پاورپوینت کامل ارتباط دیالکتیک و حرکت دیالکتیکی را با فن جدل و مجادله در قرآن بیان نمایید؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارتباط دیالکتیک و حرکت دیالکتیکی را با فن جدل و مجادله در قرآن بیان نمایید؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارتباط دیالکتیک و حرکت دیالکتیکی را با فن جدل و مجادله در قرآن بیان نمایید؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارتباط دیالکتیک و حرکت دیالکتیکی را با فن جدل و مجادله در قرآن بیان نمایید؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

ابتدا باید “جدل” و “مغالطه” در منطق، “جدال مطلق” و “جدال احسن” در قرآن و  “دیالکتیک” و “حرکت دیالکتیکی” تبیین شوند، تا رابطه میان آنها مورد بررسی قرار گیرد. در این ارتباط، پاسخ تفصیلی را ملاحظه فرمایید.

پاسخ تفصیلی

در پاسخ به پرسشتان، ابتدا و بعد از شناخت مفهوم جدل در منطق، موارد استفاده از ریشه جدل را در قرآن مورد مطالعه قرار داده و با تعریفی که از دیالکتیک و حرکت دیالکتیکی داریم، ارتباط میان آنها را بررسی می کنیم.

۱. در منطق، پنج روش برای مبارزه فکری با طرف مقابل معرفی شده که این روشها به “صناعات خمس” شناخته شده و عبارتند از:

“برهان”، “خطابه”، “جدل”، “مغالطه” و “شعر”

البته، سه روش اول با مبانی صحیح و قابل دفاع به نتیجه مورد نظر رسیده، اما در دو روش باقیمانده، هرچند که برخی افراد را می توان با کمک آنها مجاب ساخت، اما در واقع، مبانی استدلال از صحت کافی برخوردار نبوده و تنها با توجه به ضعف فکری طرف مقابل، امکان پیروزی بر آنها وجود دارد.

روش “جدل” در منطق، عبارت از آن است که با استفاده از مقدماتی که مورد پذیرش و قبول طرف مقابل می باشد، به نتیجه دلخواه خود دست یافته و او را ناگزیر به تسلیم در برابر استدلال خود کنیم.

این روش از آن جهت مناسب است که حریف نمی تواند مقدمات استدلال ما را مخدوش اعلام کند، چون در این صورت، مبانی فکری او نیز دچار خدشه و آسیب می شود.

۲. در قرآن کریم، ۲۹ بار از ریشه “جدل” استفاده شده است که تنها دو مورد آن را می توان منطبق بر جدل تعریف شده در دانش منطق دانست.

این دو مورد عبارتند از:

الف. وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْکِتابِ إِلاَّ بِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَن‏.[۱]

ب. جادِلْهُمْ بِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَن.‏[۲]

که در هر دوی آنها، عبارت “ِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَن” به کار گرفته شده است و به عبارتی، تنها این نوع از گفتگو که با شیوه ای مناسب و منطقی انجام می شود، مورد تأیید قرآن می باشد.

دیگر آیات قرآن که در آنها ریشه “جدل” وجود دارد، معنای مطلق جدال را می دهد و نه “جدل منطقی”.

“جدال” در معنای مطلق آن، نشانگر گفتگویی بی نتیجه است در حالی که “جدل منطقی” و یا “جدال احسن” ممکن است نتایج مثبتی را به دنبال داشته باشد.

به عنوان نمونه، خداوند در توصیف کافران بیان می دارد که “جادَلُوا بِالْباطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَق”‏[۳]یعنی آنان با استفاده از مقدمات باطل، تلاش بیهوده ای را جهت از بین بردن حقیقت انجام می دهند.

این نوع از “جدال” در واقع “جدل منطقی” نبوده، بلکه در برخی موارد، نوعی مغالطه به شمار می آید و در موارد دیگری در گفتگوهای احساسی بدون استدلال مورد استفاده قرار می گیرد.

۳. دیالکتیک بر اساس سه محور “تز”(“بر نهاد” یا “وضع”)، “آنتی تز” (“برابر نهاد” یا “وضع مقابل”) و در نهایت “سنتز” (“با هم نهاد” یا “وضع مجامع”) تنظیم شده است که نهایتا موضع مورد توافقی از میان دو اعتقاد به ظاهر متضاد استخراج می شود. بعدها برخی فیلسوفان غرب با نگاهی جامعه شناختی، دیالکتیک را مبنای عمل خویش قرار دادند بدین ترتیب که طی آن، ابتدا جامعه بر اساس آنچه اکنون مورد پذیرش است(تز)، بنا شده، اما  در مرحله بعد، “تز” نشان می دهد که کافی و وافی نیست و به تناقض دچار می شود. بدین ترتیب، جامعه پی ریزی شده بر رسم و عرف در برابر اصل فکر مستقل فرو می ریزد. این دومین مرحله حرکت دیالکتیکی و نقطه مقابل مرحله نخست است که به آن “آنتی تز” می گویند.  سپس آشکار می شود که مرحله دوم نیز کافی و وافی نیست. به همین دلیل، این دو باید با هم جمع آیند و به طرزی با هم وحدت پیدا کنند که هر دو حفظ شوند. نتیجه این امر، مرحله سوم، یعنی “سنتز”است.

در این ارتباط، بیان چند نکته ضروری است:

الف. با کمی دقت، به این نکته پی خواهیم برد که ممکن است در روش “دیالکتیک” به جای برهان و یا جدال احسن، از روش مغالطه استفاده جست. به عنوان نمونه، کافی و وافی نبودن وضعیت موجود و لزوم انتقال به وضعیت پیشنهادی جدید، از اموری نیست که همواره قابل اثبات با برهان باشد.

ب. “حرکت دیالکتیکی” که غالیا مورد استفاده مارکسیست ها قرار می گیرد، تا حد زیادی به عنصر زمان وابسته است، اما “جدل منطقی” لزوما اینگونه نیست.

ج. با مقایسه ای میان “جدل منطقی” و “دیالکتیک” به این نتیجه خواهیم رسید که در پایان استدلال دی