پاورپوینت کامل اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید. ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید. ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید. ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهمیت ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه را بیان کنید. ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

از دیدگاه شیعه، ولایت فقیه در عصر غیبت ادامه‏ى ولایت امامان معصوم ‏(ع) است، همان گونه که ولایت آنها در امتداد ولایت نبى اکرم ‏(ص) قرار دارد و در رأس جامعه‏ى اسلامى و در مقام مدیریت کلان آن باید یک اسلام شناس قرار گیرد که اگر معصوم ‏(ع) حضور داشت، شخص او و اگر نبود، فقیهان این مسئولیت را بر عهده خواهند داشت. این دیدگاه از نتایج پذیرش این نکته است که وظیفه‏ى اصلى حکومت از دیدگاه اسلام بسط ارزش‏ها و احکام الهى در جامعه مى باشد و براى تحقّق چنین آرمانى نیاز است در بالاترین مصدر تصمیم گیرى شخصى آگاه به دین قرار گیرد.

پاسخ تفصیلی

مسئله ى «ولایت فقیه» به عنوان یک رکن اساسى در حوزه ى سیاست اسلامى مطرح است.

[۱]

از دیدگاه شیعه، ولایت فقیه در عصر غیبت ادامه‏ى ولایت امامان معصوم ‏(ع) است، همان گونه که ولایت آنها در امتداد ولایت نبى اکرم ‏(ص) قرار دارد و حاصل آن، اعتقاد به این نکته است که در رأس جامعه‏ى اسلامى و در مقام مدیریت کلان آن باید یک اسلام شناس قرار گیرد که اگر معصوم ‏(ع) حضور داشت، شخص او و اگر نبود، فقیهان این مسئولیت را بر عهده خواهند داشت. این دیدگاه از نتایج پذیرش این نکته است که وظیفه‏ى اصلى حکومت از دیدگاه اسلام بسط ارزش‏ها و احکام الهى در جامعه مى باشد و براى تحقّق چنین آرمانى نیاز است در بالاترین مصدر تصمیم گیرى شخصى آگاه به دین قرار گیرد. البته بدون شک این شخص باید از اوضاع خارجى نیز مطلع و توانایى اداره‏ى جامعه را نیز دارا باشد.

[۲]

اهمیت بحث ولایت فقیه تا آنجا است که برخی از فقها تصریح کرده اند مسئله ولایت فقیه، امری اجماعی و مورد اتفاق فقیهان شیعه است.

[۳]

آنان اصل ولایت فقیه را قبول داشته اند و گفته اند  باید فقیهی باشد تا زمامداری امور جامعه اسلامی و اجرای احکام الاهی در عصر غیبت را بر عهده بگیرد؛ مثلاً شیخ مفید پیرامون اجرای حدود الاهی توسط فقیه عادل می فرماید:«و اما مسئله اجرای حدود الاهی، مربوط به سلطان و حاکم اسلامی است که از سوی خداوند متعال نصب می شود. اینها عبارتند از امامان هدایت از آل محمد (ص) و کسانی که ائمه: آنها را به عنوان امیر یا حاکم نصب کنند و ائمه اظهار نظر در این مطلب را، به فرض امکان آن، به فقهای شیعه و پیرو خود واگذار کرده اند».

[۴]

به بیان دیگر؛ نظریه ولایت فقیه برخاسته از متن دستورات امامان معصوم (ع) است. با آغاز دوره غیبت کبرا در سال ۳۲۶ هـ عالمان بزرگى؛ نظیر شیخ صدوق (م ۳۸۱ هـ)، شیخ مفید (م ۴۱۳ هـ) و سید مرتضى (م ۴۳۶ هـ)، شیخ طوسى (م ۴۶۰ هـ) نیازهاى جامعه اسلامی را نسبت به تعلیم معارف اسلامى بر اساس مقتضیات زمان و مکان را بر آورده‏اند. آنان در برابر هجوم دشمنان، از حقایق نورانى اسلام به خوبى دفاع کرده‏اند. اجتهاد در فقه، تبیین اصول عقاید، اخلاق، تاریخ، تفسیر قرآن، تدریس علوم اسلامى، تبلیغ دین، تربیت دینى جامعه، تهذیب اخلاق مردم و مبارزه با ظلم و ستم استبداد از مهم‏ترین کارکردهاى آنان بوده است.

در زمان غیبت کبرا، عالمان و فقیهان بزرگ سرپرستی و اداره جامعه شیعی را بر عهده داشتند از جمله؛ قدیمی ترین این افراد که نظریات وی در این باب موجود است، مرحوم شیخ مفید (۳۳۳ یا ۴۱۳ – ۳۳۸ هـ ) است.

[۵]

شیخ مفید که از فقهاى بزرگ تاریخ شیعه در قرن چهارم و پنجم هجرى است. تمام سخنان این فقیه بزرگ جهان اسلام از پذیرش اصل ولایت فقیه و این که فقیهان متکفّل زمامدارى امور جامعه اسلامى در عصر غیبت از سوى امامان معصوم ‏(ع) هستند، حکایت دارد و این کلمات گهربار که بیش از هزار سال از تاریخ آن مى گذرد، همچنان مى درخشد، هر چند که برخى درخشش آن را نمى بینند، یا نمى خواهند ببینند.

[۶]

بعد از شیخ مفید عالمان دیگر، یکى پس از دیگرى، در مورد ولایت فقیه و حدود اختیارات آن بحث کرده‏اند. از جمله آنها مى‏توان به شیخ ابو الصلاح حل