پاورپوینت کامل چرا به زید بن علی (ع) حلیف القرآن می گفتند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا به زید بن علی (ع) حلیف القرآن می گفتند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا به زید بن علی (ع) حلیف القرآن می گفتند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا به زید بن علی (ع) حلیف القرآن می گفتند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

زید بن على بن الحسین(ع) فرزند امام سجاد(ع)، از شخصیت‌های ممتاز شیعه و جهان اسلام است.

«حلیف القرآن»، یعنی دوست، هم‌سوگند و هم‌پیمان قرآن.

زید بن على بن الحسین(ع) را به سبب انس زیادش با قرآن به «حلیف القرآن‏» (هم‌پیمان با قرآن) لقب داده‌اند.

زید شهید، در سال ۱۲۰، ۱۲۱ و یا ۱۲۲ هجری علیه خلیفه‌ی اموی، هشام بن عبدالملک قیام کرد؛ گروهی با او بیعت کردند و در جنگی که در شهر کوفه میان او و لشگریان خلیفه درگرفت به شهادت رسید.

امام صادق(ع) در بار او بسیار می‌گفت: «خدا عمویم را رحمت کند». امام رضا(ع) در پاسخ مأمون فرمود: زید بن على از دانشمندان آل محمد بود، وى براى خشنودى خدا خشمگین شد، با دشمنان خدا جهاد کرد، و در راه خدا به شهادت رسید.

پاسخ تفصیلی

زید بن على بن الحسین(ع) فرزند امام سجاد(ع)، از شخصیت‌های ممتاز شیعه و جهان اسلام است. کنیه وی ابالحسین[۱] و مادرش «جیدا» ام‌ولد بود که مختار او را به امام هدیه داده بود.[۲]

دانشمندان امامیه شخصیت زید را ستوده و او را به علم و دانش، تهجد و تقوا، زهد و پرهیزگارى، شجاعت و ظلم‌ستیزى وصف کرده‏اند.

شیخ مفید دربار او گفت:

«زید بن على بن الحسین پس از حضرت باقر(ع) شخصیت ممتاز در میان برادران خود بود. فردى عابد، پرهیزگار، فقیه، سخاوت‌مند و شجاع به شمار می‌رفت و به انگیز امر به معروف و نهى از منکر و خون‌خواهى جدش حسین بن على(ع) قیام کرد.[۳] انس زیاد او با قرآن سبب توصیف او به «حلیف القرآن‏» (هم‌پیمان با قرآن) شده بود».[۴]

زیاد بن منذر می‌گوید: من به مدینه آمدم، هرگاه که از زید بن علی سؤال کردم به من گفته شد او حلیف القرآن است.[۵]

«حلیف» از «حلف» (به معنای سوگند) گرفته شده است و به معنای هم‌سوگند و هم‌پیمان است.[۶] «حلیف القرآن»، یعنی دوست، هم‌سوگند و هم‌پیمان قرآن.

زید بن على بن الحسین را به سبب کثرت انس با قرآن به «حلیف القرآن‏» (هم‌پیمان با قرآن) لقب داده‌اند.

این نگرش ستایش‌آمیز شیعه دربار زید بن علی از موضع و دیدگاه تکریم آمیز ائمه اهل‌بیت(ع) در مورد او سرچشمه مى‏گیرد. چنانکه شیخ بهائى گفته است:

«ما از زید جز به نیکى یاد نمی‌کنیم. از پیشوایان ما در تمجید و تکریم وى روایات بسیارى وارد شده است، و امام صادق‌(ع) بسیار می‌گفت: «خدا عمویم را رحمت کند».[۷]

شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا(ع) بابى را به نقل روایات ائمه معصوم(ع) در مدح و منقبت زید اختصاص داده است. مفاد یکى از روایات چنین است:

«روزى مأمون در حضور امام رضا(ع) قیام زید النار(برادر امام رضا) را بر ضد عباسیان یادآور شد و آن‌را با قیام زید بن على بر ضد بنى امیه مقایسه کرد و افزود: اگر برای رعایت احترام شما نبود او را می‌کشتم. امام رضا(ع) در پاسخ مأمون فرمود: «برادرم زید را با زید بن على مقایسه مکن. زید بن على از دانشمندان آل محمد بود، وى براى خشنودى خدا خشمگین شد، و با دشمنان خدا جهاد کرد، و در راه خدا به شهادت رسید».[۸]

امام باقر(ع) زید را تکریم فراوان می‌کرد، چنان‌که شیخ صدوق از ابى الجارود نقل کرده است:

«من نزد امام باقر(ع) بودم که زید وارد شد. وقتى چشم امام باقر(ع) به او افتاد، فرمود: «او بزرگ خاندان خود و انتقام گیرنده‌ی خون آنها است‏». آن‌گاه خطاب به زید فرمود: «البته برگزیده است مادرى که تو را به دنیا آورد، اى زید».[۹]

جابر بن یزید جعفى گفت: امام باقر(ع) را دیدم که وقتى به برادرش زید نگاه می‌کرد این آیه را تلاوت می‌کرد: «خداوند، درخواست آنها را پذیرفت (و فرمود:) من عمل هیچ عمل ‏کننده‌‏اى از شما را، زن باشد یا مرد، ضایع نخواهم کرد شما هم نوع‌اید، و از جنس یکدیگر! آنها که در راه خدا هجرت کردند، و از خانه‌‏هاى خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند، و جنگ کردند و کشته شدند، به یقین گناهانشان را می‌‏بخشم و آنها را در باغ‌هاى بهشتى، که از زیر درختانش نهرها جارى است، وارد می‌‏کنم. این پاداشى است از طرف خداوند و بهترین پاداش‌ها نزد پروردگار است».[۱۰]، .[۱۱]

زید شهید، در سال ۱۲۰، ۱۲۱ و یا ۱۲۲ هجری علیه خلیفه‌ی اموی، هشام بن عبدالملک قیام کرد، گروهی با او بیعت کردند و در جنگی که در شهر کوفه میان او و لشکریان خلیفه درگرفت به شهادت رسید. وی در نزد پیروان خود، امام پنجم از امامان اهل‌بیت شمرده می شود، و پس از وی فرزندش یحیی بن زید به جای او نشست.[۱۲]

[۱]. ابو الفرج، علی بن الحسین الأصفهانی، مقاتل الطالبیین، محقق، صقر، سید احمد، ص ۱۲۴، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا.

[۲]. محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الأئمه الزیدیه، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج ۱، ص ۲۴۱، صنعا، مکتبه بدر، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.

[۳]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۷۱، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

[۴]. همان، ص ۱۷۲؛ ابن عنبه حسنی، سید احمد بن علی، عمده الطالب فی أنساب آل أبی طالب‏، ص ۲۳۷، قم، انصاریان، ۱۴۱۷ق.

[۵]. الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۷۲.

[۶]. فرا