پاورپوینت کامل آیا دعا کردن در سجده و رکوع مستحب است؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا دعا کردن در سجده و رکوع مستحب است؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا دعا کردن در سجده و رکوع مستحب است؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا دعا کردن در سجده و رکوع مستحب است؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در مورد ذکر رکوع باید گفت؛ انسان هر ذکری در رکوع بگوید کافی است و احتیاطاً[۱] آن ذکر به اندازه‌ی سه مرتبه «سبحان الله»، یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» باشد.[۲]

در مورد اذکاری که می‌توان در رکوع گفت، روایاتی به ما رسیده است؛ مانند:

1. از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: من از قرائت در رکوع و سجود نهی شده‌ام، پس در رکوع خداوند را بزرگ بدارید و در سجده زیاد دعا کنید که سزاوار است مستجاب شود.[۳]
2. امام صادق‌(ع) از پدر بزرگوارشان و او از امام علی(ع) نقل کرده است: «قرائتی در رکوع و سجود نیست. در رکوع و سجود تنها مدح خدای عزوجل است و بعد از آن درخواست و دعا، پس قبل از دعا با مدح و ثنای خدای عزوجل شروع کنید سپس دعا کنید».[۴]

بنابراین، از دعا کردن در رکوع نهی نشده است و می‌توان گفت هر دعایی در رکوع مطلوب است. علامه مجلسی ذیل این حدیث فرمود: این حدیث دلالت بر استحباب ذکر و دعا در رکوع دارد.[۵] و گفتن ذکر صلوات نیز در رکوع مستحب است بعد از ذکر یا قبل از آن[۶] و این هم خود نوعی دعا است.

همچنین در حدیثی از امام باقر(ع) خواندن این دعا نیز آمده است: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَرْکَعَ فَقُلْ وَ أَنْتَ مُنْتَصِبٌ اللَّهُ أَکْبَرُ ثُمَّ ارْکَعْ وَ قُلِ اللَّهُمَّ لَکَ رَکَعْتُ وَ لَکَ أَسْلَمْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ وَ أَنْتَ رَبِّی خَشَعَ لَکَ قَلْبِی وَ سَمْعِی وَ بَصَرِی وَ شَعْرِی وَ بَشَرِی وَ لَحْمِی وَ دَمِی وَ مُخِّی وَ عِظَامِی وَ عَصَبِی وَ مَا أَقَلَّتْهُ قَدَمَایَ غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَحْسِرٍ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ‏…».[۷]

گفتنی است؛ اگر می‌دانیم عارف یا عالمی در نماز خود عملی را با استناد به روایات صحیح انجام می‌دهد و رعایت کرده است که از نظر فتوای مراجع تقلید در رساله‌های عملیه منعی نداشته باشد اشکالی ندارد، و گرنه نمی‌توان به آن استناد و بر طبق آن عمل کرد.

در هر حال پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) نسبت به قسمت اول سؤال، به شرح زیر است:

خواندن قرآن یا ذکر یا دعا در هر جای نماز جایز است. لینک به سایت استفتائات

[۱]. این احتیاط از دیدگاه امام خمینی(ره) احتیاط واجب است.

[۲]. توضیح المسائل مراجع، ج ۱، ص ۵۶۲.

[۳]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۳۰۹، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. «وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ الزَّنْجَانِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ عَنْ أَبِی عُبَیْدٍ الْقَاسِمِ بْنِ سَلَّامٍ بِأَسَانِیدَ مُتَّصِلَهٍ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ إِنِّی قَدْ نَهَیْتُ عَنِ الْقِرَاءَهِ فِی الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ فَأَمَّا الرُّکُوعُ فَعَظِّمُوا اللَّهَ فِیهِ وَ أَمَّا السُّجُودُ فَأَکْثِرُوا فِیهِ الدُّعَاءَ فَإِنَّهُ قَمِنٌ أَنْ یُسْتَجَابَ لَکُمْ أَیْ جَدِیرٌ وَ حَرِیٌّ أَنْ یُسْتَجَابَ لَکُمْ».

[۴]. حمیری، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد، ص ۱۴۲، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ وسائل‏الشیعه، ج ۶، ص ۳۰۹، ح ۸۰۴۶. «عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِی قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنِ السِّنْدِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی الْبَخْتَرِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ أَنَّ عَلِیّاً ع کَانَ یَقُولُ لَا قِرَاءَهَ فِی رُکُوعٍ وَ لَا سُجُودٍ إِنَّمَا فِیهِمَا الْمِدْحَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ الْمَسْأَلَهُ فَابْتَدِءُوا قَبْلَ الْمَسْأَلَهِ بِالْمِدْحَهِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ اسْأَلُوا بَعْدَهُ»