پاورپوینت کامل ابن عربی شیعه بود یا سنی؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن عربی شیعه بود یا سنی؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن عربی شیعه بود یا سنی؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن عربی شیعه بود یا سنی؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

پیچیدگى شخصیت ابن عربى و روش او در برخورد با مذاهب اسلامى و شخصیت هاى مورد علاقه هر یک از این مذاهب موجب اختلاف آراء در مذهب او گشته است. به گونه ای که بعضى او را از اهل سنت و بعضى از شیعه اثنى عشرى، بعضى اسماعیلى، بعضى مالکى، بعضى برتر از مذهب و بعضى خارج از مذهبش دانسته‏اند. اما آثار و تألیفاتش دلالت دارد که او از اهل سنت بوده و در فقه تابع مسلک حنبلى است، البته  در مواردی به عقاید شیعه هم علاقه نشان داده است.

لازم است گفته شود که عده ای همانند شیخ بهایی او را شیعه دانسته اند. بنابر این اگر او را شیعه دانستیم مطالب معارض با عقیده شیعه در کتبش را باید حمل بر تحریف دیگران یا تقیه او نماییم.

پاسخ تفصیلی

محمد بن على بن محمد بن احمد بن عبد الله بن حاتم طایى مکنى به ابوبکر و ابو عبدالله و ابن افلاطون و ابن سراقه و ابن عربى و ملقب به شیخ اکبر و محیى الدین است. او از نوادگان عبدالله بن حاتم برادر صحابى معروف عدى بن حاتم است و جد اعلاى او حاتم طایى است. پدرش، على بن محمد، از ائمه فقه و حدیث و از زهاد و متصوفه به شمار مى‏رفته است و مادرش از قبیله خولان و به انصار منسوب است.

او در سال ۵۶۰ ه. ق در هفتم ماه رمضان در مرسیه از بلاد اندلس متولد شد و در هشتم ربیع الآخر سال ۶۳۸ ه. ق در دمشق وفات یافت و در شمال این شهر، در قریه صالحیه و در دامنه کوه قاسیون، دفن شد.

وی حنبلی مذهب و از برجسته‏ترین شخصیت‏هاى عرفان اسلامى است. عارفى که امواج عظیمى از مخالفان و موافقان پیرامون شخصیتش نظر داده اند و بسیارى از عارفان و حکیمان و فقیهان و دانشوران را یا مرید خود ساخته و یا به مخالفت با خود برانگیخته است.[۱]

با اینکه منابع بسیارى پیرامون زندگانى و شخصیت ابن عربى وجود دارد، اما به دلیل افراط و تفریط جانب‏داران و مخالفانش، شناخت شخصیت واقعى او آسان نیست. افراط و تفریطى که گاه او را در عالى‏ترین مراحل سیر و سلوک و در ردیف اولیا قرار داده و گاه او را از دین خارج دانسته و بدعت گذارى گمراه و گمراه‏کننده معرفى نموده است.

مطمئن‏ترین راه براى پى‏بردن به شخصیت واقعى او، چه در شکل ظاهرى که بیانگر زندگى روزمره اوست و چه در بعد عرفانى که شکل‏گیرى شخصیت او را در مسیر سیر و سلوک و گذر از مراحل و مقامات عرفانى بیان مى‏کند، مراجعه به آثار و تألیفاتش است.

با در نظر گرفتن این مقدمه به بیان موضوع می پردازیم.

ابن عربی شیعه یا سنی؟

در کتاب های وی مواردی به چشم می خورد که گمان می رود او طبق عقیده شیعه سخن گفته است و برخی افراد نیز از این شواهد این استفاده را کرده اند که وی از شیعیان است مانند سخنی که در کتاب فتوحات مکیه که از مهمترین آثارش است در باره حضرت علی (ع) بیان کرده و می گوید: علی ابن ابیطالب نزدیک ترین افراد به رسول خدا و سرّ همه انبیا و اولیا است[۲].

و یا عقیده ای را که در مورد امام زمان (عج) بیان می کند و او را خلیفه خدا در زمین معرفی می کند و می گوید از نسل فاطمه زهرا (ع) می باشد و هم اسم رسول خدا می باشد. افرادی مانند شیخ بهایی از این سخن وی اظهار تعجب کرده و این را شاهدی بر شیعه بودن ابن عربی گرفته اند. به همین خاطر  بزرگانی از شیعه نیز  قائل به شیعه بودن ابن عربی شده اند از جمله شیخ بهایی و ابن فهد حلی و محدث سید جزایری و قاضی نورالله تستری و… .[۳]

ولی باید توجه داشت که، اولا: این عبارت که “علی ابن ابیطالب نزدیک ترین افراد به رسول خدا و سرّّ همه انبیا و اولیا می باشد” تنها دلالت دارد که از دیدگاه ایشان در ولایت تکوینی کسی به پای حضرت علی (ع) نمی رسد نه اینکه علی (ع) جانشین و خلیفه بلا فصل پیامبر باشد. بسیاری از اهل سنت به ویژه معتزلی ها و عرفاء قائل به افضلیت علی (ع) هستنند تا جایی که ابن ابی الحدید معتزلی شارح نهج البلاغه در حمد خدا می‎گوید: “و الحمد لله الذی قدم المفضول علی الافضل لمصلحه”[۴] حمد خدای را که مفضول را بر افضل برای مصلحت مقدم داشته است .

ثانیا: اهل سنت نیز به خلافت حضرت علی (ع) بعد از سه خلیفه قائل هستند، از این رو نمی توان به شیعه بودن کسی حکم کرد که صرفا در کلام یا نوشته اش به برتری حضرت علی (ع) سخن رانده است.

.او اگر چنین حرفی را در باره حضرت علی (ع) زده است، در کتاب فتوحات مکیه به صحت خلافت ابوبکر اشاره می کند.[۵] و نیز در جای دیگر از همان کتاب بر امامت و برتری ابوبکر تاکید کرده و گفته است: مردم فضیلت و برتری ابوبکر را بر دیگران می شناسند و او را شایسته خلافت و مقدم بر دیگران می داند[۶].

و نیز در همان کتاب[۷] روایت ترمذی را بیان می کند و می پذیرد که بعد از پیامبر، افضل مردمان در میان مسلمانان ابوبکر بوده است. و در همان کتابش اشعاری را نقل می کند که مضمونش این است: بین ابوبکر و یار او یعنی پیامبر (ص) کسی فاصله نمی شود[۸].

همچنین مواردی در آثارش وجود دارد که با مطالعه آن کسی در شیعه نبودنش تردید نمی کند، او از افرادی مثل متوکل و معاویه نام می برد و آنها را قطب می داند. او در این باره می گوید[۹]: “قطب که او را غوث گویند، محل نظر حق تعالی است و آن در هر زمان یک شخص است که از مقربین است و سرور جماعت زمان خود می باشد از آنها کسی است که هم خلافت ظاهری را دارد و هم خلافت باطنی مانند: ابوبکر، عمر، عثمان، علی، حسن، معاویه بن یزید و عمر بن عبد العزیز و متوکل عباسی و بعضی تنها حائز مقام خلافت باطنی هستند مانند : احمد بن هارون رشید سبتی و ابو یزید بسطامی اکثر قطبها این چنین هستند.”

با توجه به این عبارت پرسش هایی مطرح می شود:

کدام یک از شیعیان اثنی عشری قائل به ترتیب خلفائی است (خلافت ظاهری یا باطنی) که ایشان مطرح کرده است؟

آیا سخن ایشان مصداق سخن علی (ع) نیست که فرمود: این دنیا آن چنان سست رفتار است که کار را به جائى رسانده که حالا باید بگویند على و معاویه على را با معاویه کنار هم قرار دهند[۱۰].

آیا شیعه قائل به خلافت طاهری و باطنی عمر بن عبد العزیز است؟

آیا کسی که متوکل ناصبی و دشمن اهل بیت را خلیفه باطنی معرفی می کند می تواند در ردیف دوستان اهل بیت و شیعه باشد؟

مرحوم حاج میرزا حسین نوری محدث و فقیه متبحّر ( استاد شیخ عباس قمی “ره”) می فرماید: ابن عربی در میان علما و نواصب اهل سنت بیشتر از همه با شیعه خصومت ورزیده است . چرا که در فتوحاتش در جایی که از احوال اقطاب سخن گفته