فایل کامل و عالی پاورپوینت سبزواری، بزرگ‌ترین حکیم بعد از ملاصدرا

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت سبزواری، بزرگ‌ترین حکیم بعد از ملاصدرا دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت سبزواری، بزرگ‌ترین حکیم بعد از ملاصدرا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت سبزواری، بزرگ‌ترین حکیم بعد از ملاصدرا :

۸ اسفند روز بزرگداشت حکیم، فقیه، شاعر و نویسنده پرکار، حاج ملاهادی سبزواری (۱۲۱۲ ـ ۱۲۸۹ ق) است، بزرگ‌ترین فیلسوف قرن سیزدهم. آثار علمی و ادبی او متعدد است و از این میان، «منظومه» جامع‌ترین کتابی است که دوره کامل منطق و فلسفه را به نظم کشیده و حائز جایگاه مهمی در مکتب ملاصدراست.

۸ اسفند روز بزرگداشت حکیم، فقیه، شاعر و نویسنده پرکار، حاج ملاهادی سبزواری (۱۲۱۲ ـ ۱۲۸۹ ق) است، بزرگ‌ترین فیلسوف قرن سیزدهم. آثار علمی و ادبی او متعدد است و از این میان، «منظومه» جامع‌ترین کتابی است که دوره کامل منطق و فلسفه را به نظم کشیده و حائز جایگاه مهمی در مکتب ملاصدراست.

کلمه حکمت در قرآن به عظمت یاد شده است: «و مَن یؤتَ الحِکمَهَ فَقَد أوتِی خَیراً کَثِیرا»(بقره، ۲۶۹) یعنی به هر کس حکمت داده شود، به یقین خیری فراوان داده شده است. ملاهادی سبزواری نه‌تنها حکیمی الهی بود، بلکه شاگردان زیادی را نیز در این راه تربیت کرد. وی یکی از بزرگ‌ترین و به اعتقاد بسیاری، بزرگ‌ترین حکیم بعد از ملاصدرا و در حقیقت احیاکننده حکمت متعالیه است. ایران جایگاه خاصی در علوم و حکمت داشته و رأس علوم نیز حکمت بوده است؛ بنابراین جریان حکمت در ایران اسلامی و حتی در ایران قبل از اسلام هم بود، اما بیشتر در ایران اسلامی مجال بروز و ظهور یافت. تقریباً می‌توان گفت که در تمدن اسلامی تمام حکمای الهی در خطه ایران و یا در مناطقی که تحت تأثیر فرهنگ ایرانی قرار داشته است، بوده‌اند و خدا را شاکریم که تاکنون نیز این جریان ادامه یافته است و از این پس نیز نباید بگذاریم که شعله حکمت در این سرزمین خاموش شود. خداوند اخلاق حضرت رسول (ص) را به عظمت و نیز از او به رحم‌للعالمین یاد کرده است، افرادی مانند حاج ملاهادی نیز حسنه‌ای از حسنات حضرت رسول (ص) و وارثی از وارثان ایشان بودند به‌طوری‌که این حکیم الهی علاوه بر حکمت از فضائل اخلاقی بسیار زیادی بهره‌مند بوده است.

حکمت انواعی دارد، اما حکمت الهی چیزی است که خداوند به انسان عطا می‌کند و در حکیم و یا ولیّ است که این حکمت ظهور می‌کند و حاجی سبزواری بهره‌مند از حکمت الهی است. حکمت در ایران متأثر از «حکمت علوی» است و این حکمت از حسنات وحی نبوی و دستاوردی است علوی که از ائمه (ع) به میراث رسیده است.

حاجی سبزواری متولد سبزوار است، قصد تشرف به بیت‌الله‌الحرام را داشت، وارد اصفهان که می‌شود، هنگام گذر از بازار، توجهش به شاگردان بسیار مشتاقی جلب می‌شود که گرد استاد حلقه زده بودند؛ وارد مجلس می‌شود و از همان‌جا به فراگیری فلسفه می‌پردازد. وی استادان بسیار خوب و بزرگی داشت که ملااسماعیل اصفهانی ازجمله آنها بود و بعد از فوت ایشان، در درس ملاعلی نوری حاضر می‌شود.

دوره صفویه، دوره ظهور حکمای فقیه یا فقهای حکیم است که نمونه آنها را می‌توان در امثال میرداماد و ملاصدرا مشاهده کرد. کسانی مانند فیض کاشانی، ملاعلی نوری، آقامحمدرضا قمشه‌ای، حاج ملاهادی سبزواری و به‌طور کلی حکمای «مکتب اصفهان و تهران» در علم فقه متوغّل بوده‌اند؛ اما به جهت غلبه نور حکمت، جنبه فقاهتی آنها مجال بروز و ظهور نیافته است. این نکته را نیز باید متذکر شد که ترکیب و اندماج حکمت با فقه یا به تعبیر دیگر ظهور حکمای فقیه و فقهای حکیم، فقط در ایران اسلامی میسر شده است.

هر جا که حکمتی وجود دارد، باید آن‌را مورد تصدیق قرار داد. خداوند «جواد» است و حکمتش نامتناهی است و فضل نامتناهی او هیچ قوم و امتی را از حکمت بی‌نصیب نگذاشته است و ما باید فهم خودمان را گسترش دهیم و محدود نکنیم. قرآن‌مجید نیز مسلمان مؤمن را به سوی جهان شمولی حکمت هدایت می‌کند. توحید اسلامی اقتضا می‌کند که دوگانگی در معنای حکمت وجود نداشته باشد؛ بنابراین وقتی غزالی فلاسفه را تکفیر کرد، حکمای اسلامی به سمت حکمت دینی رفتند. ابن‌سینا، ملاصدرا، سهروردی و… از حکمت دینی برای تعمیق حکمت رسمی استفاده کردند. این مسئله از حکمت مشرقی ابن‌سینا (در مقابل حکمت مغربی یونانی) شروع شده است، البته حکمت مشرقی به معنای رد حکمت مغربی نیست، بلکه به معنای میل به سوی حکمت متعالی دینی است که در آثار کسانی مانند سهروردی، ملاصدرا، فیض‌کاشانی، حاج ملاهادی سبزواری و علامه طباطبایی به وضوح دیده می‌شود.

نوآوری

در حوزه‌های حکمت قدیم ما، فهم درست و عمیق حکمت هم حکمت تلقی می‌شد و حکیم لازم نبود چیز جدیدی ابداع کند، ولو اینکه نفی حقیقت باشد و کسی به دنبال این باشد که به هر قیمتی نوآوری کند که به شک و نیست‌انگاری بینجامد. ممکن است کسی در یک مسئله جزئی یا چند مسئله دارای نوآوری باشد. فیلسوف کسی است که با حقایق کلی و به تبع آن به حقایق جزئی سروکار دارد و مکتب‌های مختلف را به‌خوبی می‌فهمد. رسیدن به کنه حکمت، خود حکمت است. شخص حکیم به تعبیری که فلاسفه اسلامی دارند، علم را نه فقط از استاد، بلکه از علم الهی اخذ می‌کند. در حکمت الهی منشأ علم، خداست؛ بنابراین عالم در حال رسیدن به علم، گویی اتصال پیدا می‌کند به منبع و منشأ حکمت و علم که خداوند باشد و اگر حکمت این‌گونه باشد، خود فهم حکمت و تعمق در حکمت، حکمت است. در این صورت حاج ملاهادی سبزواری و ملاعلی مدرس حکیم هستند اگرچه نوآوری در سطح وسیع مثل ابن‌سینا ندارند، ولی ابن‌سینا و ملاصدرا را به کمال فهمیدند و خودشان هم تقریر و حتی تقریرهای نوی دارند.

در فلسفه غرب این‌گونه نیست