پاورپوینت کامل آیا خواندن دعا با شنیدن آن از ثواب و پاداشی برابر برخوردار است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا خواندن دعا با شنیدن آن از ثواب و پاداشی برابر برخوردار است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا خواندن دعا با شنیدن آن از ثواب و پاداشی برابر برخوردار است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا خواندن دعا با شنیدن آن از ثواب و پاداشی برابر برخوردار است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

خداوند به هر آنچه در اعماق قلب بندگان خود می‌گذرد، آگاه است، اما با این وجود، بر زبان آوردن دعاها و خواسته‌های آنان را به عنوان موضوعی اعلام می‌نماید که مورد پسند پروردگار بوده و پاداش فراوانی را به دنبال خواهد داشت. بر این اساس، سزاوار است که به دلیل راحت‌طلبی، شنیدن دعا را جایگزین خواندن آن نکرد. البته، اگر موانعی وجود داشته باشد که خواندن دعا را ناممکن و یا مشکل نماید و حتی در حالت عادی، شنیدن دعا نیز اگر با توجه و خشوع انجام شود، می‌تواند انسان را به خدای خود نزدیک نموده و ثواب بزرگی را برای او به دنبال داشته باشد، هر چند که نمی‌توان برای افرادی که توانایی تکلم دارند، پاداش شنیدن را برابر با پاداش خواندن دانست.

پاسخ تفصیلی

واژه‌ی ‏«دعا» در لغت به معناى خواندن، حاجت خواستن و استمداد، و گاهى منظور از آن مطلق خواندن است. منظور از دعا در اصطلاح، «خواستن حاجت از خداى متعال» است.[۱]

دعا از بهترین عبادت‌ها است؛ زیرا عبادت به معنای نهایت فروتنی و اظهار بندگی است که همین معنا نیز در دعا تحقق دارد. در قرآن و احادیث هم دعا به عنوان عبادت به شمار رفته است؛ قرآن کریم می‌فرماید: «پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا اجابت کنم، کسانی که از عبادت من تکبر می‌ورزند به زودی با ذلت داخل دوزخ خواهند شد».[۲] در این آیه‌ی شریفه، ترک دعا به عنوان استکبار و خودخواهی محسوب شده است.

امام ‏صادق(ع) فرمود: «دعا کنید؛ زیرا چیزی نمی‌یابید که به مقدار دعا شما را به خدا نزدیک گرداند. در امور جزئی نیز به خدا پناه ببرید؛ زیرا امور کوچک نیز به دست همان کسی است که کارهای بزرگ در اختیار او است».[۳]

بنابراین، دعا عبادت است که اگر با قصد قربت انجام گیرد موجب تقرب به خدا و پاداش اخروی می‌شود و به دلایل زیر شایسته است که هر انسانی خودش دعا را بخواند تا ثواب بهتری از دعای مورد نظر ببرد و نباید در حالت عادی، به شنیدن دعا بسنده نمود:

1. مشتقاتی که از ریش «دَعَوَ» گرفته می‌شوند، معمولا به مواردی منصرف‌اند که تکلمی نیز وجود داشته باشد، هر چند در قرآن، در ارتباط با برخی ارتباطات بدون تکلم نیز از این ریشه، استفاده شده است.[۴]
2. اگر ثواب و اثری در روایات برای دعایی در نظر گرفته شده، برای خواندن از طرف دعا کننده است؛ زیرا خدای متعال دوست دارد صدا و درخواست بنده خود را بشنود، چنانچه پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید: «از فضل خداوند درخواست کنید که او درخواست بنده را دوست دارد».[۵]

امام صادق(ع) نیز در این زمینه می‌فرماید: «که خداوند آنچه در قلب بنده‌اش وجود دارد را می‌داند، اما دوست دارد که نیازهای بندگان به پیش‌گاه او عرضه شود».[۶]

3. اگر این‌طور بود که هرکسی بدون این‌که دعایی را بخواند و با خدای خود به زبان خود راز و نیاز کند، فقط دعایی را که دیگری می‌خواند بشنود، پس چرا این همه ثواب و فضیلت در باره دعا و مناجات با خدا قرار داده شده است و یا در قرآن کریم دعا به عنوان عبادت شمرده شده است؟! آیا شنیدن فقط راحت طلبی نیست؟!
4. بنده‌ای که به دعا موفق می‌شود، صرف نظر از اجابت، به هدف دعا، که همانا سخن گفتن با پروردگار است، دست یافته و اوج مقام بندگی را درک کرده است و کسی هم که بندگی خدا را کند، خدای متعال به او توجه می‌کند؛ چنانچه خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «بگو: اگر دعایتان نبود پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نداشت».[۷] در این آیه‌ی شریفه، دعا ملاک ارزش انسان و میزان توجه پروردگار قرار داده شده است. پس هر بنده‌ای باید خود لب به سخن با آفریدگار خود بگشاید و آنچه را که در دل دارد با سخنان خود اظهار کند.
5. یکی از کیفیات دعا خواندن، گریه و زاری به درگاه خدا است، که از بلندی روح و کمال انسان حکایت می‌کند. به همین دلیل خداوند متعال زاری و تضرع بندگان خویش را دوست دارد. البته حالات افراد هم می‌تواند فرق کند؛ یعنی ممکن است کسی با شنیدن دعا گریه و زاری نماید، ولی آنچه که شارع مقدس می‌خواهد و این همه شرایط و احکام و ثواب برای دعا قرار داده شده است، آیا عقلاً از شارع حکیم برمی‌آید که فقط برای شنونده باشد؟

در این راستا پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «هنگامی که خداوند تعالی بنده‌ای را دوست داشته باشد، او را گرفتار می‌کند تا صدای زاری وی را بشنود».[۸] در این روایت، هم آنچه که در دعا مهم است گریه و زاری و مناجات خود شخص است که اثر دارد.

بنابراین، در حالت عادی سزاوار است که افراد، خواسته‌ه