پاورپوینت کامل انصار (رض) با ابوبکر (رض) مخالفت کردند و به بیعت با سعد بن عباده (رض) فرا خواندند و علی در خانه اش نشست نه با آنها بود و نه با اینها، و سپس انصار همه با ابوبکر بیعت کردند که بیعت آنها به دلیل یکی از اسباب ذیل بود:… ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انصار (رض) با ابوبکر (رض) مخالفت کردند و به بیعت با سعد بن عباده (رض) فرا خواندند و علی در خانه اش نشست نه با آنها بود و نه با اینها، و سپس انصار همه با ابوبکر بیعت کردند که بیعت آنها به دلیل یکی از اسباب ذیل بود:… ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انصار (رض) با ابوبکر (رض) مخالفت کردند و به بیعت با سعد بن عباده (رض) فرا خواندند و علی در خانه اش نشست نه با آنها بود و نه با اینها، و سپس انصار همه با ابوبکر بیعت کردند که بیعت آنها به دلیل یکی از اسباب ذیل بود:… ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انصار (رض) با ابوبکر (رض) مخالفت کردند و به بیعت با سعد بن عباده (رض) فرا خواندند و علی در خانه اش نشست نه با آنها بود و نه با اینها، و سپس انصار همه با ابوبکر بیعت کردند که بیعت آنها به دلیل یکی از اسباب ذیل بود:… ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

به عقیده ما بیعتی که بدون حضور امیرالمؤمنین علی(ع) و بدون مشورت با او؛ که برای پیامبر(ص) موقعیتی همانند هارون(ع) برای موسی(ع) داشت؛ انجام پذیرفته، از ارزش چندانی برخوردار نبوده و مخالفت اولیه انصار و نیز بیعت ننمودن سعد بن عباده تا آخر عمر، دلیل دیگری بر اجماعی نبودن این ماجرا است و باید بیان داشت که شما زور را عنوان نموده و آن را عاملی برای بیعت انصار ندانسته­اید ولی از عنصر تزویر غافل مانده­اید که می­توان در این گونه موارد، نقش مهم­تری داشته باشد! شاید این عامل سوم و بهره گیری از اختلافات داخلی انصار، نقش مهمی در بیعت آنان داشته است!

پاسخ تفصیلی

این پرسش را باید به سه بخش تقسیم نموده و سپس به بررسی و پاسخ به آن پرداخت:

۱ – چرا امیرالمؤمنین علی(ع)؛ به فرموده شما، درخانه­اش نشسته و از هیچ کدام آن دو گروه هواداری ننمود؟!

۲ – آیا برای بیعت انصار با ابوبکر، هیچ توجیه دیگری جز آن سه توجیهی که در متن پرسش به آن اشاره گردیده، وجود نداشته و تنها دلیل انصار، شناخت حقانیت ایشان برای خلافت بوده است؟

۳ – چرا انصار با حضرت علی(ع) بیعت ننمودند؟

جالب و منصفانه است که شما در ابتدا اعتراف نموده­اید که مولایمان علی(ع) در این ماجرا حضور نداشته­است! اعتراف به واقعیتی که مورد پذیرش تمام مسلمانان، خواه شیعه و خواه اهل سنت می­باشد! و بر اساس برخی از معتبرترین منابع اهل سنت، ایشان تا زمانی که فاطمه(س) در کنارشان بود، از بیعت با ابوبکر خودداری نمودند[۱]!

آیا علی(ع) برادر پیامبر(ص) نبوده و ایشان او را برای خودشان، همانند هارون(ع) برای موسی(ع) در نظر نگرفته بودند[۲]؟ آیا ایشان در تمام صحنه­های نبرد و تمام موقعیت هایی که اسلام به وجودشان نیاز داشت، حضوری فعال نداشتند؟! چه مسأله مهمی موجب آن گردید که ایشان در موضوع حیاتی خلافت بعد از رسول خدا(ص) حضور نداشته باشند و یا به تحلیلی دیگر، دست اندرکاران سقیفه تعمد داشتند که موضوع خلافت را در غیاب ایشان حل و فصل نمایند؟!

اگر بر فرض محال، شیعیان از عقیده خود در مورد نص پیامبر(ص) بر خلافت ایشان دست­بردارند، آیا با ویژگی­های ممتاز آن حضرت، لازم نبود که صحنه­گردانان سقیفه، در ابتدا مشورتی با ایشان نیز داشته باشند؟! شما تاریخ زمان پیامبر(ص) را مطالعه فرموده و منصفانه پاسخ دهید که آیا نقش علی(ع) کمتر از ابوعبیده جراح بوده است که او باید طرف مشورت بوده و به او پیشنهاد خلافت داده شود ولی به علی(ع) نه؟! این که فرمودید علی(ع) نه با انصار بود و نه با طرف مقابل، مطلبی صحیح است، ولی آیا به علت آن اندیشیده­اید!؟ به عقیده ما، دلیلش آن است که ایشان مشغول آماده ­نمودن مقدمات کفن و دفن پیامبر(ص) بوده و دیگران بدون توجه به این امر مهم، وارد مسابقات انتخاباتی شده بودند! شما با توجه به این که ایشان تا شش ماه بعد از آن ماجرا نیز از بیعت خودداری فرمودند، اگر دلیل مورد پسند دیگری برای گوشه­گیری علی(ع) در نظر دارید، ارائه فرمایید .

اما در مورد موضوع بعدی و چگونگی بیعت انصار، ابتدا مختصری از جریان سقیفه را از زبان عمر بن خطاب؛ خلیفه دوم؛ بازگو نموده و سپس تحلیل خود را ارائه می­نماییم. منبع ما در سخنان ایشان ، مسند احمد بن حنبل می­باشد که از مهم­ترین منابع روایی اهل سنت شمرده می­شود[۳]:

در آخرین حجی که خلیفه دوم در آن حضور داشت، شخصی گفت که اگر عمر بمیرد ما با فلانی بیعت می­نماییم!. این خبر به گوش عمر رسید و ایشان در پی آن، طی خطبه­ای ماجرای سقیفه را برای مردم شرح دادند. خلیفه دوم چنین بیان نموده که در آن هنگام، علی و زبیر و افرادی که همراه آن دو بودند، در خانه فاطمه(س) بوده و در این ماجرا شرکت نداشتند. از طرفی تمام انصار، بدون استثنا در سقیفه بنی ساعده گرد هم آمده بودند. من و ابوبکر به همراه تعدادی از مهاجرین، نزد انصار رفته و در کنار آنان قرار گرفتیم . من خواستم مطالبی را بیان نمایم که ابوبکر پیشقدم شده و گفت که عموم مردم، خلافت را جز برای افرادی که از طایفه قریش باشند، مورد پذیرش قرار نمی­دهند، چون قریش از لحاظ قبیله و مسکن، بهترین قبیله عرب می­باشد. سپس ابوبکر دو نفر (خود عمر و ابوعبیده) را برای خلافت پیشنهاد نمود! که ما آن را نپذیرفته و با او بیعت نمودیم! انصار هم طی اظهاراتی خواستار آن شدند که دو امیر، یکی از میان مهاجران و دیگری از میان انصار باشد. خلیفه دوم بعد از توضیحاتی در مورد چگونگی شکل­گیری خلافت ابوبکر، اظهار نمود که: بیعت با ابوبکر کاری بر خلاف رویه بود[۴]!، ولی خداوند ما را از عواقب بد آن نگه داشت و چنین نتیجه گرفت که دیگر نباید هیچ شخصی از چنین شیوه­ای از بیعت، سخن به میان آورد!

شما نمی­توانید در مورد سقیفه، تحلیلی غیر از آن چه خلیفه دوم بیان نموده، ابراز دارید، چون او بر خلاف ما و شما، در متن واقعه حضور داشته است.

اما نکاتی از این سخنرانی عمر بن خطاب استفاده می­گردد که به برخی از آنها اشاره می­نماییم:

اول: این که افراد برجسته­ای از صحابه همانند علی(ع) و زبیر که بر اساس روایات اهل سنت، از ده نفری بودند که به بهشت وعده داده شده­اند (عشره مبشره)[۵]، از بیعت با ابوبکر خودداری نموده و در خانه فاطمه(س) تحصن نموده بودند!

دوم: این که انصار، مستقلا و بدون حضور اشخاصی که بعدها به مقام خلافت رسیدند، تشکیل جلسه داده و شیخین؛ یعنی ابوبکر و عمر و همراهان آنان، بدون دعوت قبلی وارد جمع انصار گردیده و به عنوان گروهی مخالف، در گفتگوهای آنان شرکت نمودند!

سوم: این که ابوبکر برای قانع نمودن انصار، استدلالی ارائه نمود که اتفاقا این استدلال در صورت دقت در آن، به نفع عقاید شیعه تمام خواهد شد! ایشان بیان نمود که مردم، خلیفه­ای که از غیر قریش و از غیر طایفه پیامبر(ص) باشد را مورد پذیرش خود قرار نخواهند داد و اتفاق نظری در مورد چنین شخصی حاصل نخواهد شد و با این استدلال، انصار را که از طایفه قریش نبودند، از خواسته خود منصرف ساخت! حضرت علی(ع) بعد از این که ماجرای سقیفه را به اطلاع ایشان رساندند و این که انصار گفتند که ما هم همانند شما امیری داشته باشیم، فرمودند که چرا شما این گونه پاسخ ندادید که پیامبر(ص) در مورد انصار وصیت نمودند که به نیکوکارانشان نیکی شده و ستمکارانشان نیز مورد بخشش قرار گیرند، … اگر بنا بود که خود انصار حکومت را به دست گیرند، چنین وصیتی صحیح نبود (چون این وصیت خطاب به حاکمان است و اگر خود انصار حاکم و فرمانروا می­شدند، معنایی برای این وصیت باقی نمی­ماند). سپس علی(ع) فرمودند که قریش (مهاجرین) برای رسیدن به خلافت، چه استدلالی نمودند؟ پاسخ شنیدند که استدلال قریش این بود که ما از درختی هستیم که پیامبر(ص) بدان درخت تعلق داشت! علی(ع) با تعجب فرمودند که به درختی استدلال نموده ولی ثمره و حاصل آن درخت (که اهل بیت پیامبرند) را ضایع ساختند[۶]! به عبارتی، اگر ملاک در رسیدن به خلافت، تعلق داشتن به طایفه پیامبر(ص) یعنی قریش بود، علی(ع) که هم از قریش و هم از بنی هاشم بوده و علاوه بر آن، داماد و برادر پیامبر(ص) نیز بود، با این استدلال، شایستگی بیشتری برای خلافت داشت! اگر عموم قریش پاره­ای از درختی بودند که پیامبر(ص) نیز از آن درخت بود، علی(ع) که میوه آن درخت به شمار می­آمد، ­چرا ایشان را حتی به عنوان یک کاندیدا نیز مطرح ننمودند؟!

چهارم: نکته دیگری که از سخنان خلیفه دوم برداشت می­شود، این است که ابوبکر در ابتدا، به مردم پیشنهاد داد که با عمر یا ابو عبیده بیعت نمایند و آن دو با رد این پیشنهاد، با ابوبکر بیعت نمودند! با توجه به اینکه افراد برجسته دیگری از مهاجرین در این گفتگو شرکت نداشتند و انصار هم که از ابتدا در صدد امر دیگری بودند، رد و بدل شدن چنین سخنانی در جمعی محدود و تعارف خلافت به یکدیگر؛ بدون مشورت با سایر صحابه و اهل بیت پیامبر(ص)؛ می­تواند تأیید کننده نظر شیعه در مورد تبانی قبلی این افراد، برای بدست گرفتن مقام خلافت باشد! حال انگیزه­شان برای این کار هرچه بوده باشد!، اقدام خلیفه دوم در جلوگیری از نگارش وصیت پیامبر(ص) در آخرین لحظات زندگیشان نیز نکته دیگری است که می­تواند در این زمینه مورد توجه قرار گیرد[۷].

پنجم: اگر تنها دلیل بیعت صحابه با ابوبکر این بود که آنها دلیل درستی از پیامبرشان (ص) داشتند که نشانگر آن بود که خلافت حق ابوبکر است در اینجا این سؤال پیش می آید که خلیفه اول با چه مجوز شرعی دو نفر (خود عمر و ابوعبیده) را برای خلافت پیشنهاد نمود! راستی اگر یکی از آن دو این پیشنهاد را می پذیرفتند در آن صورت خلافت حق چه کسی بود؟

ششم: در نهایت، خلیفه دوم اعتراف نمودند که بیعت با ابوبکر بر خلاف رویه و بدون معیاری صحیح انجام شده و دیگر کسی حق ندارد بدین شیوه عمل نماید! این سخنان، علاوه بر آن که ادعای اهل سنت مبنی بر اجماع صحابه را زیر سؤال می­برد، این پرسش را برای ما ایجاد می­نماید که چرا این شیوه، دیگر نباید تکرار گردد، حتی اگر شرایطی همانند شرایط موجود بعد از رحلت پیامبر(ص) به وجود آید!؟ آیا این سه نفر بر رازی مطلع بودند که سایر صحابه از آن اطلاعی نداشتند؟! آیا این توهینی به باقی صحابه نیست که تنها هر زمانی خلیفه دوم تصمیم بگیرد با شخصی بیعت نماید، آنان نیز باید متابعت نموده و گرنه، نباید طبق تصمیم خود عمل نموده و مشابه چنین اقدامی را انجام دهند!؟ آیا این نشانگر اجماع امت است یا سلیقه فرد؟!

حال که ماجرای سقیفه را از زبان خلیفه دوم و بر اساس منابع اهل سنت بیان نمودیم، به پرسش اصلی­تان برمی­گردیم که چرا انصار بیعت نمودند؟

در ابتدا باید بگوییم که بر خلاف آن چه فرمودید، تمام انصار بیعت ننمودند و از جمله اشخاصی که بیعت ننمود، سعد بن عباده بود که در آن ماجرا به عنوان اولین کاندیدا مطرح گردید. بعد از اتمام جریان سقیفه، شخصی فریاد برآورد که با این عمل خود سعد بن عباده را کشتید! خلیفه دوم گفت: خدا او را بکشد![۸] او به شام تبعید و سپس به طرز مرموزی کشته شده و قتل او را به ج