فایل کامل و عالی پاورپوینت حکایت، قصه و داستان

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت حکایت، قصه و داستان دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت حکایت، قصه و داستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت حکایت، قصه و داستان :

قصه در ادبیات کلاسیک ایران، شکل ها و مضمون های متنوعی دارد. از حکایات و روایات کوتاه که در ضمن آثار تعلیمی یا تبلیغی و حتی تاریخی گنجانده شده، تا مجموعه های حکایی و آثار داستانی مفصل.

روایتی از نثر داستانی و انواع قصه‌های منثور در متون کهن پارسی

قصه در ادبیات کلاسیک ایران، شکل ها و مضمون های متنوعی دارد. از حکایات و روایات کوتاه که در ضمن آثار تعلیمی یا تبلیغی و حتی تاریخی گنجانده شده، تا مجموعه های حکایی و آثار داستانی مفصل.

قصه در ادبیات کلاسیک ایران، شکل ها و مضمون های متنوعی دارد. از حکایات و روایات کوتاه که در ضمن آثار تعلیمی یا تبلیغی و حتی تاریخی گنجانده شده، تا مجموعه های حکایی و آثار داستانی مفصل همچون سمک عیار و مقامات حمیدی. در مضمون و محتوا هم انواع و گونه های رئال و تخیلی یا اساطیری و پهلوانی تالیف شده است. برخی بن مایه عرفانی و برخی محتوای تاریخی دارد. در اینجا جریانها و نمونه های اصلی را معرفی می کنم که بیشتر مربوط به سده ششم و پیش از آن است.

۱ـ قصه‌هایی در فنون و رسومِ لشکرداری و مملکت‌داری:

مثل «اغراض السیاسه»، طبری «آداب الحرب و الشحاعه» مبارکشاه، یا «سیاست‌نامه» خواجه نظام الملک این گروه نوشته‌ها، به طور عمده برای طرحِ یک سری مطالب آیینی در دربارها و پنددادن به امیر یا امرایِ وقت از حکایات و تمثیلاتی بهره می‌جویند. این حکایات اغلب ذکر اُمرا و پادشاهانِ درگذشته را شامل می‌شود. حکایات ساده است و نتیجه‌گیری اخلاقی از آن به طور طبیعی و واضح صورت می‌گیرد. عناصر داستان سازگار با روحیات امرا، بر محور پذیرش قطعی قدرت شاه و محدودیت این قدرت، فقط بوسیله وجدانیات و اخلاقِ شخص پادشاه صورت حکایی و تعلیمی جسته است.

نمونه سترگِ این گونه‌ها، قطعاً «سیاست نامه» است. نظام الملک در این کتاب نهایت پختگی در بیان و روانی نثر را به کار گرفته است. مطالب آن به جای خود چنان مؤثر بوده که محمد مغربی در باب آن گوید: «هیچ پادشاهی و خداوند فرمانی را از داشتن و دانستن این دفتر(سیاست‌نامه) چاره نیست ).دیدار با اهل قلم ـ غلامحسین یوسفی ص ۱۰۷)

خواجه در سیاست‌نامه به دنبال یک فلسفه سیاسی خاص می‌گردد. فلسفه سیاسی خود را می‌خواهد بر روی آگاهی و اخلاق یا بهتر بگویم، حکمت عملی‌شاه و امیران بنا کند. گویا تزلزل سلوک و سلسله‌های ایران آنها را ناچار کرده است که به دنبال راهی برای ثبات و جلوگیری از تعدی از این راه باشند. روحیات در سیاست نامه مذهبی و اخلاقی است. و شبیه نوعی خاطره‌نگاری سیاسی به اضافه چکیده اندیشه‌های نگارشگر است. اندیشه‌ها و کلمات، منظم‌اند و در دفاع از نظمی که خواجه نظام صحیح می‌پندارند مرتب بر رافضیان و اسماعیلیه می‌تازد. گه‌گاه، انتقاد از روزگار می‌کند، اما در مجموع این کتاب همچنان پژواک خلقیات نیک در پندار فرادستان باقی می‌ماند. در سیاست‌نامه کلمات در چارچوب تفکر سیاسی روز معنا می‌شوند. عدل، رضایی حق تعالی، صلاح لشکر، قدرت و … یکی یکی با ذکر قصصی که به دقت انتخاب شده‌اند تحلیل می‌شوند. ویژگی این قصص همین است که به دقت مکمل عنوان و موضوع مطلبی هستند که خواجه پی گرفته است.

۲ـ قصه‌هایی که بازگوکننده شرح احوال و کرامات عارفان و بزرگان دین است:

مثل طبقات الصوفیه، اسرار التوحید، هزار حکایت عارفان، تذکره الاولیا و نفحات‌الانس، اینها اگرچه متون تاریخی و تعلیمی صوفیه است اما آمیخته یا قصص عامیانه‌اند و معمولاً نثرهای بسیار دلنشین دارند که در ذکر خوارق عادات و اعمال و افعال عرفا و بزرگان و مشایخِ صوفیه آورده شده است.

عالیترین نمونه‌های این نوع اسرار التوحید است و تذکره الاولیاء که در کیفیت طرح و تنظیم مطالب قدری با یکدیگر تفاوت دارند.

اسرار التوحید نوشته محمد بن منور حکایاتی است که فقط حول محورِ ابوسعید ابی الخیر می‌چرخد و حکایات دلچسبی را با نثر فوق‌العاده زیبایی می‌آمیزد. بدیهی است که چارچوب فکری آن نیز اصول کلی تصوف و عرفان ایرانی است. به این نمونه‌ها از نثر اسرار التوحید دقت کنید:

«زندان مرد، بود مرد است.»

« پنداشت و منی تو حجاب است، از میان برگیر و بخدای رسیدی» (اسرار التوحید تصحیح دکتر صفا امیرکبیر.)

اما فرم و نظم حاکم بر تذکره الاولیا جالبتر است. تذکره‌ یا بیوگرافی هایی است با رعایت توالی زمانی درباره معارف و رجالی که همه در تاریخ حضور داشته‌اند، اینجا زندگی آنان آمیخته یا قصص و افسانه‌هایی که ـ شخصیتشان را هاله‌ای از کرامات و خوارق فرا گرفته است. روایتگر شیخ فریدالدین عطار است و او در حقیقت نگارگرِ تصورات مردم دربار این اولیا و صوفیان نامدار است. نامدارانی که شاید نثر و روایت عطار سبب بزرگی و ماندگاری برخی از این انسانهای معنوی شده باشد!

تذکره یک اثر ادبی با سبکی قدرتمند و اثرگذار و صددرصد مردمی است، آینه آرزوهای مردم و تحلیل چهره‌ها و شخصیت‌های محبوب مردم است. نثر تذکره کاملاً متناسب با موضوع پرداخت شده است. خصوصاً سرآغازهای کم‌نظیر و بلکه بی‌نظیر که با سجع کوبنده‌ای درهای بیوگرافی را بروی خواننده به صورت دلپذیر می‌گشاید:

«آن سابق راه معنی، آن ناقد نقد تقوی، آن نگین خاتم هدایت، آن امین عالم ولایت، آن گنجور اسرار، منصور بن عمار، رحمت‌الله علیه. از حکمای مشایخ و از سادات این طایفه بود…

… سبب توبه او آن بود که در راه کاغذی یافت «بسم‌الله الرحمن الرحیم بر وی نبشسته»، برداشت. جایی نیافت که آن را بنهادی، بخورد و در خواب دید که به حرمتی که داشتی آن رقعه را، دَرِ حکمت بر تو گشاده کردیم.» (تذکره الاولیا تصحیح محمد استعلامی ص۲۷۶ ـ زوار) بقول دکتر محمود عبادیان: «مصالح این داستان‌ها، افسانه به زندگی دمید، یا زندگی افسانه شده است، موضوع آنها، ناچیز شماردن فقر مادی و خرسندی یافتن در معنویت عرفانی است.» (انواع ادبی در نثر کلاسیک فارسی ـ ص ۱۳)

۳ـ قصه‌های نمادین (سمبلیک یا رمزی) عرفانی و فلسفی و دینی:

نظیر آواز پر جبریل و عقل سرخ از سهروردی، همچنین قصه‌هایی که صبغه اساطیری پیدا می‌کنند، مثل قصص قرآن و پیامبران که در تفسیرها و تواریخ قدسی که از آفرینش آدم و حوا آغاز شده و کتبی نظیر تاریخ بلعمی یا قصص الانبیای نیشابوری، یا تفسیر سورآبادی یا تفسیر سوره یوسف آمده است. اساساً «رمز یا سمبل در فرهنگ و تمدن انسانی جلوه‌های گسترده و متنوعی دارد. اساطیر و افسانه‌ها، رویاها و مکاشفات، عرفان و فلسفه و شعر و هنر و ادیان و مذاهب، هر یک به نحوی با رمز پیوند و تعلق دارد. در داستان‌هایی نظیر عقل سرخ یا حی بن یقظان رمزها در پیوند، با مطالب دیگر از قبیل تشبیه و استعاره و تمثیل و رویا و واقعه‌های صوفیانه و اساطیر و داستان‌ها و جز آن قرار گرفته است.»(با تلخیص از رمز و داستان‌های رمزی ـ تقی پورنامداریان ـ علمی و فرهنگی)

درمیان کتابهای رمزی عرفانی، آثار روزبهان بقلی شیرازی جایگاه مخصوص و یگانه ای دارد ولی دو اثر او از جهت رموز و تخیل، نمونه و مشابه ندارد. کتابهای الانوار فی کشف الاسرار (به فارسی): درباره مکاشفات اولیا و مقامات اهل معرفت و اسرار صوفیان و کشف الاسرار و مکاشفات‌الانوار: زندگی‌نامه علمی و روحانی شیخ که در آن دعاوی شگفت‌انگیزی درباره مکاشفات خود کرده‌است، نمونه های منحصر بفرد با ویژگی‌های انحصاری است. کشف الاسرار نوعی « زندگی‌نامه روحانی و مکاشفات معنوی» است روایتگر مکاشفات و رؤیت‌های شگفت انگیز روزبهان بقلی از کودکی تا میانه پنجاه سالگی است.

روزبهان می‌گوید: « اگر بخواهم تمامی آنچه بر من گذشت را ذکر کنم، مثنوی هفتاد مَن کاغذ شود. به خدا سوگند که در تمام این مدّت تا زمان حاضر که پنجاه و پنج سال دارم، روز یا شبی بر من نگذشته که کشفی از عالم غیب برایم حاصل نشده باشد. گاه و بیگاه شاهد مشاهدات عظیم و قدیم و درجات والا بودم، و اینها همه از فضل خدای متعال درحق من بود»(روزبهان، کشف الاسرار، ۱۳۹۳، ص۱۵)

کشف الاسرار روزبهان اثری است در ژانر « زندگی‌نامه خودنوشت» و منبع پربها و کم نظیری در سنت تصوف اسلامی قلمداد می‌شود زیرا در این سنت عزلت گزین و بی پروا نسبت به دنیا و مردم، عارفان مسلمان تمایل اندکی به ثبت سیر و سلوک یا زندگی نامه معنوی یا تجربه‌های شخصی خود داشته‌اند. آثاری از نوع کشف الاسرار روزبهان در سنت تصوف اسلامی بسیار نادر است. تصوف پژوه نامدار کارل ارنست دربار این کتاب گفته است: «کشف الاسرار از لحاظ ادبیات صوفیانه، سندی غیر عادی است». پل نویا اسلام شناس اروپایی نیز این متن را در حوز عرفان اسلامی، بلکه در ادبیات عرفانی جهان، بی نظیر خوانده است و البته بیش از همه هانری کربن نیز همین عقیده را دارد.

هر خواننده ای به سرعت متوجه می شود که اینگونه داستان‌ها پیچیدگی خاصی دارد که به سادگی نمی‌توان آنها را تأویل نمود: «فهم این داستان‌ها مستلزم درک معانی مجازی کلماتی است که به نمایندگی اشخاص،‌ حیوانات، پرندگان، اشیاء و مکان‌ها، چارچوب ظاهری داستان را شکل می‌بخشند. این کلمات به منزله رموز و طلسماتی که راه بردن به باطن و دست یافتن به راز و حقیقت مکتوم متن جز از طریق گشودن آنها میسر نیست». (همان ص ۹)

این‌ داستان‌ها، بالاخص رسائل سهروردی (رسائل پارسی وی) و آثار روزبهان بسیار شباهت دارند به داستان‌های سمبلیک جدید (مثل مسخ، نوشته فرانتس کافکا) البته با کمی مسامحه و توجه به زمینه‌های تاریخی و فکری خاص خودشان.

۴ـ قصه‌هایی آمیخته که بیشتر از جهت نثر و شیوه نویسندگی اهمیت دارند:

در این قصه‌ها، جنبه‌های واقعی و تاریخی و اخلاقی به هم آمیخته است و بیشتر از نظر فرم نویسندگی اهمیت دارد. مثل مقامات حمیدی اثر قاضی حمید بلخی و ترجمه کهن مقامات حریری و از همه جالبتر گلستان سعدی. اینها را می‌توان مقامه هم نامید و مقامه قصه‌ای است که در آن بیشتر به عبارت‌پردازی و سجع‌سازی و صنایع لفظی توجه بشود و قصه بر محور درونمایه و مضمون واحدی بچرخد.

گلستان یک نمونه بی‌نظیر از این گونه است و نوشته‌های متقدم مثل آنچه ذکر شد یا برخی آثار خواجه عبدالله انصاری یا نوشته‌های متأخران نظیر بهارستان جامی یا بعدها قاآنی در پریشان، هیچکدام به او نزدیک نمی‌شوند. سعدی در این زمینه راه را بر همه بسته است. مرزبان‌نامه هم بسیار به مقامه شبیه است ولی ما در جای دیگری آنرا قرار می‌دهیم.

در حکایت یا مقامه ما با یک ساختمان هنری کوچک روبرو هستیم که همه چیز در آن تلویحاً بیان می‌شود. حکایات گلستان روان و موجزاست. هیچ پیرایه‌ای نثر گلستان را مخدوش نکرده است. یک‌محور و اندیشه واحد دارد که منطقاً نتیجه‌ای اخلاقی یا اجتماعی از آن می‌تراود. بیان موجز سعدی را در برخی نتیجه گیریها بنگرید:

«پایم برهنه مانده بود و استطاعت پای پوشی نداشتم، به جامع کوفه درآمدم دلتنگ،‌یکی را دیدم که پای نداشت. سپاس نعمت حق بجای آوردم و بر بی‌کفشی صبر کردم».

یا: «صد چندان که دانا را از نادان نفرت است، نادان را از دانا وحشت است».

یا: «نان خود خوردن و نشستن به، که کمر شمشیر زرین به خدمت بستن».

گلستان، عناصر و اجزای متفاوتی دارد، اما همه اینها به شکل واحدی فشرده شده و به صورت موجزی از نظم و نثر با روانی و استحکام هر چه تمامتر عرضه می‌شود. نویسنده معلم با تجربه است که با طرح حکایات زیبا بر تجربه و فهم شاگردان می‌افزاید و شاگردان او را پهنه‌ای از ملوک تا درویشان و از جوانان تا پیران در برمی‌گیرد.

۵ـ قصه‌هایی که جنبه تاریخی دارد و اغلب در ضمن وقایع تاریخی آمده‌اند:

مثل قصه‌های تاریخ بیهق تألیف علی بن زید بیهقی و عقد العلی للموقف الاعلی از افضل کرمانی و خصوصاً تاریخ بیهقی با روایتها و قصه‌های درخشانی مثل داستان حسنک وزیر. در این قصه‌ها، وقایع گاهی اوقات پیش از آنکه معلول حقایق و اسناد تاریخی باشند. معلول خلاقیت افسانه‌پردازانه مردم یا نویسنده یا راویان بی نام و نشان است.

مثلاً در تاریخ بیهقی با آنهمه وسواس ابوالفضل بی