فایل کامل و عالی پاورپوینت مگر شرک گناهی نابخشودنی نیست، پس چرا حضرت عیسی(ع) از خداوند خواست تا مشرکان را ببخشد؟!

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت مگر شرک گناهی نابخشودنی نیست، پس چرا حضرت عیسی(ع) از خداوند خواست تا مشرکان را ببخشد؟! دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت مگر شرک گناهی نابخشودنی نیست، پس چرا حضرت عیسی(ع) از خداوند خواست تا مشرکان را ببخشد؟!،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت مگر شرک گناهی نابخشودنی نیست، پس چرا حضرت عیسی(ع) از خداوند خواست تا مشرکان را ببخشد؟! :

پاسخ اجمالی

حضرت عیسی(ع) در یکی از مناجات‌هایش به خداوند عرضه داشت که من نسبت به مردم وظیفه‌‏اى جز اداى رسالت نداشتم و در مدت رسالتم نیز همین وظیفه را انجام دادم، و دیگر مسئول حرف‌ها و اعتقادات کفرآمیز ملت خود نیستم. سپس خطاب به پروردگارش عرضه داشت: خدایا، اگر آنها را عذاب کنى بندگان تواند، و اگر آنان را ببخشی، تو پیروزمند و حکیمى:

«إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُکَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ».[۱]

ممکن است برخی از این آیه برداشت کنند که چگونه حضرت مسیح(ع) با عبارتى که از آن شفاعت و درخواست عفو برداشت می‌شود، در مورد مشرکان سخن می‌گوید، در حالی که بر اساس صریح قرآن، شرک گناهی نابخشودنی است؟![۲]

مفسران به این پرسش پاسخ‌هایی داده‌اند، از جمله:

1. این امکان وجود داشت که در شریعت عیسی(ع) شرک به خدا هنوز گناهی نابخشودنی نبود و سخن حضرتشان که از آن به نوعی درخواست بخشش فهمیده می‌شود، از همین جهت بود.^[۳]
2. عیسى(ع) در این‌جا هیچ‌گونه درخواست شفاعتی را مطرح نکرد؛ بلکه خود را هیچ‌کاره معرفى می‌‏کند و تنها به این واقعیت اشاره می‌کند که بخشش و کیفر تنها به دست خدا بوده و او است که صاحب اختیار بندگانش است. از همین‌رو خداوند را با صفت‌هایی؛ مانند «غفور» و «رحیم» مخاطب قرار نمی‌دهد که اگر چنین می‌گفت، نوعی دعا و شفاعت‌خواهی از آن برداشت می‌شد؛ بلکه پروردگارش را با صفات «عزیز» و «حکیم» می‌خواند.^[۴]

به عبارت دیگر، حضرت عیسى(ع) به خداوند عرضه می‌دارد که تمام کار به دست تو است، اگر بخواهى می‌‏بخشى و اگر بخواهى مجازات می‌‏کنى، هر چند نه مجازات تو بدون دلیل است و نه بخشش تو بدون علت! و در هر حال این موضوع از قدرت و توانایى من بیرون است.

3. ممکن است این تقاضای عیسی(ع) برای آن بود که حدس می‌زد در میان پیروانش جمعى به اشتباه خود پی برده و توبه کرده باشند، و این سخن درباره آنان باشد، نه کسانی که هنوز بر شرک و کفر خود باقی مانده‌ بودند.^[۵]
4. اگر چه شرک گناهی نابخشودنی است و شفاعت پیامبران در صحنه قیامت نمی‌تواند مشرکان را از عذاب برهاند؛ اما این‌که در این دنیا پیامبران برای تمام مردم دلسوزند و درخواست بخشش از خداوند داشته باشند، موضوعی پذیرفتنی است، همان‌گونه که بسیاری از مخالفان و معاندان امت پیامبر(ص) با او دشمنی کردند؛ اما حضرتشان با این وجود در حق آنها دعا می‌کرد و می‌فرمود: «اللهم اغفر لقومی إنهم لا یعلمون»؛ خداوندا! قوم مرا ببخش، زیرا آنان نادان هستند![۶]

لذا ایرادی ندارد که پیامبری در این دنیا برای مشرکان آرزوی مغفر