فایل کامل و عالی پاورپوینت در سوگ دومین سالگرد درگذشت دکتر ابوالفضل خطیبی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت در سوگ دومین سالگرد درگذشت دکتر ابوالفضل خطیبی دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت در سوگ دومین سالگرد درگذشت دکتر ابوالفضل خطیبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت در سوگ دومین سالگرد درگذشت دکتر ابوالفضل خطیبی :

با ابوالفضل خطیبی، از روزگار تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و از وقتی که گاه و بی گاه به مناسبت همایش‌های سالانه بزرگداشت فردوسی به مشهد می‌آمد، از نزدیک آشنا شدم. در آن روزها همکاری او با دکتر خالقی مطلق در تصحیح «شاهنامه»، زبانزد و شهره خاص و عام بود

با ابوالفضل خطیبی، از روزگار تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و از وقتی که گاه و بی گاه به مناسبت همایش‌های سالانه بزرگداشت فردوسی به مشهد می‌آمد، از نزدیک آشنا شدم. در آن روزها همکاری او با دکتر خالقی مطلق در تصحیح «شاهنامه»، زبانزد و شهره خاص و عام بود، لذا مشتاقانه، در سفر‌های متناوبش به مشهد، با او هم کلام می‌شدم و ضمن گفت‌و‌گو از دانش و تجربه اش بهره می‌بردم. او مهربان و صمیمی بود؛ ذره‌ای تبختر و خودبزرگ بینی در رفتار و کردارش مشاهده نمی‌شد.

در سال‌های حضورش در «مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی» با بزرگان و نامدارانی دمخور بود و از هرکدام خاطرات و آموزه‌های درخورتوجهی در ذهن داشت. بشاش و خندان بود و تا می‌توانست، با شوخی و مزاح، لبخند را بر لبان اطرافیانش می‌نشاند.

این همه ــ به رغم فاصله سنی زیاد میان من و اوــ سبب شد تا دوستی و صمیمیتی عمیق بین ما ایجاد شود، تاآنجا که حتی اگر در زمانی به جز روز بزرگداشت فردوسی هم به مشهد می‌آمد، حتما به من خبر می‌داد تا اگر فرصتی فراهم شود، یکدیگر را ببینیم. به یاد دارم که روزی به من زنگ زد و گفت: «من الان در مشهد هستم». سپس با لحنی پر از مهر و انرژی ادامه داد: «بیا به فلان جا و با خودت یک هارد اکسترنال هم بیاور تا تصویر نسخه‌های مهم ‘شاهنامه’ را دراختیارت بگذارم.»

به دیدارش شتافتم و ساعتی را با هم در خلوت و تنهایی سخن گفتیم. او، به همان اندازه که بی ادعا و فروتن بود، دربرابر کژی‌ها و ناراستی‌ها و لجاجت‌ها و بزرگ خویشتنی‌ها برمی آشفت و ایستادگی می‌کرد. دربرابر سرقت‌های علمی و پژوهش‌های ضعیفِ مدعیانه، هیچ ملاحظه‌ای را برنمی تافت و بی پروا نسبت به آن‌ها واکنش نشان می‌داد؛ البته پاس کوشش‌های جوانان و نوآموزان را نگه‌ می‌داشت و از هیچ کوششی در تشویق و ترغیب آنان فروگذار نمی‌کرد.

او به دانشگاه فردوسی مشهد و گروه زبان وادبیات آن علاقه خاصی داشت. همواره به این گروه به