پاورپوینت کامل آیا در موارد سردرگمی و نگرانی از آینده می‌توان با استخاره و سرکتاب بازکردن تصمیم گرفت؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا در موارد سردرگمی و نگرانی از آینده می‌توان با استخاره و سرکتاب بازکردن تصمیم گرفت؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا در موارد سردرگمی و نگرانی از آینده می‌توان با استخاره و سرکتاب بازکردن تصمیم گرفت؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا در موارد سردرگمی و نگرانی از آینده می‌توان با استخاره و سرکتاب بازکردن تصمیم گرفت؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

از نظر اسلام در موارد تصمیم‌گیری، نقش اوّل برعهده‌ی عقل و نیروی تفکر انسان گذاشته شده است. در مواردی که عقل فردی قادر به تصمیم‌گیری خردمندانه نباشد “مشورت”، عقل را در حقیقت‌یابی و شفاف‌اندیشی مدد می‌رساند و مجموعه‌ای از اطلاعات و تجربیات دیگران را در دست‌رس عقل قرار می‌دهد.

اگر انسان پس از تفکر و مشورت باز هم در تردید باشد، در این‌جا عقل و شرع برای رفع دو‌ دلی‌ها به مشورتی دیگر توصیه می‌کنند. مشورت با خداوند آگاه و مهربانی که خیر و صلاح همگان را می‌خواهد. این نوع مشورت، همان چیزی است که در فرهنگ اسلامی “استخاره” نام دارد. استخاره؛ یعنی بهترین را خواستن و طلب خیر کردن.

پاسخ تفصیلی

برای روشن شدن پاسخ نخست لازم است مطالبی پیرامون استخاره[۱] و جایگاه آن از دیدگاه اسلام بیان شود.

در موارد تصمیم‌گیری در زندگی انسان، اسلام نقش اوّل را بر عهد حجت باطن(عقل) گذاشته است. از نظر اسلام عقل نعمت بزرگی است که خدای متعال به بشر ارزانی داشته است. انسان با چراغ عقل می‌تواند راه‌های تاریک زندگی را به راحتی طی کند و از مشکلات و خطرگاه‌های آن به سلامت بگذرد. در قرآن کریم سفارش زیادی به خردورزی و بهره‌گیری از عقل شده است و از نظر قرآن، بدترین موجودات کسانی هستند که کارهایشان از روی تعقل نیست.[۲] از نظر امام علی(ع)، اساساً یکی از مهم‌ترین علل بعثت پیامبران، شکوفاسازی عقل‌های آدمیان بوده است.[۳] تکیه بر عقل و استفاده از این چراغ روشنی‌بخش تا آن درجه از اهمیت برخوردار است که در شرع مقدس نیز یکی از منابع استنباط احکام به شمار می‌رود.

هم‌چنین در آموزه‌های دینی به عوامل دیگری که در تصمیم‌سازی خردمندانه دخیل‌اند و عقل را در حقیقت‌یابی و شفاف اندیشی مدد می‌رسانند، تأکید فراوان شده است که مهم‌ترین آنها “مشورت” است. مشورت که همان اندیش جمعی است بسیاری از گره‌های کوری را که عقل فردی قادر به گشودن آنها نیست، به راحتی می‌گشاید. با مشورت، نقص عقل فردی تا حدود زیادی جبران می‌شود و مجموعه‌ای از اطلاعات و تجربیات گران‌بها که دیگران در طی سال‌های بسیار بدان‌ها دست یافته‌اند، به آسانی در دست‌رس قرار می‌گیرد.

اما بسیار اتفاق افتاده است که انسان پس از تفکر و مشورت باز هم در تردید و شک و دو دلی قرار دارد. در این‌جا عقل و شرع توصیه می‌کنند که به مشورتی دیگر دست زنیم. مشورت با عقل بی‌نهایت و آگاه مطلق به مسائل هستی، همو که بر نیک و بد بندگان آگاه است و خیر و صلاح همگان را می‌خواهد. این نوع مشورت، همان چیزی است که در فرهنگ اسلامی “استخاره” نام دارد. استخاره؛ یعنی خواستن بهترین دو امر، بهترین را خواستن، طلب خیر کردن، نیکویی جستن[۴] و به همین جهت هر قدر صفای روحی و باطنی شخص استخاره کننده بیشتر باشد، ضریب اطمینان به استخاره، بیشتر و مخالفت با استخار او مشکل‌تر، بلکه غیر ممکن خواهد بود.

البته، برای استخاره دو معنا است. یکی معنای حقیقی استخاره است که در اخبار و روایات ما بیشتر از آن نام برده شده و به معنای طلب خیر نمودن از خدا است. این نوع استخاره در واقع یکی از رشته‌ها و شاخه‌­های دعا است و همان استخار مطلق است که اختصاص به مورد شک و تردید ندارد، بلکه در واقع استمداد از خدای متعال در جمیع کارها و تمام افعال زندگی و تفویض کارها به او است؛ لذا است که امام صادق‌(ع) از قول خدای متعال نقل می‌کند: “از بدبختی بند من آن است که کاری از کارهایش را بدون استخاره‌ی (طلب خیر) از من انجام دهد”.[۵] بنابراین؛ طبق روایات فراوان این نوع استخاره برای رفع تحیر و سرگردانی نیست، بلکه در هم مراحل یک کار خوب و پسندیده و راه‌گشا است.

معنای دوم استخاره، طلب خیر نمودن از خدا برای رفع تحیر و سرگردانی است که اختصاص به موارد شک و تردید دارد.

دربار جایگاه استخاره به معنای دوم در فرهنگ دینی ما باید گفت؛ اساساً سه دیدگاه وجود دارد:

الف) دیدگاهی که بدون کوچک‌ترین تعقل و تفکر و بررسی یک مسئله، نتیج کارها را فقط و فقط به استخاره واگذار می‌کند و به استخاره پناه می‌برد.

ب) دیدگاه دوم؛ دیدگاه گروهی است که اساساً عقل‌گرا و منکر استخاره هستند.

ج) اما دیدگاه سوم، با اعتراف به منزلت و جایگاه عقل و شناخت جایگاه مشورت، به گونه‌ای استخاره را تبیین می‌کند که عین خردورزی و در راستای تعقل و تفکر است. طبق این دیدگاه، هیچ مانع و محذور دینی در استخاره نیست؛ چرا که استخاره کاری جز تعیین یکی از دو طرف تردید را انجام نمی‌دهد. نه حلالی را حرام، نه غیر واجبی را واجب و نه حکمی از احکام خدا را تغییر می‌دهد، بلکه فقط و فقط می‌گوید خیر صاحب استخاره در انجام یا در ترک کدام امر است و بدین وسیله او را از تردید نجات می‌دهد. ولی این‌که اثر فعل و ترک کار در آینده چه خواهد بود و چه حوادثی را به بار خواهد آورد، از عهد استخاره بیرون است.

در روایات زیادی به استخاره و روش‌های اجرایی آن اشاره شده است.[۶]

بنابراین، در مواردی که انسان بعد از تفکر و تعقل و مشورت با افراد متخصص و کاردان، سر درگمی و تحیرش برطرف نشود، می‌تواند با استخاره(مشورت با خداوند) تصمیم‌گیری کند و از تحیر و سر گردانی خارج شود.

اما در مورد سرکتاب بازکردن، اگر منظور از آن همان استخاره باشد که حکم آن بیان شد، ولی اگر مراد از آن چیز دیگری باشد، دلیلی بر آن نداریم.

[۱]. «جایگاه استخاره در اسلام»، ۲۰۶۹؛ «ازدواج و استخاره»، ۴۱۴؛ «استخاره و شرایط فهم آیات»، ۴۶۵۴؛ «عمل نکردن به استخاره»، ۷۹۶۳۲.

[۲]. انفال، ۲۲.

[۳]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص ۴۳، خ ۱، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.

[۴]. فرهنگ معین؛ منتهی الارب، واژ “استخاره”.

[۵]. شیخ حر عاملی، وسائل ‏الشیعه، ج ۸، ص ۷۹، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. “من شقاء عبدی ان یعمل الاعمال و لا یستخیرنی”.

[۶]. ر. ک: مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸۸، ص ۲۲۲، ابواب الاستخارات، بیروت، دار إحیاء التراث العر