پاورپوینت کامل تعارض ولایت تشریعی امامان (ع) با مسئله خاتمیت چگونه قابل حل است؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تعارض ولایت تشریعی امامان (ع) با مسئله خاتمیت چگونه قابل حل است؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تعارض ولایت تشریعی امامان (ع) با مسئله خاتمیت چگونه قابل حل است؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تعارض ولایت تشریعی امامان (ع) با مسئله خاتمیت چگونه قابل حل است؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

از کلمات مستشکل برمی‌آید که او معتقد است؛ هر کس با اتصال به عالم بالا، آموزه‌های نوینی را که کتاب و سنت نبوی از آنها ساکت‌اند، ارائه کند، پیامبر است. بنابراین، از کلام او برمی‌آید که اگر پیشوایان مبیّن آموزه‌های دینی باشند، به­طوری که آن آموزه‌ها و احکام در کلام وحی و پیامبر گرامی اسلام سابقه داشته باشند؛ مساوی با پیامبری نیست و با خاتمیت تعارض ندارد. خلاصه این که صاحب نظریه، نوگستری پیشوایان دینی در عصر خاتمیت را معارض با خاتمیت می‌پندارد.

در پاسخ به این شبهه، لازم است بار دیگر به منبع علوم ائمه (ع) اشاره شود که یکی از آنها الهام است. الهام اختصاص به پیامبر نداشته و در طول تاریخ افراد زیادی بودند که خداوند از طریق الهام آنان را از اسرار عالم غیب با خبر می‌ساخت. قرآن درباره «خضر نبی» می‌فرماید: ” آتَیناهُ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْما؛[۱] او مورد رحمت خاص ما قرار داشته و از خزانه علم خویش به وی دانش ویژه عطا کرده بودیم. چنین افرادی علم خود را از طریق عادی نیاموخته بودند؛ چون قرآن فرمود: «علمناه من لدنا علما» بنابراین، نبی نبودن مانع از آن نمی‌شود که بعضی از انسان ها مورد خطاب الهام قرار گیرند.

روایت بسیار زیبایی از امام کاظم (ع) نقل شده که می‌فرماید: “مَبْلَغُ عِلْمِنَا عَلَى ثَلَاثَهِ وُجُوهٍ مَاضٍ وَ غَابِرٍ وَ حَادِثٍ فَأَمَّا الْمَاضِی فَمُفَسَّرٌ وَ أَمَّا الْغَابِرُ فَمَزْبُورٌ وَ أَمَّا الْحَادِثُ فَقَذْفٌ فِی الْقُلُوبِ وَ نَقْرٌ فِی الْأَسْمَاعِ وَ هُوَ أَفْضَلُ عِلْمِنَا وَ لَا نَبِی بَعْدَ نَبِینَا”؛[۲] دانش ما بر سه دسته است؛ گذشته، آینده و حال، اما گذشته که تفسیر شده و اما آینده که نگاشته و اما حال به­ صورت افکندن در دل ها و کوبیدن در گوش ها است و این بالاترین علم ما است و پیامبری پس از پیامبر ما نیست. از ظاهر این روایت فهمیده می‌شود که امامان علاوه بر این که، علم به گذشته را با تفسیر و آینده را از نگاشته شده به­دست می‌آورند، نسبت به مسائل و رخدادهای جاری با اتصال به آسمان و غیب جواب می‌گیرند، ولی آیا جوابی که می‌گیرند چیزی است که اصلاً بر پیامبر نازل نشده و به او نرسیده، یا این که رسیده و به دلیل عواملی اعلام نکرده بود و مسئولیتش را به عهده امام گذاشته است. نکته بسیار مهم در این روایت ذیل روایت، است که می‌گوید: «لا نبی بعد نبینا» گویا امام (ع) با این جمله می‌خواست، رفع توهم کند -کما این که جناب آقای دکتر سروش دچار چنین توهمی شد- بر این که آگاه باشید، اگر ما از طریق الهام نسبت به اسراری علم پیدا می کنیم این بیانگر این نیست که پیامبر هستیم و قانون جدیدی وضع می‌کنیم، بلکه پیامبری خاتمه یافته است.. بنابراین، قبل از پاسخ به شبهه مزبور باید معنای اصطلاحی تشریع را فهمید و آن عبارت­است از: “وضع قانون و قانون‌گذاری”، و چنین حقی بالذات از آن خدای متعال است؛ چون تنها او است که به تمام اسرار جسمی و روحی انسان ها اطلاع کامل دارد. بنابراین، حق قانون گذاری به­طور مستقل، از آن خدای متعال است، حتی پیامبر (ص) هم، چنین حقی نداشته است. اگر به پیامبر نسبت تشریع داده می‌شود، معنای همان دریافت احکام و آموزه‌هایی است که توسط فرشتگان به پیامبر رسید تا او به مردم برساند.

درباره امامان (ع) وقتی گفته می‌شود که آنها حق تشریع دارند، آیا به معنای این است که مستقلاً احکام را از خدا می‌گیرند و برای مردم بیان می‌کنند؟ یا این که امامان فقط حق تبیین کلام نبوی را دارند، در این جا بیشتر متفکران اسلامی معتقدند که امامان معصوم (ع) حق تشریع مستقل نداشته و فقط مبیّن احکام نازل شده بر پیامبر هستند که به بعضی از آنها اشاره می‌شود.

۱. علامه طباطبائی می گوید: “آنچه سزاوار است در این مقام به آن توجه شود، این است که دلایل فراوانی بر اکمال دین، قبل از رحلت پیامبر (ص) وجود دارد. لازمه این اکمال آن است که کتاب و سنت شامل تمام احکام شرعی می‌شود …، و از سوی دیگر در جای خود ثابت گردیده که امام (ع)، وظیفه‌اش فقط بیان احکام است نه تشریع”.[۳]

علامه طباطبائی در جواب این سؤال فرضی که چرا به امامان نسبت مشرع بودن داده می‌شود فرمود: “این فقط به این اندازه دلالت می‌کند آنچه امام (ع) نقل می‌کند همان چیزی است که