پاورپوینت کامل در آیه یک سوره نجم خداوند به ستاره ای که پنهان می شود قسم یاد کرده، منظور از این قسم چیست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در آیه یک سوره نجم خداوند به ستاره ای که پنهان می شود قسم یاد کرده، منظور از این قسم چیست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در آیه یک سوره نجم خداوند به ستاره ای که پنهان می شود قسم یاد کرده، منظور از این قسم چیست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در آیه یک سوره نجم خداوند به ستاره ای که پنهان می شود قسم یاد کرده، منظور از این قسم چیست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

مفسران در تفسیر آیه یک سوره نجم چند احتمال داده اند.

گروهی برآنند که منظور از نجم “قرآن کریم” است. جمعى دیگر آن را اشاره به یکى از ستارگان آسمان؛ مانند “ثریا” یا “شعرى” دانسته‏اند. بعضى نیز گفته‏اند منظور از”النجم” شهاب هایى است که به وسیله آن شیاطین از صحنه آسمان رانده مى‏شوند. هرچند که تمام تفاسیر می تواند درست باشد، اما به نظر می رسد اطلاق واژه “النجم” اقتضا مى‏کند، سوگند به همه ستارگان آسمان باشد که‏ از نشانه‏هاى بارز عظمت خداوند، و از اسرار بزرگ جهان آفرینش و از مخلوقات فوق العاده عظیم پروردگارند.

پاسخ تفصیلی

مفسران در تفسیر آیه یک سوره نجم – وَ النَّجْمِ إِذا هَوى؛ سوگند به ستاره هنگامى که افول مى‏کند- احتمالات متفاوتی داده اند که همه این احتمالات می تواند درست باشد. گفتنی است که انتخاب و ترجیح و برتری یکی از این نظریات بر دیگری زمانی الزامی است که این دیدگاه ها در تضاد با هم باشند و جمع میان آنها امکان پذیر نباشد و ما موظف به پذیرش و انتخاب یکی از آنها باشیم، در حالی که در این مورد چنین نیست. این ادعا به ویژه با توجه به روایات وارد شده در ذیل آیه و دقت در آنها چندان بدون دلیل نیست.

گروهی برآنند که منظور از نجم “قرآن کریم” است؛ چرا که متناسب با آیات بعد در باره وحى است، و تعبیر به “نجم” به این دلیل است که عرب از چیزى که به صورت تدریجی و در فاصله های زمانی مختلف انجام مى‏گیرد، تعبیر به “نجوم” مى‏کند، و از آن جا که قرآن در طول ۲۳ سال، و در مقاطع مختلف بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده، به عنوان “نجم” از آن یاد شده است، و منظور از”إِذا هَوى‏” نزول آن بر قلب مبارک رسول خدا (ص) است.[۱]

جمعى دیگر آن را اشاره به یکى از ستارگان آسمان؛ مانند “ثریا” یا “شعرى” دانسته‏اند؛ چرا که این ستارگان از اهمیت خاصى برخوردار هستند. بعضى نیز گفته‏اند منظور از”النجم” شهاب هایى است که به وسیله آن شیاطین از صحنه آسمان رانده مى‏شوند، و عرب این شهاب ها را “نجم” مى‏نامد.[۲]

برخی معتقدند اطلاق واژه “النجم” و “الف و لام” در “النجم” که الف و لام جنس است، اقتضا مى‏کند، سوگند به همه ستارگان آسمان باشد که از نشانه‏هاى بارز عظمت خداوند، و از اسرار بزرگ جهان آفرینش اند.[۳]

گفتنی است که این آیه نخستین آیه نیست که در آن به موجودات عظیمى از جهان خلقت سوگند یاد شده باشد، بلکه در آیات دیگر قرآن نیز به خورشید، ماه و … سوگند یاد شده است.

از امام باقر (ع) در باره این که خداوند به مخلوقاتش سوگند می خورد روایت شده است: “خدای متعال می تواند به هر یک از مخلوقاتش قسم بخورد، اما مخلوقات نمی توانند سوگند یاد کنند، مگر به خداوند”.[۴]

تکیه بر غروب ستارگان، در حالى که طلوع آنها بیشتر جلب توجه مى‏کند، شاید به این دلیل باشد که غروب ستارگان دلیل بر حدوث آنها است، همچنین دلیلى است بر نفى عقیده ستاره ‏پرستان، آن گونه که در داستان حضرت ابراهیم (ع) آمده است:[۵]

“فَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأى‏ کَوْکَباً قالَ هذا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الْآفِلِینَ”؛ هنگامى که تاریکى شب او را پوشانید ستاره‏اى مشاهده کرد، گفت: آیا این خداى من است؟ اما هنگامى که غروب کرد گفت من غروب کنندگان را دوست ندارم.[۶]

به هر حال، اکنون باید دید دلیل این که خدای تعالی در اوّل سوره این سوگند را یاد کرده برای چیست؟ آیا دلیل خاصی دارد و عنایت ویژه ای در آن نهفته است؟ یا نه، پاسخش در آیه بعد بیان شده است. آیه بعد این پرسش را چنین توضیح مى‏دهد: &quotرگز دوست شما (محمد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است: “ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوى‏”؛ او همیشه در مسیر حق گام بر مى‏دارد، و در گفتار و کردارش کمترین انحرافى نیست. منظور از کلمه “صاحبکم- رفیقتان” رسول خدا (ص) است، و معناى آیه این است که همنشین شما از آن طریقى که او را به غایت و هدف مطلوبش برساند بیرون نشده، و در اعتقاد و رأیش از آن طریقه خطا نرفته است. خلاصه این که او نه در آن هدف مطلوب یعنى سعادت بشرى که همان عبودیت خداى تعالى است خطا رفته، و نه در طریقى که به آن هدف منتهى مى‏شود.[۷]

برخی نیز گفته اند تعبیر به “صاحب” که به معناى دوست و همنشین است، ممکن است اشاره به این باشد که آنچه او مى‏گوید از روى محبت و دلسوزى براى شما است.[۸]

خداوند در این بیان مى‏خواهد هر گونه انحراف، جهل، گمراهى و اشتباه را از ساحت پیامبر (ص) نفى کند، و تهمت هایى را که در این زمینه از سوى دشمنان به او زده مى‏شد، خنثا نماید. به همین دلیل است که به دنبالش می فرماید: “وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحى‏”؛ او هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏گوید؛ چرا که سرچشمه تمام گمراهی ها پیروی از هوای نفس است. آن گونه که خود قرآن کریم