پاورپوینت کامل آیا روایاتی که ولایت فقیه از آنها برداشت می‌شود، وحدت و یکی بودن ولی فقیه را نیز می‌رساند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا روایاتی که ولایت فقیه از آنها برداشت می‌شود، وحدت و یکی بودن ولی فقیه را نیز می‌رساند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا روایاتی که ولایت فقیه از آنها برداشت می‌شود، وحدت و یکی بودن ولی فقیه را نیز می‌رساند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا روایاتی که ولایت فقیه از آنها برداشت می‌شود، وحدت و یکی بودن ولی فقیه را نیز می‌رساند؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

از روایات و نیز دیگر مستندات کلامی “ولایت فقیه”، وحدت یا تعدد ولی فقیه برداشت نمی‌شود، بلکه در صورت حفظ نظم و جلوگیری از هرج و مرج، ممکن است که چند فقیه به صورت جداگانه و یا شورایی اعمال ولایت کنند و امکان نوع شورایی آن در قانون اساسی اولی جمهوری اسلامی‌(مصوب ۱۳۵۸) نیز وجود داشت، اما به دلیل جلوگیری از پاره‌ای مشکلات، در بازنگری قانون اساسی (سال ۱۳۶۸) تصمیم به وحدت رهبری گرفته شده و ملت ایران نیز با رأی مثبت خود، آن را تأیید کرد. در نتیجه، این وحدت به روایات نسبت داده نشده تا بخواهیم خلاف آن را ثابت کنیم، بلکه گزینه‌ای است که ملت به آن رأی داده و مخالف نظر شارع نیز نبوده است.

پاسخ تفصیلی

نخست باید به این نکته توجه داشت که در مقبول عمر بن حنظله، عبارت “روات” به کار نرفته، بلکه از عبارت دیگری استفاده شده که مترادف با آن است؛ زیرا در این روایت می‌خوانیم: “یَنْظُرَانِ إِلَى مَنْ کَانَ مِنْکُمْ مِمَّنْ قَدْ رَوَى حَدِیثَنَا…‏”.[۱] البته در توقیع منسوب به امام زمان (عج)، از عبارت “روات حدیثنا” استفاده شده است.[۲]
به هرحال، روایاتی که به افراد با ایمان توصیه می‌کنند هنگام اختلافات و برای شناخت حق و حقیقت به دانشمندان دینی مراجعه کنید، تنها چارچوبی ارائه می‌کنند که نباید از آن سرپیچی کرد و حتی اگر چنین روایاتی نیز وجود نداشتند، عقل انسان به تنهایی، می‌دانست که برای شناخت دین، باید به متخصصان دینی مراجعه کرد.
اما در پاسخ به این که آیا این روایات که در آنها از عبارات جمع و یا مترادف آن استفاده شده، نشانگر آن است که حاکم و ولی فقیه، باید یک نفر باشد و یا مجموع دین شناسان چنین ولایتی دارند؟ باید گفت که از چنین متونی، به صورت مستقیم، نه می‌توان وحدت ولی فقیه را به دست آورد و نه تعدد آن را، بلکه همان طور که اشاره شد، این متون، تنها برای شناخت معیارهای لازم است، نه تعیین مصادیق. در موردی مشابه، قرآن کریم بیان می‌فرماید: “فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُون‏”؛[۳] یعنی اگر دانش ندارید، از دانشمندان بپرسید.
آیا شما می‌توانید مشخص کنید که بر اساس این آیه، تنها یک دانشمند باید مورد پرسش قرار گیرد و یا مجموعه‌ای از دانشمندان؟! بدیهی است که نمی‌توان پاسخی به این سؤال داد؛ زیرا این آیه در صدد بیان تعداد افراد مورد پرسش نیست. در نتیجه، لزوم وحدت و یا تعدد ولی فقیه نیز از این روایات استفاده نمی‌شود، بلکه مبتنی بر استدلالات نظری دیگری است. در این راستا، به موارد زیر توجه فرمایید:
۱. بر اساس توصی پیشوایان معصوم، در صورت دسترسی نداشتن به امامان، باید از آشنایان به دانش آنان بهره جسته و در اختلافات به آنها مراجعه کرد.
۲. اسلام، مخالف هرج و مرج و بی نظمی‌در جامعه بوده و وجود حاکمیت را لازم می‌داند و در ضمن، حکومتی را شایسته می‌داند که در رأس آن، افراد آشنای به دین و عامل به آن باشند.
۳. با در نظر گرفتن اصول حاکم بر مدیریت جامعه و با بررسی تمام سیستم های حکومتی موجود، به این نتیجه خواهیم رسید؛ قرار دادن حاکمیت در اختیار مجموعه‌ای باز که ورودی ها و خروجی های آن همواره در حال افزایش و کاهش می‌باشد، در نهایت به همان بی نظمی ‌و هرج و مرجی خواهد انجامید که اسلام با آن موافق نیست.
۴. در همین راستا، چون ممکن است که در جامعه، افراد فراوانی از دانشمندان دینی وجود داشته و با گذشت زمان بر تعداد آنان افزوده شود، حتی اگر معتقد باشیم که تمام آنان از ولایت برخوردارند، اما باید دانست که در صورتی که تمامشان، تصمیم به اعمال ولایت خود، به ویژه در امور اختلافی، بگیرند، نتیجه‌ای جز هرج و مرج و از هم پاشیده شدن حاکمیت نخواهد داشت.
۵. به همین دلیل، لازم است از میان افراد بسیاری که بالقوه، توانایی سرپرستی جامع اسلامی ‌را دارند، یک نفر و یا جمع محدودی، برگزیده شده و به عنوان ولی فقیه معرفی شوند. در هر دو فرض، برخی فقیهانی که برگزیده نشدند، نمی‌توانند ولایت خویش را اعمال کنند.
۶. اما این که آیا تنها یک نفر باید به عنوان ولی فقیه انجام وظیفه نموده و یا شورایی از فقها باید عهده دار این مسئولیت باشند، نمی‌توان گفت که یکی از این دو شیوه، صراحتاً از سوی پیشوایان معصوم اعلام شده باشد، بلکه به نظر می‌رسد این جامع دینی است که باید با توجه به مصالح خود، یکی از این دو گزینه را انتخاب نماید.
۷. بر اساس اصل ۱۰۷ قانون اساسی مصوب ۱۳۵۸، ممکن بود که تنها یک ولی فقیه داشته باشیم و یا سه و یا پنج نفر به صورت شورایی ولایت را بر عهده گیرند، اما در بازنگری سال ۱۳۶۸، امکان شورای رهبری لغو شد و باید دانست که منتفی شدن شورای رهبری به دلیل غیر شرعی بودن آن نبوده، بلکه با