فایل کامل و عالی پاورپوینت شب میلاد خورشید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت شب میلاد خورشید دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت شب میلاد خورشید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت شب میلاد خورشید :

دهقان خردمند ایرانی سه هزار سال پیش‌تر راه‌حلی حکیمانه برای در دسترس داشتن آب ابداع نمود و آن را کاریز نامید با این فناوری که در جهان باستان بی‌مانند بود کشاورزان ایرانی توانستند مقدار قابل‌توجهی از آب‌های زیرزمین را جمع‌آوری نمایند و در سطح زمین بیاورند و بسان چشمه‌های طبیعی آب آن در تمام سال بدون هیچ ابزار کمکی از درون زمین به روی سطح جاری نمایند. در باور دینی ایرانیان باستان چشمه‌ها و رودها و کاریزها مکان‌های بسیار مقدسی بودند؛ زیرا اسباب کشاورزی روی زمین را فراهم می‌کردند و به گفته اوستا [کتاب مقدس زردشت] جایی که زمین شادمان‌ترین است، آنجاست که کسانی از خداپرستان بیشترین غله را کشت کنند و بیشترین گیاه و میوه را بکارند.

پیش از شروع نگارش پیرامون ریشه‌های شب یلدا دو یادآوری بسیار مهم را اینجا لازم می‌دانم؛ اول آنکه ما در مطالب پیش رو در جهان اساطیرِ ایرانی قلم خواهیم زد و دومین اصل که نباید از یاد برود آن است که پیشه اکثریت جامعه ایرانی تا یک قرن پیش‌تر کشاورزی بود. در فلات ایران، کشاورزی نه بسان سرزمین‌های مرطوب و پرآب و همیشه گرم کاری راحت نبود؛ بلکه در جغرافیای ایران دو عنصر حیاتی در کشاورزی یعنی آب و گرما همواره در دسترس دهقان نبود! عنصر آب بسان کیمیا در ایران کمیاب بود و هوای معتدل برای کاشت، داشت و برداشت تنها در نیمه گرم سال مهیا بود.

دهقان خردمند ایرانی سه هزار سال پیش‌تر راه‌حلی حکیمانه برای در دسترس داشتن آب ابداع نمود و آن را کاریز (۲) نامید با این فناوری که در جهان باستان بی‌مانند بود کشاورزان ایرانی توانستند مقدار قابل‌توجهی از آب‌های زیرزمین را جمع‌آوری نمایند و در سطح زمین بیاورند و بسان چشمه‌های طبیعی آب آن در تمام سال بدون هیچ ابزار کمکی از درون زمین به روی سطح جاری نمایند. در باور دینی ایرانیان باستان چشمه‌ها و رودها و کاریزها مکان‌های بسیار مقدسی بودند؛ زیرا اسباب کشاورزی روی زمین را فراهم می‌کردند و به گفته اوستا [کتاب مقدس زردشت] جایی که زمین شادمان‌ترین است، آنجاست که کسانی از خداپرستان بیشترین غله را کشت کنند و بیشترین گیاه و میوه را بکارند.

اما پیرامون مهارِ خورشیدی که به‌واسطه نور وگرمایش‌جهان‌آباد و کشاورزی رونق می‌گرفت، ازدستان کارنده‌دهقان ایرانی کاری بر نمی‌آمد؛ خورشید در نیمه‌سرد سال شمایل نیاز و آمال کشاورز ایرانی را می‌گرفت و این یک حقیقت است که نیازها و آمال‌های یک جامعه مبدل به عناصر مقدس در میان مردم آن دیار می‌شود و در اکناف آن عنصر مقدس آدمی خردورزی می‌کند.بن‌مایه‌های معرفت‌شناسی و باورهای دینی ایرانشهری تا پیش از همه‌گیری دیانت زرتشتی بر پایه خدایگان‌های سودرسان و زیان‌رسان استوار بود؛ ایرانیان خدایگان‌های خوب را ستایش می‌نمودند و ایشان را ایزد می‌نامیدند نمونه این خدایگان‌های خوب یا این ایزدان، ارباب عناصر سودرسان برای ایشان بود مثل ایزد آب‌ها آناهید/ناهید یا ایزد نور و گرما که متجلی در خورشید شده بود به نام ایزد مهر و در مقابلش از خدایگان‌های عناصر زیان‌رسان دوری می‌جستند و به آنها دیو می‌گفتند مثل دیو دروغ، دیو اندوه و غم، دیو خشکسالی، دیو تاریکی، دیو سرما و اصولا دیو به معنی خدای ناراستی و کژی است و جهان هستی را میدان رزم ایزدان و دیوان می‌دانستند و احساس می‌کردند با اعمالی مثل شاد بودن یا کشاورزی‌ کردن یا راست گفتن به یاری ایزدان می‌پردازند و در شکست دیوان می‌کوشند و اگر عمل بدی مثل بریدن درختان و آلوده‌ کردن آب و… انجام بدهند به دیوان یاری رسانده‌اند و اسباب شکست ایزدان شدند!

پس در ایران باستان دو عنصر نور [که روشنایی و گرما در آن مستتر است] و آب [که مفهوم آبادانی در آن است] در ردیف دو عنصر ایزدی و مقدس قرار می‌گرفت و در مقابلش تاریکی [که مفهوم سرما آن نهفته بود] وخشکسالی در ردیف دو عنصر اهریمنی. در یادداشت امروز پیرامون عنصر اهورایی نور که گرمابخش و روشنایی ده هست سخن خواهیم راند. (۳)

ایزد سودرسان مرتبط با گرما و نور در باور ایرانیان پارینه شخصیتی بود به‌نام ایزد مهر یا میترا و اساسا ایرانیان در دوران پیش از ظهور زرتشت باورمند به آیینی بودند به نام آیین مهرپرستی یا میتراییسم؛ اما این مهر یا میترا کیست یا چیست؟!

«مهر» از واژه «میتره» یا «میثره» از ریشه «هندوایرانی» است. در اوستا «میثره»، پهلوی (میتر)، میترا یکی از ایزدان ایران باستان شناخته می‌شود (۴) و امروزه در پارسی به نام مهر و میترا از آن نام‌برده می‌شود. در فارسی پسین واژه مهر شکل متاخر واژه میترا است که به معنی خورشید است. یک نکته ظریف در مورد خورشید و مهر شایان توجه است که نزد ایرانیان باستان خورشید مقام والایی داشته؛ اما ایزد آن هور، مقام چندان مهمی نداشته است؛ بنابراین ستایش آفتاب در حقیقت ستایش مهر یا میثره بوده است. (۵) آن چیز که در میان ایرانیان باستان به خورشید درجه بالای تقدس می‌داد صرفا خورشید بودنش نبود؛ بلکه انوار خورشید بود و مهر ایزد نور است، بهترین تفسیر از ارتباط خورشید و میترا می‌تواند این باشد که: میترا خودِ خورشید نیست، بلکه نور و روشنایی است که تاریکی را زائل می‌کند تا زندگی و شادمانی را به زمین هدیه دهد و با گرما و انوارش طبیعت را بارور سازد، دیوهایی که در تاریکی به سر می‌برند و سبب انتشار گناه و نافرمانی و ناپاکی و خشکی و بی‌برکتی زمین می‌شوند را دور می‌نماید. (۶) مهر چنان مقام والایی نزد ایرانیان باستان داشت که نامش با نام هُرمزد، ایزد بزرگ و آناهیتا یکی برده می‌شد. (۷) او از نظم و راستی محافظت می‌کند، به داوری روان پس از مرگ می‌پردازد، جنگجویی توانا و نیرومند با نیزه‌ای سیمین، زرهی زرین و شانه‌های ستبری است که شر خدایان شریر را در هم می‌کوبد؛ (۸) او دادگستری فریب ناپذیر است، یاری‌بخش کسانی است که او را فرامی‌خوانند و شفادهنده‌ای است در همه‌جا به کسانی که پیمان‌ها را زیر پا می‌گذارند می‌رسد تا ایشان را تأدیب نماید. (۹) میترا [یا مهر] در کیش زردشت ایزدی سُتُرگ و هزار چهره است که حتی تا به امروز عمیق‌ترین احترامات نسبت به او ادا می‌شود، به او سوگند می‌خورند. در دوره مهرپرستی، امور حقوقی در ظل حمایت او برگزار می‌شد و هنگام رسیدگی به دعاوی قضایی و مجامع همگانی، او را فراخوانی می‌کردند. (۱۰)

مجموعه اسناد به‌جای ‌مانده از مهرپرستی ایرانی نشان می‌دهد که این آیین، دینی رازورزانه بوده، مهرپرستی از این نظر با سایر ادیان جهان باستان تفاوت دارد که عضویت در آن ارثی نبوده و همه پیروان آن می‌بایست پس از رسیدن به سن بلوغ به شکل فعال و خودمدار داوطلبِ ورود به آن شوند. این در تقابل کامل با ادیان سنتی معمولی قرار می‌گیرد که در آنها‌زاده شدن کودکی در یک خانواده به معنی شریک‌شدنِ خودکار و پیش‌انگاشته کودک در دین والدین محسوب می‌شده است. (۱۱) رازورز بودن مهرپرستی را از معماری تجمع‌گاه پیروان این آیین می‌توان دریافت، در روم پرستشگاه‌های میترا، زیر زمین ساخته می‌شد و نور خورشید از راه سوراخی در سقف بر مکانی مقدس در معبد فرو می‌ریخت. مهرپرستان محل اجرای مراسم خود را غار می‌نامیدند و در شرایطی که دسترسی به غاری طبیعی ممکن نبود، معمولا اتاقی زیرزمینی را با تزییناتی می‌آراستند تا به غار طبیعی شبیه شود، برخلاف تمام سنن دینی شناخته شده، معبد مهرپرستان از بیرون قابل‌تشخیص نبود و هیچ معماری چشمگیر و عناصر زیبایی‌شناختی یا باشکوه در آن به کار نرفته بود (۱۲) این ساده‌بودن و طبیعت‌گرا بودن معابد مهری نشانگر آن است که رازورزی در آن به‌راستی رعایت می‌شده و احتمالا بسیاری از مردم همسایه معابد مهری از وجود این مکان‌ها در نزدیکی خود باخبر نبوده‌اند. نمازبردن بر مهر کار هر کسی نبود، رازها و فنونی سری داشت که هر کسی را بر آن آگاهی نبود، مهر تنها ایزدی است که در اوستا از پذیرفته‌نشدن نیایش او به‌ خاطر درست اجرانشدن سخن رفته است، به‌عبارت‌دیگر برخلاف سایر ایزدان که سخت‌گیری زیادی در مورد شیوه اجرای مراسم ندارد و عمل قربانی و هویت قربانی‌گزار را مهم می‌دانند، انگار مهر به شیوه اجرای مراسم نیایش نیز حساس است و کسانی را که درست او را نپرستند مجازات می‌کند. در مهریشت مهر می‌پرسد: کیست مرا به نیکی می‌استاید؟ کیست که با ستایش بد می‌پندارد که مرا می‌استاید؟ (۱۳)

اما در باور ایرانیان باستان ایزد مهر زاییده شده بود، روایت‌های گوناگونی از چگونگی زایش این ایزد در منابع م