پاورپوینت کامل آیا رهبر جامعه اسلامی در صورت داشتن اموال فراوان، باید ساده و به دور از تجمل پرستی زندگی کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا رهبر جامعه اسلامی در صورت داشتن اموال فراوان، باید ساده و به دور از تجمل پرستی زندگی کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا رهبر جامعه اسلامی در صورت داشتن اموال فراوان، باید ساده و به دور از تجمل پرستی زندگی کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا رهبر جامعه اسلامی در صورت داشتن اموال فراوان، باید ساده و به دور از تجمل پرستی زندگی کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

قرآن کریم می فرماید: «…أَنَّمَا الْحَیاهُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَهٌ…»: بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى … است.

مقصود از زینت در این آیه شریفه، تجمل پرستی و اسراف و تبذیر است و مربوط به کسانی است که ذکر و فکرشان تا دم مرگ فراهم کردن خانه و مرکب و لباس زینتى بوده و دچار رفاه زدگی، دنیازدگی، خوش گذرانی بی حدّ و مرز،کثرت طلبی در ثروت شده و بی توجه به قناعت باشند.

اما اگر آدمی به قدر نیاز خود از مادیات استفاده کرده و در مخارج زندگی،به دور از هر تکلّف و زحمت و عادات و رسوم بی دلیل باشد، ساده زیستی را در زندگی خود اجرا کرده است.

بر این اساس می گوییم پرهیز از تجمل پرستی یک وظیفه عمومی است اما رهبر جامعه اسلامی از آنجایی که باید الگوی دیگران باشد و …، وظیفه ای دو چندان بر عهده دارد از این رو باید از دنیاگرایی و دنیا پرستی گریزان باشد.

این ساده زیستی رهبر جامعه اسلامی در عین استطاعت مالی فراوان، ریا محسوب نمی شود؛ زیرا اولا: داشتن امکانات دنیایی با دنیاگرایی فرق دارد و داشتن ثروت الزاما به معنای آن نیست که انسانی که از این ثروت بهره مند است دنیازده و مال اندوز است. ثانیا: یک رهبر نمی خواهد با این کار منزلت و مقامی را در قلوب مردم کسب کند؛ بلکه ساده زیستی او الگویی است برای کسانی که مدیریت جامعه را بر عهده دارند. او بی علاقگی خود را نسبت به دنیا به مردم نشان می دهد نه نداشتن مال و امکانات را. بله اگر در واقع محبت دنیا در دلش باشد و خود را بی رغبت نشان دهد این ریا است و گنان محسوب می شود.

پاسخ تفصیلی

برای روشن شدن پاسخ، دانستن معنای دقیق «تجمل» و «ساده زیستی» لازم است:

مفهوم تجمّل:

تجمل، در لغت به معنای «آرایش کردن و زیبا شدن» است.

[۱]

در روایات، از خود «تجمل» به معنای زیبا شدن و آراستن، مدح شده است؛ همان طور که از امام صادق (ع) نقل است که:«خدای –عز و جل- جمال (زیبایی) و تجمل (زینت کردن) را دوست داشته و چرک آلودی و اظهار فقر را ناخوش دارد».

[۲]

اگر تجمل را به معنای لغوی آن که زیبایی و آراستن باشدبدانیم، باید گفت که این موضوع نه تنها مورد مذمت نبوده بلکه مدح و ستایش از آن نیز شده است؛ و در آنجایی که خود این لفظ به کار برده شده، جهت مثبت آن مورد نظر است.

قرآن کریم، می فرماید:«…أَنَّمَا الْحَیاهُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَهٌ…»

[۳]

: بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى … است.

مقصود از زینت در این آیه، تجمل پرستی و اسراف و تبذیر بوده و مربوط به کسانی است که،ذکر و فکرشان تا دم مرگ فراهم کردن خانه و مرکب و لباس زینتى باشد.

[۴]

پس، می توان معنای اصطلاحی تجمّل (زینت) – با توجه به قرآن کریم و احادیثی که در مذمّت وابستگی به دنیا وارد شده- این است: رفاه زدگی، دنیازدگی، عیّاشی، خوش گذرانی بی حدّ و مرز،کثرت طلبی در ثروت،بی توجهی به قناعت کردن و….

تجمل گرایی نماد بارز و آشکار مال‌ دوستی است و سر از دنیاپرستی در آورده که رأس و ریشه هر خطایی است:« ریشه هر گناهی، دوستی دنیا است».

[۵]

و زندگی این گونه، از مسیر حقّ و عدالت منحرف، و از جادّه انسانیّت و فضیلت به دور، و از میانه روى فرا رفته، و فنا پذیر، رو به نابودى، فاقد ارزش می باشد.

[۶]

مفهوم ساده زیستی:

با توجه به آیات و روایاتی که درباره مذمّت دنیا پرستی وارد شده، می توان در مورد ساده زیستی این گونه گفت که: اگر آدمی به قدر نیاز خود از مادیات استفاده کرده و در مخارج زندگی،به دور از هر تکلّف و زحمت و عادات و رسوم بی دلیل باشد، ساده زیستی را در زندگی خود اجرا کرده است.

آنـچـه در نـظـر اسلام، منفى است، روحیه استکبارى ناشى از ثروت است، نه خود ثروت ولى چـون غالباً، به صورت نـاخـواسـته ثـروت چنین روحیه اى را پدید مى آورد، گاهى جمع ثروت نیز مورد نکوهش قرار گرفته است.

توجه به مسائل اقتصاد می تواند وسیله ای برای رسیدن انسان ها به کمالات معنوی و دستیابی به مکارم اخلاقی باشد. مال و ثروت داراى آثار مثبت و منفی است، و مـانـند مارى است که هم داراى زهر کشنده و هم داراى پادزهر است، یعنى ممکن است انسان به وسیله آن مسموم شود و هم ممکن است دفع مسمومیّت نماید.

[۷]