پاورپوینت کامل اگر عدالت ملکه باشد پس چرا جوان تازه بالغ که فاقد آن است می تواند امام جماعت باشد؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اگر عدالت ملکه باشد پس چرا جوان تازه بالغ که فاقد آن است می تواند امام جماعت باشد؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اگر عدالت ملکه باشد پس چرا جوان تازه بالغ که فاقد آن است می تواند امام جماعت باشد؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اگر عدالت ملکه باشد پس چرا جوان تازه بالغ که فاقد آن است می تواند امام جماعت باشد؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

عدل در اصطلاح فقها در چند معنا استعمال شده است. اکثر فقها و دانشمندان شیعه بر این باورند که «عدالت» ملکه است و عبارت است از این که: «انسان به جهت ترس از خدا، از گناهان کبیره اجتناب کند و بر گناهان صغیره اصرار ننماید و برخی نیز بر این عقیده اند که عدالت معتبر در امام جماعت عبارت است از: حسن ظاهر، اما تعدادی از فقها نیز عدالت را به معنای استقامت در اصول می دانند؛ حال اگر عدالت را به معنای اول گرفتیم: اگر این شخص قبل از تکلیف و بلوغ، اوامر و نواهی الاهی ای که شامل مکلفین می شده را مراعات می نموده، بدیهی است که برای چنین شخصی به محض رسیدن به حد بلوغ عدالت محرز می شود، اقتدا به او از نظر عقل و شرع مطلوب و پسندیده است، اما اگر این شخص از جمله افرادی بود که قبل از تکلیف هیچ توجهی به اوامر و نواهی الاهی نداشته یا این که ما از آن بی خبریم، در این صورت چنین شخصی را به محض رسیدن به حد بلوغ نمی شود عادل و یا فاسق دانست؛ از این رو اقتدای به او جایز نیست. اما اگر عدالت را به معنای حسن ظاهر یا استقامت در دین گرفتیم در این صورت کسی که متظاهر به دین و حسن ظاهر باشد عادل است و اقتدای به این شخص اشکالی ندارد و لو این که تازه به بلوغ رسیده باشد. اما اگر این طور نباشد و استقامت در دین نداشته باشد یا رعایت حسن ظاهر را ننماید در این صورت اقتدای به او جایز نیست.

پاسخ تفصیلی

در حقیقت سؤال مذکور از دو بخش تشکیل شده است:

الف. آیا عادل به معنای کسی است که دارای صفت نفسانی (ملکه) عدالت باشد؟

ب. اگر عادل به معنای کسی است که دارای صفت نفسانی (ملکه) است، پس چطور جوان تازه بالغ که فاقد آن است می تواند امام جماعت باشد؟

برای رسیدن به پاسخ مناسب نخست به بررسی معنای عدالت در لغت و اصطلاح می پردازیم، پس از آن به اصل سؤال می پردازیم.

 
مفهوم عدالت

عدل در لغت عبارت است از صفت نفسانی ثابت در نفس که در مقابل ستم قرار دارد.

[۱]

گاهی گفته شده است: عادل کسی است که سخن و حکمش مورد رضایت و خشنودی مردم باشد.

[۲]

یا عادل کسى است که هوا و هوسش او را متمایل و منحرف نمى‏کند که در حکم و قضاوتش ستم نماید، «عدالت» وقتى به انسان نسبت داده شود؛ یعنى کسى که سخن و کردار و قضاوتش مورد رضایت باشد.

[۳]

عدالت در اصطلاح

عدالت در اصطلاح در چند معنا استعمال شده است.

۱. به معنای ملکه ای ثابت و مستقر: اکثر فقها و دانشمندان شیعه بر این باورند که «عدالت» ملکه است و عبارت است از آن که: «انسان به جهت ترس از خدا، از گناهان کبیره اجتناب کند و بر گناهان صغیره اصرار ننماید»،

[۴]

(این که گفته می شود مثلا امام جماعت باید) عادل باشد؛ یعنى از گناهان کبیره؛ مانند: دروغ، غیبت، تهمت، آدم کشى، ربا خوارى، ترک نماز و ترک روزه ..، از روى ملکه اجتناب کند و منظور از ملکه؛ حالت نفسانى است که انسان را به ترک گناه وادار مى‏کند، گناه صغیره نیز با اصرار بر آن، گناه کبیره محسوب مى‏گردد.

[۵]

۲. به معنای حسن ظاهر: برخی نیز بر این عقیده اند که عدالت معتبر در امام جماعت عبارت است از: حسن ظاهر یعنى دورى جستن از گناهان کبیره به طورى که ظاهر احوال شخص به طور ظنّ و گمان دلالت کند که او بناى بر ترک گناه دارد، نه آن که اتفاقاً چند روزى گناه را ترک کرده باشد، و مأموم باید این حسن ظاهر را احراز کند و اصرار بر گناهان صغیره به منزله گناه کبیره است.

[۶]

البته با توجه به عبارتی که در متن بالا ذکر شد ” او بناى بر ترک گناه دارد ” این طور به نظر می رسد که منظور این عده نیز از عدالت ملکه عدالت باشد و منظور از بیان “حسن ظاهر” این است که حسن ظاهر کاشف از عدالت است، نه به معنای عدالت.

۳. به معنای استقامت در دین: تعدادی از فقها نیز عدالت را به معنای استقامت در اصول می دانند؛ به این معنا که شخص در پای بندی به اصول و ارکان اسلام استقامت و پای بندی داشته باشد، هم چنان که مرحوم سید یزدی در پاسخ به سؤالی که از ایشان پیرامون معنای عدالت شده شده، می فرماید: “… عدالت ملکه راسخه اجتناب از معاصى است، یا استقامت فعلیه، اگر چه هنوز به حد ملکه نرسیده باشد على وجه، اگر چه اعتبار ملکه احوط است.

[۷]

این فقیه بزرگ گرچه حفظ ملکه عدالت را در شخص عادل به احتیاط نزدیک تر می دانند، ولی استقامت فعلیه را در تحقق معنای عدالت کافی می داند.

تفصیل در معنای عدالت

عده ای نیز با استفاده از روایات بین عدالت در امامت جماعت و عدالت در سایر موارد؛ مثل شهادت، قضاوت و … تفصیل قائل شدند و گفتند: در عدالت ملکه لازم است، ولی این در عدالت شهادت است، نه عدالت امامت و ممکن است که چون ظاهرش (شهادت) غالبا در حقوق الناس است در آن جا احتیاط ضروری باشد و در عدالت امامت همین کافى باشد که اصرار بر فسق نداشته باشد.

[۸]

بنابراین عدالت فقط به معنای ملکه نیست، بلکه عقیده های متفاوتی پیرامون آن وجود دارد.

اقتدا به کسی که تازه به بلوغ رسید

این بستگی مسقیم با معنایی دارد که ما برای عدالت بیان می کنیم، اگر عدالت را به معنای اول (ملکه و صفت نفسانی) گرفتیم در این صورت دو حالت برای این شخص متصور است.

الف. کسی که قبل از تکلیف و بلوغ، اوامر و نواهی الاهی ای که شامل مکلفین می شده (اگر چه شامل خودش نبود) را مراعات می نموده و از آن پروا داشته است؛ مثلا کسی است که نماز می خوانده، روزه می گرفته، و … همچنین دروغ نمی گفت، از افترا اجتناب می نمود، در مجلس قمار شرکت نمی کرد و