پاورپوینت کامل آیا مسافرت به تنهایی برای تیمم کردن به جای وضو کافی است، نظر شیعه در این باره چیست؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا مسافرت به تنهایی برای تیمم کردن به جای وضو کافی است، نظر شیعه در این باره چیست؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا مسافرت به تنهایی برای تیمم کردن به جای وضو کافی است، نظر شیعه در این باره چیست؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا مسافرت به تنهایی برای تیمم کردن به جای وضو کافی است، نظر شیعه در این باره چیست؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

شیعه امامیه با استفاده از آیات قرآن و رهنمودهای ائمه (ع) بر این باور است: مسافر در صورت دسترسی به آب باید وضو بگیرد و در صورت عدم دسترسی باید تیمم نماید.

در میان اهل سنت نیز عده ای مانند شیعه معتقدند: مسافر تنها در صورتی که دسترسی به آب نداشته باشد، باید تیمم نماید؛ اما عده ای دیگر مثل رشید رضا، صرفِ مسافرت را مجوز تیمم می دانند. خواه آب در دسترس باشد خواه نباشد.

خداوند منان در قرآن می فرماید: “و اگر بیمار یا در سفر بودید، یا یکى از شما از قضاى حاجت آمد، یا با زنان نزدیکى کرده‏اید و آبى نیافتید پس با خاک پاک تیمّم کنید، و از آن به صورت و دستهای تان بکشید. خدا نمى‏خواهد بر شما تنگ بگیرد، لیکن مى‏خواهد شما را پاک، و نعمتش را بر شما تمام گرداند”.

علامه طباطبایی در تفسیر آیه تیمم می گوید: مواردى که آیه با تردید شمرده، در مقابل یک دیگر نیستند و مقابله بین آنها مقابله حقیقى نیست؛ براى این که بیمارى و مسافرت در مقابل غائط موجب حدث نیست، تا وضو یا غسل را بر انسان واجب سازد، بلکه بردن نام آنها به این منظور بوده که آدم بیمار و مسافر یا نمى‏تواند بدن خود را با آب بشوید، یا دسترسى به آب پیدا نمى‏کند، و این گونه افراد اگر به حدث اصغر و یا حدث اکبر محدث شوند، باید وضو و یا غسل و یا تیمم بگیرند، پس دو شق دیگر که مسئله غائط و تماس با زنان باشد، در مقابل دو شق اول نیستند، بلکه دو شق اول هر یک به دو شق دوم تقسیم مى‏شوند، به این معنا که مسافر و بیمار دو حال دارند، یا محدث به حدث اصغرند و یا محدث به حدث اکبر.

از این رو معنای آیه شریفه چنین می شود: اگر مریض بودید در حالی که جنب یا با حالت غیر وضو هستید و آب برای شما ضرر دارد، یا در حالی که مسافر هستید قضای حاجت کردید، یا با زنان آمیزش جنسی داشتید و آب نیافتید بر روی زمین پاک تیمم کنید. روایات شیعه و برخی از روایات اهل سنت نیز (که در بحث تفصیلی به آن اشاره می نماییم) سخن ما را تأیید می نمایند.

پاسخ تفصیلی

از آن جایی که موضوع سؤال یکی از موضوعات فقهی یعنی مسئله تیمم در مسافرت است، نخست دیدگاه های قائلین به تیمم در سفر را بیان کرده آن گاه به بررسی مسئله خواهیم پرداخت.

قرآن می فرماید: وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضى‏ أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ  مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیداً طَیِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدیکُمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَفُوًّا غَفُورا،[۱] “و اگر بیمارید، یا مسافر، و یا “قضاى حاجت” کرده‏اید، و یا با زنان آمیزش جنسى داشته‏اید، و در این حال، آب نیافتید، با خاک پاکى تیمّم کنید! صورت ها و دستهای تان را با آن مسح نمایید. خداوند، بخشنده و آمرزنده است”.

تبیین موضوع

شخص مسافر در صورت دسترسی به آب، آیا باید وضو بگیرد و یا مخیر است به این که وضو بگیرد یا تیمم کند؟

شیعه امامیه با استفاده از آیات قران و رهنمودهای ائمه (ع) معتقداست: مسافر در صورت دسترسی به آب باید وضو بگیرد و در صورت عدم دسترسی باید تیمم نماید.

در میان اهل سنت نیز عده ای مانند شیعه معتقدند؛ مسافر تنها در صورتی که دسترسی به آب نداشته باشد، باید تیمم نماید[۲]؛ اما عده ای دیگر مثل رشید رضا، صرف مسافرت را مجوز تیمم می دانند. خواه آب در دسترس باشد خواه نباشد.

از آن جا که فهم و برداشت متفاوت از آیه تیمم، موجب اختلاف در مسئله شده، برای روشن شدن مسئله و رسیدن به نتیجه لازم، بیان آیه شریفه مورد نزاع سپس شرح و تفسیر آیه ضروری به نظر می رسد.

خداوند منان در قرآن می فرماید: “و اگر بیمار یا در سفر بودید، یا یکى از شما از قضاى حاجت آمد، یا با زنان نزدیکى کرده‏اید و آبى نیافتید پس با خاک پاک تیمّم کنید، و از آن به صورت و دستهای تان بکشید. خدا نمى‏خواهد بر شما تنگ بگیرد، لیکن مى‏خواهد شما را پاک، و نعمتش را بر شما تمام گرداند، باشد که سپاس [او] بدارید”[۳].

نکته ها

نکاتی که در این آیه شریفه وجود دارد از این قرار است.

۱.حکم؛ یعنی وجوب تیمم

۲.شرط؛ یعنی عدم دسترسی به آب

۳.اسباب حکم که عبارت اند از: بیماری، مسافرت، قضاى حاجت و آمیزش جنسى با زنان

۴.اوصاف اسباب حکم؛ یعنی  قضاى حاجت و آمیزش جنسى با زنان

با این تقسیم قضاى حاجت و آمیزش جنسى با زنان، هم جزء اسباب مستقل حکم و هم دو اوصاف اسباب اول هستند[۴]؛ یعنی بیماری که برای او حدث اصغر (قضای حاجت) یا حدث اکبر (آمیزش جنسى با زنان) پیش آمد و مسافری که برای او حدث اصغر (قضای حاجت) یا حدث اکبر (آمیزش جنسى با زنان) پیش آمد[۵] و گرنه اگر بخواهیم همه این چهار مورد را در مقابل هم قرار دهیم معنایش این می شود که هر کدام از اینها مستقلاً (بدون این که صفت باشند) سبب وجوب تیمم می شود و این باطل است؛ زیرا بی گمان، تا زمانی که برای مریض و مسافر حدثی رخ نداده و با طهارت باشد تیمم واجب نیست؛ مثل کسی که با طهارت به سفر رفته و خواست نماز بخواند در این جا هیچ کس قائل به وجوب تیمم برای این مسافر نیست.

علامه طباطبایی در تفسیر آیه تیمم می گوید: مواردى که آیه با تردید شمرده، در مقابل یک دیگر نیستند و مقابله بین آنها مقابله حقیقى نیست؛ براى این که بیمارى و مسافرت در مقابل غائط موجب حدث نیست، تا وضو یا غسل را بر انسان واجب سازد، بلکه بردن نام آنها به این منظور بوده که آدم بیمار و مسافر یا نمى‏تواند بدن خود را با آب بشوید، یا دسترسى به آب پیدا نمى‏کند، و این گونه افراد اگر به حدث اصغر و یا حدث اکبر محدث شوند، باید وضو و یا غسل و یا تیمم بگیرند، پس دو شق آخرى که مسئله غائط و تماس با زنان باشد، در مقابل دو شق اول نیستند، بلکه دو شق اول هر یک به دو شق دوم تقسیم مى‏شوند، به این معنا که مسافر و بیمار دو حال دارند، یا محدث به حدث اصغرند و یا محدث به حدث اکبر.[۶]

در مورد شرط “فَلَمْ تَجِدُوا ماءً” (عدم دسترسی به آب) چهار احتمال وجود دارد که بر اساس برهان سبر و تقسیم سه احتمال از دایره بحث خارج شده و تنها یک احتمال باقی می ماند:

چهار احتمال در مورد عدم دسترسی به آب به این قرار است: ۱. به هیچ کدام از بیمار و مسافر نمی خورد. ۲. فقط به بیمار می خورد. ۳. به هر دو می خورد. ۴. فقط به مسافر می خورد.

صورت اول صحیح نیست؛ چون فاء تفریع آمده، بنابر این جمله مستقلی نیست، پس باید متفرع بر چیزی باشد. همچنین ضمیر واو در “فلم تَجِدُوا” که ضمیر فاعلی است فاعل آن حتماً پیش از این ذکر شده است. تا بتواند مرجع این ضمیر باشد و بدون مرجع لغو و باطل است.

اما صورت دوم نیز ترجیح بلا مرجح، مرجوح و قبیح است؛ زیرا بر اساس قاعده “الأقرب یمنع الأبعد” اگر قرار باشد ضمیر به یکی از دو مرجع برگردد، باید به اولی (مسافر) که نزدیک تر است برگردد، نه به دومی (مریض) که دورتر است. عده ای خواستند بگویند متعلق شرط هر دو (مریض و مسافر) است[۷].

از این رو معنای آیه شریفه چنین می شود: اگر مریض بودید در حالی که جنب یا با حالت غیر وضو هستید و آب برای شما ضرر دارد، یا در حالی که مسافر هستید قضای حاجت کردید، یا با زنان آمیزش جنسی داشتید و آب نیافتید بر روی زمین پاک تیمم کنید.[۸] ولی از جهت نتیجه بحث فرقی نمی کند، چه صورت سوم صحیح باشد (متعلق شرط (فلم تجدوا ماء) هر دو (مریض و مسافر) باشد