پاورپوینت کامل ابولهب از یاران خویش که برای کشتن رسول خدا (ص) آمده بودند خواهش کرد که شبانه داخل خانه ایشان نشوند،! مبادا زن و کودکی آزار ببیند. آیا ابولهب و امثال او به انسانیت و رحم معتقد بودند؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابولهب از یاران خویش که برای کشتن رسول خدا (ص) آمده بودند خواهش کرد که شبانه داخل خانه ایشان نشوند،! مبادا زن و کودکی آزار ببیند. آیا ابولهب و امثال او به انسانیت و رحم معتقد بودند؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابولهب از یاران خویش که برای کشتن رسول خدا (ص) آمده بودند خواهش کرد که شبانه داخل خانه ایشان نشوند،! مبادا زن و کودکی آزار ببیند. آیا ابولهب و امثال او به انسانیت و رحم معتقد بودند؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابولهب از یاران خویش که برای کشتن رسول خدا (ص) آمده بودند خواهش کرد که شبانه داخل خانه ایشان نشوند،! مبادا زن و کودکی آزار ببیند. آیا ابولهب و امثال او به انسانیت و رحم معتقد بودند؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

نرمش نسبی و رفتارهای به ظاهر مثبتی که از برخی سنگدل ترین جنایتکاران مشاهده می شود، لزوماً به معنای اعتقاد قلبی آنان به رعایت حقوق بشر و قواعد انسانیت نیست، بلکه ممکن است عرف و سنت پیرامون آنان به گونه ای شکل گرفته باشد که برخی نرمش ها را برای آنان اجتناب ناپذیر کند تا بتوانند به حیات سیاسی و اجتماعی خود در آن جامعه ادامه دهند و چنین نرمش هایی که تنها از خودخواهی سرچشمه می گیرد، نمی تواند نشانه مثبتی در ارزیابی شخصیتشان به شمار آید.

پاسخ تفصیلی

در تاریخ به مواردی برخورد می کنیم که طی آن، جنایتکارترین افراد، رفتاری از خود نشان می دهند که نشانی از ترحم و انسانیت در آن وجود دارد!

آیا می توان تنها با مشاهده چنین رفتارهایی، آنان را به عنوان افرادی معرفی کرد که معتقد به اصول شناخته شده حقوق بشر می باشند؟! و اگر نه، پس چه دلیلی موجب شده تا چنین نشانه های مثبتی را از آنان مشاهده کنیم؟!

قبل از پاسخ، ابتدا ماجرایی را که در پرسش شما وجود داشت، به نقل از یکی از منابع مرور می کنیم:

“پس هنگامی که شب شد و پیامبر (ص) به خانه برگشت، قریش تصمیم گرفت تا با یورش به خانه ایشان، نقشه خویش را عملی کند. این جا بود که ابولهب واسطه شده و اظهار داشت که من اجازه نمی دهم که شبانه حمله را آغاز کنید، زیرا در این خانه، زنان و کودکانی هستند که ممکن است (به دلیل تاریکی) در هجومتان آسیب ببینند، بلکه خانه را محاصره کرده و به انتظار می نشینیم تا صبح فرا رسیده و آنگاه حمله را آغاز کنیم!”[۱]

آیا ابولهب که به همراه زنش، سخت ترین مشکلات را برای پیامبر (ص) به وجود آورده و اکنون با کمک همفکرانش توطئه قتل ایشان را در سر می پروراند، دلش برای زن و فرزند پیامبر (ص) به رحم آمده و تصمیم گرفته تا اصول انسانی را مراعات کند؟!

با توجه به نشانه های تاریخی، ما چنین نمی اندیشیم، بلکه معتقدیم که چنین رفتارهایی به ظاهر مثبت، به دلیل عرف و سنت آن زمان به نوعی بر آنان تحمیل شده و تخطی از آنها، چنان بی آبرویی برایشان به وجود می آورد که توان تحملش را نداشتند.

برای توضیح این مطلب، به دو نمونه مشابه دیگر که در جریان وحشتناک ترین فاجعه تاریخ، یعنی شهادت امام حسین (ع) رخ داده، توجه فرمایید:

۱. امام حسین (ع) به شدت مشغول جنگ بود، تا این که شمر با سپاهیانش یورش آورده و بین امام و خیمه های حرم فاصله انداخت. امام خطاب به شمر فرمود: اسباب و اثاثیه موجود در خیمه ها، به زودی (و بعد از شهادتم) نصیب شما خواهد شد. بنابر این افراد نادان و سرکش سپاهتان را از حمله به خیمه ها بازداشته و اگر دین ندارید، دست کم در دنیا آزادمرد باشید! شمر گفت که ای پسر فاطمه حرف حسابت چیست؟!

امام فرمود: من می گویم که شما با من سر جنگ داشته و من نیز با شما می جنگم، در این میان، زنان گناهی ندارند که مورد هجوم واقع شوند. شمر در آن لحظه، سخن امام را پذیرفته و از حمله به خیمه ها منصرف شد (گرچه بعد از شهادت امام، بار دیگر این حمله انجام شد).[۲]

۲. بعد از جریان کربلا و حضور اهل بیت در دارالاماره کوفه، زینب (س) در گفت و گویی با ابن زیاد، به شیوه ای سخن گفت که او را خشمناک کرده تا جایی که تصمیم به قتلش گرفت! یکی از اطرافیان ابن زیاد رو به او کرده و گفت: زینب، زن است و ما می دانیم که (طبق عرف موجود) زنان به دلیل آنچه بر زبان آورده اند مجازات نمی شوند! ابن زیاد با شنیدن این تذکر، از کشتن زینب (س) صرف نظر کرد.[۳] مشابه همین موضوع، بار دیگر در جایی تکرار شد که ابن زیاد، تصمیم به کشتن امام سجاد (ع) گرفت و زینب (س) با سپر کردن خویش مانع انجام چنین جنایتی شد.[۴]

آیا شمر و ابن زیاد بویی از انسانیت برده بودند که چنین نرمش هایی را از آنان مشاهده می کنیم؟! یقیناً خیر، بلکه آنان محکوم سنت های پیرامون بودند که در صورت عدم نرمش در این مواقع، خود و خاندانشان را در برابر چشمان به شدت ملامتگر جامعه قرار می داد. آنان می توانستند، کشتن حسین (ع) و سپاهیانش را با استفاده از تبلیغات وسیع به دلیل مخالفت با حکومت و نظم عمومی و حتی نعوذ بالله خروج از اسلام عنوان کنند، اما نپذیرفتن خواهش او برای خودداری موقت از حمله به زنان و کو