پاورپوینت کامل آیا مردم قم هر چه گناه کنند به جهنم نمی‌روند؟ ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا مردم قم هر چه گناه کنند به جهنم نمی‌روند؟ ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا مردم قم هر چه گناه کنند به جهنم نمی‌روند؟ ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا مردم قم هر چه گناه کنند به جهنم نمی‌روند؟ ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

1. در روایات مربوط به قم، به جهنم نرفتن مردم قم تصریح نشده است.
2. آشیان آل محمد بودن قم و یا حجت بودن مردمش بر سایر مردم و همراه بودن آنها با قائم آل محمد و امثال اینها دلیل نمی‌شود که گناه‌کاران اهل قم به جهنم نروند، بلکه در ادام یکی از روایات هلاکت جوانان مغرور و عصیانگر خاطرنشان شده است.
3. از دلایل عقلی و نقلی استفاده می‌شود که نافرمانی در مکان‌های مقدس؛ مثل قم، مدینه و … به طور قطع گناه محسوب می‌شود و طبق قانون تجسم اعمال و عمل و عکس العمل، هیچ عمل شری بدون اثر نیست، مگر آن‌که با توبه یا عامل دیگری محو یا تبدیل به حسنه شود. آیاتی، مانند «فمن یعمل مثقال ذرهٍ خیراً یره، و من یعمل مثقال ذرهٍ شراً یره»، نیز دلالت بر مترتب شدن اثر بر عمل دارد. علاوه بر این‌که ارتکاب گناه در مکان مقدس نوعی حرمت‌شکنی آن مکان است و گناهش شدیدتر خواهد بود و مجازات بیشتری را متوجه انجام دهند آن می‌کند.
4. مکان‌ها و زمان‌های مقدس، و انسان‌های صاحب نفس پاک در حد آماده‌سازی و زمینه‌سازی در سرنوشت انسان مؤثر و مفیدند، ولی هیچ‌یک علت تام و تمام نیستند و مهم‌ترین عامل مؤثر، عمل خود شخص و طرز تفکر و جهان‌بینی و انتخاب شیو زندگی و اراده او است. به عبارت دیگر، تأثیر زمان و مکان‌های ارزش‌مند مانند شفاعت در نجات انسان است که مشروط به شروطی است؛ لذا وقتی می‌گوییم شب جمعه شب آمرزش گناهان است، مقصود این نیست که هم انسان‌ها بخشیده می‌شوند.

پاسخ تفصیلی

نخست لازم است روایات مرتبط با ارزش‌مندی قم و اهل آن بیان گردد، آن‌گاه با بررسی آنها پاسخ مناسبی نسبت به جهنم نرفتن مردم قم و حکم گناه کردن در سرزمین قم به عنوان مکان مقدس، ارائه شود:

1. روایات ارزش‌مندی قم

از امام کاظم(ع) نقل شده است: قم آشیان آل محمّد است و جایگاه شیعیان آنها است، ولى البته گروهى از جوان‌هایشان به گناه پدران خود و براى خوار شمردن و مسخره کردن بزرگان و مشایخ‌شان، هلاک شوند و با این وضع خدا شرّ دشمنان و هر بدى را از آنها برگرداند.[۱]

امام صادق‌(ع) می‌فرماید: چون بلاء و رنجى به شما رسد، بر شما است که به قم روید که جایگاه بنی‌فاطمه و آسایش‌گاه مؤمنان است و زمانى آید که اولیاء و دوستان ما از ما نفرت گیرند و دور شوند و این صلاح آنها است که به دوستى ما شناخته نشوند، و خون و مالشان به جا ماند، کسى به قم و مردمش سوء قصد نکند، جز این‌که خدا او را خوار کند و از رحمت خود دور کند.[۲]

از یحیى وارد شده است که روزى نزد ابى الحسن(ع) بودیم و ذکر قم و مردمش و میل آنها به مهدى(ع) به میان آمد و بر آنها رحمت فرستاد و فرمود: خدا از آنها راضى باشد، … آنان بهترین شیع ما هستند از میان همه بلاد، خدا دوستى ما را در سرشت آنان خمیر کرده است.[۳]

2. بررسی و جمع‌بندی

با توجه به این روایات که پیرامون ارزش‌مندی و مقام والای قم و اهل آن ذکر شد، و دلایلی که در ادامه می‌آید می‌توان گفت:

۲-۱. جهنم نرفتن مردم قم در این روایات نیامده است.

۲-۲. قداست و ارزش‌مندی قم که از روایات استفاده می‌شود، به معنای صالح بودن هم مردم قم و بهشتى بودن همه‌ی آنها و یا جهنم نرفتن هیچ‌یک از آنها نیست؛ زیرا روایات به گونه‌ای مطرح شده است که با بعضی از اهل قم سازگاری دارد، نه با هم آنان -به اصطلاح از قضایای محصوره نیستند، بلکه مهمله‌اند.- بلکه در ادامه‌ی روایت اوّل گذشت که عده‌ای از جوانان معصیت‌کار قم هلاک خواهند شد.

۲-۳. علاوه بر اینها، عدالت و حکمت خداوند اقتضا می‌کند که ظالم و عاصی قمی در مجازات و کیفر(جهنم رفتن) فرقی با دیگران نداشته باشند، هرچند که مکان مقدس باشد، و حق مظلوم از او ستانده شود. خداوند که «اشد المعاقبین فی موضع النکال و النقمه” است، آن‌جا که حکمتش اقتضا کند سخت‌ترین عقاب کننده است، حتی می‌شود ادعا کرد، اگر کسی در شهرهایی که مکان مقدسی است و زمین گناه کمتر در آنها وجود دارد، مرتکب گناه و معصیت شود، استحقاق مجازات و کیفر بیشتری نسبت به دیگران دارد؛ زیرا گناه در زمان‌ها و مکان‌های مقدس علاوه بر اصل نافرمانی، حرمت‌شکنی نیز محسوب می‌شود و عذابش بیش از گناه در زمان و مکان عادی است.

۲-۴. از روایت -قصم الجبابره- استفاده می‌شود که خداوند به جبارانی که به قم یورش ببرند چندان مهلتی نمی‌دهد و آنها را سخت درهم می‌شکند،[۴] در صورتی که روی مصالحی در این جهان فانی، به بعضی از جباران و ستمگران مهلت داده می‌شود تا بر مجازاتشان افروده شود. درهم شکستن جباران اشاره به درهم شکستن گنه‌کاران نیز دارد.

می‌دانیم که گناه همیشه و همه جا از هر خطری خطرناک‌تر است، ولی از روایات استفاده می‌شود که هر گناهی در سرزمین مقدس قم و یا هر مکان مقدس دیگر، از گناه در مکان‌های معمولی خطرناک‌تر است.

۲-۵. قانون تجسم اعمال: از بعضى آیات به دست می‌آید که این جهان کشتزار جهان دیگر است و عمل انسان بسان دانه‌‏اى است که کشاورز در دل خاک می‌افشاند، سپس همان دانه رشد و نمو کرده، همان دانه را با مقادیر زیادترى برداشت می‌کند، اعمال انسان نیز با تبدلات و تغییرات بیشترى که لازم سراى رستاخیز است به خود انسان باز می‌گردد چنان‌که خداوند می‌فرماید:

“مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَهِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ”؛[۵] هر کس کشت آخرت را بخواهد کشته او را افزایش می‌دهیم.

از بعضى از آیات دیگر به دست می‌آید که کارهاى نیک این دنیا در جهان دیگر به صورت نور و روشنایى در می‌آیند، منافقان از مؤمنان مطالبه این نور را می‌‏کنند، و می‌‏گویند: “انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ”؛^[۶] (صبر کنید تا ما از نور شما بهره گیریم). و به آنها گفته مى‏شود: “ارْجِعُوا وَراءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً”؛ (بازگردید، این نور را از دنیا طلب کنید).

این آیات و ده‏‌ها آیه‌ی دیگر، می‌رساند که ما، در روز رستاخیز عین عمل را به صورت کامل‌‏تر می‌یابیم و این همان تجسم اعمال است که دانشمندان اسلامی به آن قائل‌‏اند.

روایات بسیارى نیز از پیشوایان بزرگ اسلام بر این مطلب گواهى می‌دهند که ما در این‌جا به یک نمونه اکتفاء می‌‏کنیم:

پیامبر اسلام(ص) به یکى از کسانى که تقاضاى موعظه کرده بود، فرمود: “اى قیس! ناگزیر، همنشینى دارى که پس از مرگ، همراه تو دفن می‌شود، در حالى که او زنده است؛ و با او دفن می‌‌‏شوى در حالى که تو مرده‌‏اى، اگر او نیک و گرامى باشد، تو را گرامى می‌‏دارد و هر گاه او پست باشد تو را تسلیم حوادث می‌‏کند، سپس او با کسى جز تو محشور نمی‌‏شود و تو هم با کسى جز او به صحنه‌ی رستاخیز نمی‌‏آیى. از تو درباره‌ی غیر آن سؤالى نمی‌‏شود. بنابر این، سعى کن آن‌را به صورت شایسته انجام دهى؛ زیرا اگر آن، شایسته باشد، با او انس می‌‏گیرى و گرنه از هیچ‌کس جز او وحشت ندارى و آن “عمل” تو است”.[۷]

در این قانون فرقی بین افراد در مکان‌ها و زمان‌های مختلف وجود ندارد.

۲-۶. قانون عمل و عکس العمل: از نظر عقل و متون دینی، هر پاداش و یا مجازاتی بدون علت نیست. علت تام و تمام نتیج اعمال مرحل بسته شدن پروند اعمال انسان است. مثلاً بعد از مرحل مرگ، برای انسان توبه و یا انجام حسناتی که موجب تبدیل وضعیت پرونده‌اش شود، مقدور نیست. و این‌طور نیست که پاداش‌ها و مجازات‌ها بدون حکمت و حساب و کتاب باشد. و این‌گونه نیست که هر کس هر گناهی خواست انجام دهد و به صرف این‌که اهل مکان مقدسی است بتواند امتیازات و پاداش‌هایی کسب کند.

قرآن کریم می‌فرماید: “هر کس امید (سعادت) لقای پروردگار را دارد، پس باید عمل صالح انجام دهد”.[۸] و : “هر کس به اندازه ذره‌ای عمل خیر انجام دهد آن‌را می‌بیند و هر کس به اندازه ذره‌ای بدی کند آن‌را می‌بیند”.[۹]

قرآن در پاسخ یهودیان که گفتند چند روز عذاب نمی‌شویم فرمود: “اتخذتم عند الله عهدا…”؛ آیا از خ