاهنشاه ایران؛ با این مضمون که از اهورامزدا خواسته: «[ایران را] از سپاه دشمن، دروغ و خشکسالی حفظ کند.»

پیش از همه‌گیری دیانت زرتشتی ایرانیان مجموعه خدایگان‌های خوب را ستایش می‌کردند و ایشان را ایزد می‌نامیدند. نمونه این خدایگان‌های خوب یا این ایزدان، ارباب عناصر سودرسان برای ایشان بود مثل ایزد آب‌ها آناهیت/ناهید یا ایزد نور و گرما که متجلی در خورشید شده بود به نام ایزد مهر و در مقابلش از خدایگان‌های عناصر زیان‌رسان دوری می‌جستند و به آنها دیو می‌گفتند مثل دیو دروغ، دیو اندوه و غم، دیو خشکسالی، دیو تاریکی و اصولا دیو به معنی خدای ناراستی و گژی است و جهان هستی را میدان رزم ایزدان و دیوان می‌دانستند و احساس می‌کردند با اعمالی مثل شاد بودن یا کشاورزی‌ کردن یا راست گفتن به یاری ایزدان می‌پردازند و در شکست دیوان می‌کوشند و اگر عمل بدی مثل بریدن درختان و آلوده‌ کردن آب و… انجام بدهند به دیوان یاری رسانده‌اند و اسباب شکست ایزدان شدند!

البته با ظهور زرتشت دو نوآوری فکری در اندیشه ایرانی رخ داد؛ اول که تمام این خدایان سودرسان از مقام خدایی به مقام پایین‌تر نزول کردند [چیزی شبیه فرشته] و تجلی صفات سرور خردمند [اهورامزدا] و تمام دیوان یاوران موجود شریری به نام اهریمن شدند و جهان میدان نبرد اهورامزدا و اهریمن شد با این تفاوت که فرجام کار روشن بود که این سرور خردمند است که پیروز نهایی این جنگ است، پس انسان خردمند باید در صف سربازان و یاری‌دهندگان اهورامزدا باشد و این یاری تنها به واسطه راستی کردن رخ می‌داد؛ کارهایی چون راستگویی، کشاورزی، شادی‌ کردن.

در باور زرتشتی ایرانیان باستان موکل آب، ایزدی است به نام «اردوی سورا آناهیتا» به معنی مرطوبِ نیرومندِ بی‌گناه (۳) او الهه و مظهر آب‌ها بود که پیوسته نزد ایرانیان مقدس می‌نمود؛ همچنان‌که ایزد باروری نیز بود و نطفه همه نرها را پاک و زهدان مادگان را تطهیر می‌کرد و شیر را در پستان مادران پاک می‌ساخت. (۴) در یشت‌های اوستا این فرشته را با این صفات وصف می‌کند: وی نیرومند، سپید، زیبا و خوش‌اندام است با کفش‌های زرین و کمربندی بر میان و جبه‌ای پُربها، پرچین و زرین در بر، (۵) او برسم (۶) در دست، گوشواره زرین بر گوش و تاجی با یک‌صد گوهر بر سر دارد (۷) او در میان ستارگان به سر می‌برد و گردونه او را چهار اسب نر (۹) می‌برند که باد، باران، ابر و تگرگ‌اند؛ (۱۰) برای پیروزی بر دیوان و دشمنان باید از او یاری خواست (۱۱) او صورتی زیبا و بازوان سپید به ستبری شانه اسب و سینه‌ای برآمده دارد و در حالی که کمربندی تنگ به کمربسته، بر گردونه خویش سوار است و چهار اسب هم رنگ و هم قد او را حرکت می‌دهند. (۱۲) امروزه بسیاری از مکان‌های مقدس که در کوه‌ها و در نزدیکی چشمه‌سارها قرار دارند و «دختر» یا «بی‌بی» خوانده می‌شوند، روزگاری وقف ایزد آناهید بوده‌اند. برای آناهیت به عنوان ایزد مقدس قربانی‌هایی تقدیم می‌شده، همچنان‌که در اوستا (۱۳) توصیف شده است. برای مثال در معبد بانوی پارس در شریف‌آباد یزد، گاو قربانی می‌شده و این احتمالا به اردوی سورا آناهیتا که الهه آب در جامعه زردشتیان شریف‌آباد بود، تقدیم می‌شده است (۱۴) یا مردم مسلمان در نیاسر کاشان [که باورهای دینی پیش از اسلام در آیین‌های اسلامی ایشان دگردیسی کرده است] هر ساله در روز عید قربان، کنار چشمه‌ای که در جوارِ درخت چنار مقابل چهارتاقی قرار دارد و نزد مردم بسیار محترم و مقدس است، گاوی را قربانی می‌کنند. (۱۵) ایزدبانو آناهیتا با تمام اقشار جامعه پیوند داشت، شاهان و حاکمان برای