پاورپوینت کامل بر اساس آیات ۱۴۶ تا ۱۴۸ سوره شعراء، قوم ثمود در سرزمینی پر از چشمه های آب زندگی می نمودند، اما در آیه ۲۸ سوره قمر، می گوید در سرزمین آنها، تنها یک چشمه آب وجود داشته، به نظر شما کدام یک از موارد فوق صحیح است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بر اساس آیات ۱۴۶ تا ۱۴۸ سوره شعراء، قوم ثمود در سرزمینی پر از چشمه های آب زندگی می نمودند، اما در آیه ۲۸ سوره قمر، می گوید در سرزمین آنها، تنها یک چشمه آب وجود داشته، به نظر شما کدام یک از موارد فوق صحیح است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بر اساس آیات ۱۴۶ تا ۱۴۸ سوره شعراء، قوم ثمود در سرزمینی پر از چشمه های آب زندگی می نمودند، اما در آیه ۲۸ سوره قمر، می گوید در سرزمین آنها، تنها یک چشمه آب وجود داشته، به نظر شما کدام یک از موارد فوق صحیح است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بر اساس آیات ۱۴۶ تا ۱۴۸ سوره شعراء، قوم ثمود در سرزمینی پر از چشمه های آب زندگی می نمودند، اما در آیه ۲۸ سوره قمر، می گوید در سرزمین آنها، تنها یک چشمه آب وجود داشته، به نظر شما کدام یک از موارد فوق صحیح است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

نگاه دقیق به جزئیات موجود در آیات و روایات پیرامون داستان تقسیم آب، میان قوم ثمود و شتر صالح نشان می دهد که سرزمین آنها حتی پس از خروج این شتر از دل کوه، سرزمینی پرآب بوده است و آنچه در نهایت این قوم را به طغیان و سرکشی در برابر فرمان خدا و کشتن شتر کشاند، فشار ناشی از کمبود آب در اثر تقسیم آن میان آنها و شتر نبود، بلکه علت اصلی ، روحیه لجوجشان بود که نمی توانستند تحمل کنند همه آب های سرزمینشان یک روز در میان وقف شتر باشد و حتی با وجود این که در روز نوبت شتر، همه نیازشان با شیرش برآورده می شد، آنها حق هیچ گونه استفاده ای نداشته باشند. کاربرد واژه «الماء» برای اشاره به منابع آبی این سرزمین در آیه ۲۸سوره قمر به جای واژه «عیون» که در آیه ۱۴۷سوره شعراء به کار رفته است، به هیچ وجه بیانگر کم آبی نیست؛ بلکه نشان دهنده دو شیوه متفاوت به کار گیری زبان است که در اولی از آب های آن سرزمین به صورت یک واحد منسجم سخن رفته است و در دومی به صورت تفصیلی و با بیان ویژگی.

پاسخ تفصیلی

قوم ثمود مردمانی بودند که با بهره گیری از نعمت های فراوان طبیعی توانسته بودند زندگی مرفهی برای خود فراهم آورند. یکی از این نعمت های طبیعی، کشاورزی پررونق آنها، در نتیجه وجود آب فراوان در سرزمینشان بود. قرآن کریم پرآبی سرزمین آنها را به وسیله سخن حضرت صالح (ع) خطاب به ایشان ترسیم می کند که «آیا شما را در آنچه این جا دارید آسوده رها می کنند؟ در باغ ها و کنار چشمه ساران»؟[۱]

جیره بندی آب در سرزمین قوم ثمود

هنگامی که خداوند حضرت صالح را به پیامبری قوم ثمود برانگیخت و او قوم خود را به عبادت پروردگار دعوت کرد، آنها نسبت به دعوت وی اظهار شک و تردید کردند.[۲]  پس از آن که به دعوت صالح پاسخ ندادند و در برابر اصرارهای وی سرکشی کردند، گفتند که ما به تو ایمان نمی آوریم، مگر این که بتوانی از میان یک کوه سنگی و سخت، شتری بیرون آوری.[۳] به قدرت خداوند این پدیده به عنوان معجزه حضرت صالح محقق شد و او برای این که به مردم خویش بفهماند که این شتر، معجزه ای از جانب خداوند است خطاب به آنها گفت: «ای قوم من، این ماده شتر خدا است که برای شما پدیده ای شگرف است…».[۴] آن گاه خداوند به پیامبر خویش این گونه وحی کرد: «و به آنان خبر ده که آب میانشان بخش شده است: هر کدام را آب به نوبت خواهد بود»[۵] و به این ترتیب مردمان این قوم دریافتند که از این پس آب میان آنها و این شتر جیره بندی خواهد شد.

سازگاری آیه های بیانگر جیره بندی آب در سرزمین ثمود با آیه بیانگر فراوانی آب

قوم ثمود برای رها شدن از دعوت های مکرر پیامبر خویش – و به خیال این که او از عهده برآوردن خواسته عجیب آنها برنخواهد آمد – از او خواستند که از خدایش بخواهد که برای آنها شتری از دل کوه بیرون آورد. خداوند نیز برای نشان دادن حقانیت پیامبر خویش این معجزه را به وی داد، اما به جهت لجاجت و بهانه جویی آنها برای این شتر شرایط ویژه ای معین فرمود. قرآن کریم در این باره می فرماید: «ما برای آزمایش آنان [آن] ماده شتر را فرستادیم و [به صالح گفتیم:] مراقب آنان باش و شکیبایی کن»[۶]. حضرت صالح پس از رساندن پیام خداوند به مردم، این شتر را نشانه ای از جانب خدا برای آنها معرفی کرد و به آنها فرمان داد که شتر را آزاد بگذارند تا هر طور که خواست تغذیه کند و به شتر آسیبی نرسانند؛ چرا که نتیجه آن عذابی دردناک خواهدبود.[۷] به این ترتیب آزمایش قوم ثمود همان آزادی عمل شتر و از سوی دیگر محدودیتی بود که خداوند از طریق تقسیم آب موجود در آن سرزمین – میان مردم و شتر – برای این قوم ایجاد کرد. پس علت تقسیم آب به هیچ وجه کمبود آب نبوده؛ بلکه آزمایشی از جانب خداوند بوده است.

پاسخ به ادعای ناسازگاری این دو گروه آیه

ممکن است گفته شود از آیه بیانگر تقسیم آب میان قوم ثمود و شتر[۸] این گونه برمی آید که منابع آبی در این سرزمین کم بوده است؛ در غیر این صورت چه علت دیگری برای جیره بندی آب می توان تصور کرد؟

در این آیه بر خلاف آیه ای که بیانگر وجود چشمه های فراوان در سرزمین قوم ثمود است[۹] سخنی از چشمه های فراوان نیست؛ بلکه از منبع آب آنها با واژه «الماء» سخن رفته است.[۱۰] به این ترتیب باید پذیرفت که دو گروه از آیات، دست کم دچار یک تعارض ظاهری هستند که باید از میان برداشته شود.

برطرف نمودن این تعارض ظاهری، در گرو دانستن جزئیات این ماجرا است. آیه های در بردارنده این داستان توضیح زیادی در این باره ارائه نمی دهند، جز این که یکی از این آیه ها بیانگر این است که آن شتر سهمی از آب های سرزمین داشته است.[۱۱] آنچه از این آیه فهمیده می شود این است که تقسیم آب میان مردم و شتر بر اساس زمان بوده و روزهای معینی نوبت استفاده مردم از آب بوده است. اما این که این تقسیم چگونه نسبت بندی شده بوده است نیازمند مراجعه به روایت های اهل بیت است.

بر اساس روایتی از امام صادق (ع) خداوند به حضرت صالح وحی کرد به مردم بگوید که خدا برای این ماده شتر در ازای هر یک روزی که شما از آب استفاده می کنید، حق استفاده از آب به مدت یک روز را مقرر کرده است. به این ترتیب روزهایی که نوبت آب شتر بود مردم حق استفاده از آب را نداشتند و به جای آن شیر شتر را می دوشیدند و این شیر برای همه مردم آن سرزمین کافی بود. در مقابل، روزهایی که نوبت آب مردم می رسید آن شتر به سراغ آب نمی رفت و آب نمی نوشید.[۱۲]به این ترتیب در سخنان معصومین سخن از کمبود آبی که در نتیجه آن مردم به ستوه آمده باشند به میان نیامده است؛ بلکه علت ناخشنودی مردم محرومیت یک روز در میان از آب بیان شده است که آن نیز به سبب برآورده نشدن نیازشان نبوده است؛ چراکه شیر شتر پاسخ گوی نیاز همه آنها بود.

اما این که در آیه ۱۴۷سوره شعراء سرزمین قوم ثمود دارای چشم