فایل کامل و عالی پاورپوینت جهان، سودایی خنیاگرانِ ایران

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت جهان، سودایی خنیاگرانِ ایران دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت جهان، سودایی خنیاگرانِ ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت جهان، سودایی خنیاگرانِ ایران :

درنگی بر جایگاه موسیقی ایرانی در میراث فرهنگی ناملموس کشور

۲۴ اثر ایرانی در جهان به ثبت میراث فرهنگی ناملموس رسیده است؛ جالب این است که ۵ مورد از این تعداد به صورت مستقیم به موسیقی ایران مربوط می‌شود. ۵ آبان کارگاه آموزشی میراث ناملموس موسیقی در ستاد سمن‌های شهر تهران برگزار شد که یکی از سخنرانان این کارگاه بهروز وجدانی، پژوهشگر و مولف حوزه موسیقی بود. در ادامه گفتاری از ایشان خواهد آمد که در آن درباره جایگاه موسیقی ایرانی در میراث فرهنگی ناملموس کشورمان بحث شده همچنین به اهمیت این موضوع و تعریف میراث ناملموس نیز اشاره شده است.

*********

در مقدمه این گفتار، عنوان می‌کنم که میراث نیاکان ما و هر کشوری به دو دسته تقسیم می‌شود؛ «میراث فرهنگی ملموس» که شامل آثار، بناها، محوطه‌ها و اشیاست که در پایگاه‌ها و جای جای کشورمان یا موزه‌ها هستند که همه اینها در واقع قابل لمس هستند و توجه به این آثار در یونسکو بیشتر است. دسته دوم «میراث فرهنگی ناملموس» است که اخیرا توجه به آنها بیشتر شده است. باید تاکید کنم که در کشور ما توجه به موضوعاتی که به میراث فرهنگی ناملموس مربوط می‌شود از سال‌ها پیش توسط دانشمندان، ادیبان، شاعران و اهالی موسیقی وجود داشته است، جالب توجه‌تر اینکه مقاله‌ها و کتاب‌ها و رساله‌های بسیار زیادی هم در این خصوص تدوین یافته است ولی اولین‌بار توسط یونسکو که میراث فرهنگی ناملموس به میراث فرهنگی ملموس اضافه شد به سال ۲۰۰۳ میلادی برمی‌گردد که تحت عنوان کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس بود. این کنوانسیون در سال ۲۰۰۳ در یونسکو به تصویب رسید و به تمام کشورهای دنیا هم ابلاغ شد که از آن به بعد موضوعاتی که در این کنوانسیون گفته شده باید مورد توجه قرار گیرد و کشورهایی که خواهان ثبت این آثار هستند که مربوط به ماده شانزده، هفده و هجده این کنوانسیون چهل ماده‌ای می‌شود، می‌توانند آثار خود را شناسایی کرده و آنها را با ثبت در یونسکو حفاظت کنند و خواهان ثبت جهانی آن هم بشوند. کشور ما در شمار اولین کشورهایی بوده که به این کنوانسیون پیوسته و هنوز هم تمام ماده‌های چهل گانه این کنوانسیون را همانند قوانین خود، مورد احترام و ارزش قرار داده و تاکنون یعنی آبان ماه ۱۴۰۳ باید بگویم که ۲۴ اثر ایرانی در جهان به ثبت میراث فرهنگی ناملموس رسیده است و از این تعداد پنج مورد آن مربوط به موسیقی ایران می‌شود. اگر بخواهیم به صورت آماری در جهان حساب کنیم این آثار ثبت شده در میراث ناملموس حدودا به ۷۰۰ اثر می‌رسند که این آثار از سراسر کشورهای عضو کنوانسیون به ثبت رسیده است و از این تعداد همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، ۲۴ اثر مربوط به کشور ما می‌شود و این مساله بسیار مهم است. موضوع موردبحث ما در این‌جا آثار موسیقایی است که ۵ اثر از بین این آثار به‌طور مستقیم به موسیقی مربوط می‌شود که اگر بخواهم نام ببرم «ردیف موسیقی ایرانی» در سال ۲۰۰۹ به ثبت رسیده، «موسیقی بخشی‌های خراسان» در سال ۲۰۱۰، «مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن کمانچه با اشتراک جمهوری آذربایجان» در سال ۲۰۱۷، «مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن دوتار به صورت ملی» در سال ۲۰۱۹ و بالاخره «هنر ساختن و نواختن عود یا بربط ایرانی با همکاری سوریه» که سوریه به عنوان نماینده کشورهای عربی بود و در آنجا موسیقی مقامی سنتی آنها به صورت تکنوازی و گروهی با عود اجرا می‌شود که در سال ۲۰۲۲ به ثبت رسیده است. باتوجه به آنچه گفته شد، اهمیت و جایگاه موسیقی در میراث فرهنگی ناملموس حتی در کشور ما بسیار زیاد است که اگر بخواهیم به آمار مراجعه کنیم همین ۵ اثری که به خودی خود از جایگاه مهمی برخوردار هستند، نمایان‌گر این است که موسیقی در میراث ناملموس نقش قابل اعتنایی دارد که از ۲۴ اثر ۵ اثر به صورت مستقیم به حوزه موسیقی تعلق دارد. به این نکته هم باید تاکید کنم که در عین حال موضوعات دیگری مثل نوروز، تعزیه‌خوانی و چند اثر دیگر که در همه آنها موسیقی، نقش بسیار پررنگی دارد هم، در شمار آثار ثبت شده، قرار می‌گیرند یعنی نمی‌توان موسیقی را از این آثار جدا کرد. مطلبی که شایان توجه است و باید در اینجا به آن اشاره کرد این است که این کنوانسیون به پاسداری آثار میراث فرهنگی ناملموس مربوط می‌شود که موسیقی در زمره مهم‌ترین و شاخص‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده میراث فرهنگی ناملموس ایران و دیگر کشورهاست. در ماده دوم این کنوانسیون هم این مساله که کشورها به چه آثاری می‌توانند توجه کنند و آثار خود را ارائه دهند، قید شده است و موسیقی در شمار معدود عناصر فرهنگی است که در تمام حوزه‌های تشکیل‌دهنده میراث فرهنگی ناملموس حضوری فعال دارد به عنوان مثال پنج موضوع وجود دارد که مربوط به حوزه میراث فرهنگی ناملموس می‌شود که اولین مورد «ادبیات شفاهی» است دومین مورد، «هنرهای اجرایی» است، سومین مورد «آیین‌ها، اعتقادات، باورها»، چهارمی «دانش‌های سنتی» و پنجمی مربوط به «مهارت‌های سنتی» است؛ وقتی که ما پرونده‌های موسیقی خود را در سطح ملی و بین‌المللی می‌نویسیم و موسیقی مربوط به همه ۵ حوزه می‌شود، این مساله نشان‌دهنده این است که چقدر موسیقی در حوزه میراث فرهنگی ناملموس مهم است. کنوانسیون دیگری در یونسکو وجود دارد که مربوط به میراث فرهنگی و طبیعی جهان می‌شود که د