فایل کامل و عالی پاورپوینت بر اساس روایتی، خداوند در بهشت به انسان‌ها می‌نگرد و با آنها سخن می‌گوید. نگریستن و سخن‌ گفتن خداوند با انسان‌ها چگونه است؟

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت بر اساس روایتی، خداوند در بهشت به انسان‌ها می‌نگرد و با آنها سخن می‌گوید. نگریستن و سخن‌ گفتن خداوند با انسان‌ها چگونه است؟ دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت بر اساس روایتی، خداوند در بهشت به انسان‌ها می‌نگرد و با آنها سخن می‌گوید. نگریستن و سخن‌ گفتن خداوند با انسان‌ها چگونه است؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت بر اساس روایتی، خداوند در بهشت به انسان‌ها می‌نگرد و با آنها سخن می‌گوید. نگریستن و سخن‌ گفتن خداوند با انسان‌ها چگونه است؟ :

پاسخ اجمالی

نخست باید گفت؛ سخن گفتن خداوند با بندگان و نگریستن به آنها، موضوعی نیست که تنها در روایات وجود داشته باشد؛ بلکه در آیاتی از قرآن کریم نیز به این موضوع اشاره شده است.

به عنوان نمونه در سوره توبه و در بیان مجازات آنانی که به عهد خداوند و بر سوگندهای خود پایبند نیستند، می‌خوانیم:

وَلَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ؛ (خداوند در قیامت نه با آنان سخن می‌گوید و نه به آنان می‌نگرد)!

از مفهوم این آیه برداشت می‌شود که اگر فردی این ویژگی‌ها را نداشته باشد، خداوند هم با او سخن خواهد گفت و هم به او خواهد نگریست.

طبیعی است که مراد از نگاه خداوند در این آیات، نگاهی ویژه است، و گرنه تمام هستی در معرض دید پروردگار قرار دارند.

پس از بیان این مقدمه، می‌گوییم روایت مورد اشاره در پرسش، بخشی از حدیث قدسی معراج است که امام علی(ع) آن را از پیامبر(ص) نقل می‌کند که در بخشی از آن می‌خوانیم:

«یا اَحْمَدُ؛ اِنَّ فی الْجَنَّهِ قَصْراً مِنْ لُؤْلُؤ فَوْقَ لُؤْلُؤ وَ دُرَّه فَوْقَ دُرَّه لَیْسَ فیها قَصْمٌ و لا وَصْلٌ. فیها الْخَواصُ أَنْظُرُ اِلَیْهِمْ کُلَّ یَوْم سَبْعینَ مَرَّهً فَاُکَلِّمُهُم کُلَّما نَظَرْتُ اِلَیْهِمْ وَ اَزیدُ فى مِلْکِهِمْ سَبْعینَ ضِعْفاً وَ اِذا تَلَذَّذَ اَهْلُ الْجَنّهِ بِالطّعامِ والشَّرابِ، تَلَّذَّذُوا اُولئِکَ بِذِکْرى وَ کَلامى وَ حَدیثى. قالَ: یا رَبِّ؛ ما عَلامَهُ اُولئِکَ؟ قالَ مَسْجُونُونَ قَدْ سَجَنُوا اَلْسِنَتَهُمْ مِنْ فُضُولِ الْکَلامِ وَ بُطُونَهُمْ مِنْ فُضُولِ الطَّعامِ»؛[۱]

«اى احمد؛ در بهشت قصرى است که آجرهایش از دُرّ و مروارید بوده و شکستگى و گرهى هم میانشان وجود ندارد.

این قصر، جایگاه بندگان خاص من است که هر روز هفتاد بار به آنها می‌نگرم و در هر نگریستن، با ایشان سخن هم می‌گویم و بر نعمت‌هایشان هفتاد برابر می‌افزایم. هنگامی که بهشتیان دیگر از غذا و شراب لذت می‌برند، لذت آنان، یاد، سخن و کلام من است. پیامبر عرضه داشت: پروردگار من! نشانه آنها چیست؟ خداوند پاسخ داد: آنان زندانیانى هستند که زبان‌هاى خود را از پرحرفى و شکم خود را از پرخورى بازداشته‌اند.

از نگاه سندی این روایت اگر چه از میان منابع در دسترس شیعی، در منابع قبل از قرن نهم هجری یافت نمی‌شود و در منابع بعدی نیز سلسله سندی برای آن ذکر نشده است؛ اما محتوای روایت می‌تواند مورد پذیرش باشد؛ زیرا همخوان با آیات قرآن و روایات معتبر است.

البته پیدا است که ما نمی‌توانیم از حقایق جهان آخرت، تصوّر کاملا دقیق و روشنى داشته باشیم؛ چرا که ویژگى‌هاى آن جهان با حقایق این