پاورپوینت کامل آیا اسلام ازدواج با زنان اسیر و عزل نطفه از آنان را اجازه داده است؟ ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا اسلام ازدواج با زنان اسیر و عزل نطفه از آنان را اجازه داده است؟ ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا اسلام ازدواج با زنان اسیر و عزل نطفه از آنان را اجازه داده است؟ ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا اسلام ازدواج با زنان اسیر و عزل نطفه از آنان را اجازه داده است؟ ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

جواز به همسر گرفتن زنان کافری که به دست مسلمانان اسیر می شدند بر اساس یک واقعیت حاکم بر جوامع آن روز بوده است؛ زیرا این زنان بخشی از نیروهای جبهه دشمن بودند که اگر آزاد می شدند، تقویت جبهه دشمن را در پی داشت. کشتن و زندانی کردن همه آنان کار بسیار بیرحمانه ای بود. هچنین به کار گرفتن آن ها در معادن و مزارع، بدون این که از حق استفاده از غرایز جنسی برخوردار باشند عواقب خطرناکی از جمله رواج فحشا در بین آن ها را به دنبال داشت .

به همین دلیل اسلام به مسلمانان اجازه داده تا با شرایطی آنان را در منازل و مزارع و … به کار بگیرند و ضمن رد و ممنوع کردن هر گونه تجاوز و سوء استفاده جنسی ، به مسلمانان اجازه داده است در صورت تمایل با شرایط خاصی با آنان روابط زناشویی مشروع داشته باشند و با رسمیت بخشیدن به این نحوه روابط زناشویی ، تعهدات متقابلی را در طرفین ایجاد کرده است که در سلامت اخلاقی طرفین و جامعه اثرات مثبت بسیار دارد.

همچنین این عمل که مرد به منظور جلوگیری از باردار شدن همسر خود در موقع همبستری و عمل زناشویی، از ریختن “منی” به داخل رحم همسرش خود داری کند.” در همه جوامع انسانی به منظور کنترل جمعیت رواج دارد و دین مبین اسلام نیز این روش را رد نکرده است.

پاسخ تفصیلی

مسأله جنگ بین ملت ها و به اسارت در آمدن زنان و مردان توسط نیروهای طرف مقابل اگر چه امری تلخ و نا خوشایند است اما از دیر باز،کم و بیش در همه جوامع بشری رواج داشته است.تاریخ صحنه های بسیار خشونت بار، وحشیانه و غیر انسانی از کشتار دسته جمعی، سوزاندن و داغ کردن به منظور نشانه گذاری ،به ارابه و گاو آهن بستن آنان و… را گزارش نموده است که هنوز پس گذشت سالها شنیدن و خواندن آن وقایع دل هر انسانی را به درد می

آورد. آنچه در این میان مهم است برخورد و راه حل ادیان و مکتب های مختلف برای درمان این درد تلخ است. اسلام گرچه برده داری و به اسارت در آوردن انسان ها بویژه زنان را امری بسیار ناگوار برای بشریت می داند اما حل این معضل را نیازمند یک برنامه حساب شده دانسته و از رهگذر وضع قوانین حکیمانه توانسته است ارزش انسانی اسیران و بردگان را به رخ قدرتمندان بکشد و آنها

را از برخوردهای غیر انسانی با اسیران باز دارد و در دراز مدت به بهترین وجه و با کمترین عوارض جانبی این معضل را از جوامع بر طرف سازد.

آنچه در سؤال شما متأسفانه با عنوان تجاوز به زنان اسیر از آن تعبیر شده است، راه حلی برای حلیت و سالم سازی روابط جنسی با زنان اسیر است که از نظر اسلام مجاز دانسته شده و اسلام از آن به عنوان راهی برای آزادی زنان اسیر شده در جنگ ها و احترام هر چه بیشتر به کرامت انسانی آنان استفاده کرده است .همچنین اسلام مسأله “عزل منی” برای جلو گیری از انعقاد نطفه (که امروزه در تمامی جوامع به عنوان راهی برای کنترل جمعیت مورد استفاده قرار می گیرد) را رد نکرده است. برای هر چه بیشتر روشن شدن پاسخ در اینجا سه مسئله را مورد بررسی قرار می دهیم: ۱. دلایل و فلسفه جواز برده گرفتن از زنان جبهه دشمن. ۲. دلیل مجاز بودن برقرای روابط جنسی با زنان اسیر و نحوه آن. ۳. عدم نیاز این روابط به رضایت زنان.

۱. دلایل و فلسفه جواز برده گرفتن از زنان جبهه دشمن:

شکی نیست زنانی که در جنگ ها به اسارت در می آمدند، بخشی از نیروهای جبهه دشمن بودند که اگر آزاد می شدند، تقویت جبهه دشمن را در پی داشت

و هیچ عقل سلیم و هیچ دین ، مکتب و قانونی در هیچ زمانی اجازه آزادی بی قید و شرط آنان را نداده است بلکه هر کشوری برای برخورد با آنان برنامه خاصی داشته است. باید دید بهترین روش برخورد چه روشی است.

برای جلوگیری از پیوستن مجدد آنان به جبهه دشمن یا باید همه آنها را می کشتند که کار بسیار بیرحمانه ای بود و با روح اسلام ناسازگار بود و اسلام هرگز چنین اجازه ای را نمی داده است. از سویی دیگر زندانی و حبس کردن همه آنان نیز علاوه بر این که روش درستی نبود، با توجه به عدم وجود حداقل امکانات در آن زمان، ممکن هم نبود.

ه
م
چنین به کار گرفتن آن ها در معادن و مزارع، بدون این که از حق استفاده از غرایز جنسی برخوردار باشند عواقب خطرناکی از جمله رواج فحشا در بین آن ها را به دنبال داشت. پس باید برای نگهداری و اداره زندگی و تأمین نیازمندی ها و آموزش و تربیت دینی همه اسیران بویژه اسیران زن چاره ای اندیشیده شود تا نه تنهاعواقب سوئی برای آنان و جامعه در پی نداشته باشد بلکه با اسلام آشنا شده و با

مسلمان شدن آزاد شده و به تبلیغ و تقویت جبهه اسلام بپردازند.

اسلام ضمن محکوم کردن هر گونه رفتار غیر انسانی با اسیران و توصیه به رعایت حقوق انسانی آنان مسئولیت آموزش تربیت و اداره آنان را بر عهده مسلمانان گذاشته تا نیازهای زندگی آنان را فراهم آورند.

۲. دلیل مجاز بودن برقرای روابط جنسی با زنان اسیر و نحوه آن.

طبیعی است که با توجه به هزینه ها و مخارجی که این اسیران داشتند کمتر افرادی پیدا می شدند که حاضر باشند مجاناً و بدون هیچ گونه عوضی، زندگی این افراد را تأمین کنند.

به همین دلیل به مسلمانان اجازه داده تا در ازاء تأمین زندگی آنان با شرایطی آنان را در منازل و مزارع و … به کار گیرند.

همچنین اسلام  ضمن رد و نامشروع شمردن هر گونه تجاوز و سوء استفاده جنسی از زنان اسیر، به مسلمانان اجازه داده است در صورت تمایل با شرایط خاص و تحت ضوابط معینی با آنان روابط زناشویی مشروع داشته باشند و با رسمیت بخشیدن به این نحوه روابط زناشویی ، تعهدات متقابلی را در طرفین ایجاد کرده است که در سلامت اخلاقی طرفین و جامعه اثرات مثبت بسیار دارد. در صورت تمایل با شرایط خاصی با آنان روابط جنسی داشته باشند. بعضی از این شرایط عبارتند از :

۱. در زمان اسارت همسر این زن به همراه او نباشد (اسیر نشده باشد).

۲. در صورتی که قبل از اسارت شوهر داشته است قبل از تمام شدن مدت استبراء

[۱]

و پاک شدن رحم او و اطمینان از عدم بارداری او، صاحب و مالک او نمی تواند با او روابط زناشویی داشته باشد.

[۲]

۳. در یک زمان نمی تواند با دو مرد روابط زناشویی داشته باشد.

۴. ازدواج زن اسیر باید با اجازه صاحبش باشد.

[۳]

۵. در صورتی که مالک و صاحبش او را به عقد دیگری در آورده باشد نمی تواند با او رابطه زنا شویی داشته باشد.

[۴]

۶. مردی که با زن اسیری روابط زناشویی داشته بار دیگر نمی تواند با مادر یا دختر او چنین رابطه ای داشته باشد.

[۵]

۷. یک مرد نمی تواند در یک زمان با دو زن اسیر که خواهر هستند رو ابط زناشویی داشته باشد.

[۶]

همه این شرایط و شرایط دیگری که ذکر آن از حوصله این مقاله بیرون است، بیانگر این است که حلیت زنان اسیر به عنوان “ملک یمین” کاملاً کنترل شده و بر اساس ضوابط و معیارهای دقیق است که هیچ گونه تشابهی با تجاوزات جنسی نامشروع ندارد و اسلام با این راه جلوی هر گونه تجاوز جنسی به زنان اسیر را گرفته است .

از طرف دیگر عدم توجه به وجود غریزه قدرتمند جنسی در زنان اسیر ،

می توانست منشأ فساد و فحشا در جامعه شود.

اسلام با رسمیت بخشیدن به داشتن روابط زناشویی مسلمانان با آنان با شرایط خاص جلو اثرات منفی غریزه جنسی آنان را گرفته است
؛
زیرا از نظر اسلام این روابط حساب شده و با شرایط و برنامه خاصی برقرار می شود و مرد در ازاء برقراری روابط زناشویی با زن اسیر (کنیز) علاوه بر تأمین غذا، لباس، مسکن،آسایش و امنیت، در مقابل او تعهداتی دیگری مانند قبول فرزندان حاصل از این ازدواج به عنوان فرزندان شرعی و قانونی خود و ارث آنها و در نهایت آزادی مادر آنان به عنوان “ام ولد”و…پیدا می کند.

متقابلاً زن نیز در برابر مرد تعهداتی مانند تمکین جنسی در برابر او ، عدم جواز داشتن روابط جنسی با مرد دیگر و…پیدا می کند. همین تعهدات متقابل در سلامت اخلاقی طرفین و جامعه اثرات مثبت بسیار دارد.

بر این اساس همانطور که ازدواج یکی از قرارداد های اجتماعی برای حلیت رابطه جنسی با زنان است ، خریدن ، هدیه گرفتن و غنیمت گرفتن زنان اسیر نیز قراردادی اجتماعی است که مورد تأیید اسلام و موجب حلیت رابطه زناشویی با زنان اسیر است و به عبارت دیگر ایجاد ارتباط زناشویی وجنسی با زنان اسیر به دو روش مشروع است: ازدواج و ملک یمین.

علاوه براین طرح اسلام در مورد ازدواج و حلیت زنان اسیرشده راهی برای احیای شخصیت آنها در همه ابعاد بود. چرا که در آن زمان همه به اسیران خود به عنوان غنیمت و ابزاری نگاه می کردند که فقط باید در معادن و مزارع آنها را به کارهای سخت وادار کرد و ازدواج با چنین افرادی، امری کاملا خلاف باور حاکم بر جوامع آن روز بود و مردم آن روز ازدواج با چنین افرادی را توهین بزرگ به خود و فامیل خود می دانستند. به همین دل