پاورپوینت کامل چرا امام علی (ع) هنگامی که وارد یکی از شهر های فارسی زبان شد، و مردم برای استقبال پیشاپیش اسب حضرت می دویدند، حضرت آنها را از این کار نهی کردند؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا امام علی (ع) هنگامی که وارد یکی از شهر های فارسی زبان شد، و مردم برای استقبال پیشاپیش اسب حضرت می دویدند، حضرت آنها را از این کار نهی کردند؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا امام علی (ع) هنگامی که وارد یکی از شهر های فارسی زبان شد، و مردم برای استقبال پیشاپیش اسب حضرت می دویدند، حضرت آنها را از این کار نهی کردند؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا امام علی (ع) هنگامی که وارد یکی از شهر های فارسی زبان شد، و مردم برای استقبال پیشاپیش اسب حضرت می دویدند، حضرت آنها را از این کار نهی کردند؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

سخنی از حضرت علی (ع) در منابع روایی شیعه در مورد استقبال دهقانان شهر انبار از ایشان نقل شده است که برخی با استناد به این سخنان مسئله استقبال را مورد تشکیک قرار می دهند. آنچه از روایت یاد شده استفاده می شود، نفی اصل استقبال – که سنتی در میان مسلمانان است- نمی باشد، بلکه نهی امام (ع) متوجه روش، علت و انگیزه های استقبال دهقانان از آن حضرت است.

پاسخ تفصیلی

سخنی از امام علی (ع) در اعتراض به رفتار دهقانان منطقه انبار که به استقبال آن حضرت آمده و پیشاپیش مرکب او می دویدند، در منابع روایی شیعه نقل شده است.

حضرت علی (ع) آنان را از این کار نهی نموده و علت آن را در مشقت افتادن آنها و همچنین نداشتن فایده ای برای حاکمان دانسته است.[۱]

براین اساس برخی با شبیه سازی واقعه یاد شده، با استقبال هایی که از برخی شخصیت ها انجام می گیرد، این گونه استقبال ها را مورد نقد و نکوهش قرار می دهند. در این مقال برای روشن شدن بحث، نخست جایگاه استقبال را از جنبه های تاریخی و مذهبی بررسی کرده، سپس به تبیین و توضیح گوشه هایی از سخنان حضرت امیر (ع) راجع به دهقانان منطقه انبار خواهیم پرداخت.

نخستین سخن آن است که بدانیم؛ آیا رسم یا سنتی به نام استقبال میان مسلمان مرسوم بوده است یا خیر؟ همچنین متون دینی ما راجع به چنین مسئله ای چه موضعی را اتخاذ نموده اند؟

ما پس از پاسخ به این دو پرسش به شبهه پیش آمده در خصوص استقبال از برخی شخصیت های نظام خواهیم پرداخت.

با بررسی برخی از منابع روایی، با احادیثی مواجه می شویم که در آن سخن از آداب استقبال و بدرقه به میان آمده است. در این روایات نه تنها نشانی از ممنوعیت و نهی دیده نمی شود، بلکه استحباب این امر در آنها به وضوح مشهود است.[۲]

همچنین با اندک مطالعه در تاریخ اسلام، به ویژه دوران پیامبر اکرم (ص) و امامان شیعه (ع) شاهد وجود رسم استقبال میان مردم هستیم. در این باره می توان به استقبال مسلمانان از پیامبر (ص) و امامان (ع) اشاره نمود که نه تنها مورد نکوهش آنان قرار نگرفته است، بلکه با پژوهشی بیشتر خواهیم یافت که خود پیامبر نیز این رسم را انجام داده است. لذا در تأیید سخن فوق لازم می بینیم که به چند نمونه اشاره نماییم:

۱. استقبال پیامبر(ص) از جعفر بن ابی طالب

از امام حسن عسکری (ع) نقل شده است، هنگامی که جعفر بن ابی طالب از سفر حبشه بازگشت، پیامبر با طی کردن دوازده قدم به استقبال او رفته و او را در آغوش گرفت و پیشانی وی را بوسید … و از خشنودی دیدار او گریست.[۳]

۲. استقبال مردم مدینه از پیامبر اکرم (ص)

مسلمانان مدینه به دفعات از پیامبر (ص) استقبال به عمل آورده اند؛ از آن جمله می توان به استقبال از ایشان در جریان هجرتشان از مکه به مدینه اشاره نمود. بنابر گزارش بسیاری از مورخان، مردم مدینه جهت استقبال از پیامبر بالای سطوح خانه ها و در خیابان ها تجمع نموده و ساعت ها انتظار قدوم مبارکشان را می کشیدند. زنان و کودکان نیز که در میان استقبال کنندگان به انتظار نشسته بودند، هنگام مشاهده ورود پیامبر (ص) از ناحیه “ثنیات الوداع” با خواندن سروده هایی مقدم ایشان را گرامی داشتند.[۴]

۳. اسقبال کوفیان از حضرت علی (ع)

زمانی که حضرت علی (ع) در ۱۲ رجب سال ۳۶ هجری پس از پیروزی بر دشمن وارد کوفه گردید قاریان و برجستگان اهل کوفه و اشراف به استقبال وی آمده و او را در پیروزی بر دشمن شادباش گفته و برای وی دعا نمودند[۵].

۴. اسقبال مردم نیشابور از امام رضا (ع)

در روایتی از اباصلت هروی آمده است: هنگامی که امام رضا (ع) به نیشابور وارد شد. علمای نیشابور، پس از اطلاع از حضور امام (ع) به استقبال حضرتشان آمده، زمام مرکبشان را گرفته و از ایشان درخواست نمودند تا برای آنان حدیثی بگوید. امام (ع) نیز در حالی که سواره بود سر خویش را از کجاوه بیرون آورده و برای آنان حدیثی را خواند.[۶]

در ادامه باید گفت بدون تردید سخنان حضرت علی (ع) به دهقانان یک توصیه اخلاقی و ارزشی است، اما با بررسی دقیق این واقعه از جهات مختلف به نکاتی خواهیم رسید که ما را در فهم بیشتر این واقعه و همچنین اسباب عکس العمل امام (ع) یاری می دهند.

اولین نکته ای که در این روایت مطرح است، حضور دهقانان برای استقبال از امام است. دهقان در عرف آن دوره معنایی غیر از معنای رایج کنونی داشته و در نظام طبقاتی ایرانی به طبقه خاصی از مردم؛ چون تاجران،[۷] یا کدخدایان و مالکان روستاها[۸] گفته می شد.

دومین نکته که لازم است به آن دقت شود، روش استقبال است که مورد نکوهش حضرت قرار گرفته است. و در واقع روشی خاص به شمار می آید. این روش متضمن پیاده شدن استقبال کننده از مرکب و دویدن پیشاپیش استقبال شونده است.

سومین نکته قابل تأمل آن است که به اعتراف دهقانان این استقبال تنها بر مبنای عرف اجتماعی طبقاتی ایرانیان پیش از اسلام برای پادشاهان صورت می گرفت.[۹]

با توجه به نکاتی که بیان شد، روشن می شود که سخن امام با دهقانان حامل پیام هایی است که می توان از آن جمله به این موارد اشاره نمود:

۱. مبارزه با رسوم برجای مانده از فرهنگ های پیش از اسلام: این گونه رسوم برخواسته از فرهنگ های مبتنی بر اختلافات طبقاتی قبل از اسلام است. از خصوصیات این گونه فرهنگ ها شأنیت فرا بشری دادن به حاکمان است که همواره طبقات پایین تر اجتماع موظف به تعظیم طبقات برتر و از جمله حاکمان (چه عادل و چه ظالم) می باشند.[۱۰] در حالی که اسلام همواره با مسئله اختلاف طبقاتی در مبارزه بوده، تمام انسان ها را از هر ملیت، نژاد و رنگی یکسان می داند. و تنها ملاک برتری و فضیلت افراد را ایمان و تقوا بر شمرده است.[۱۱] اسلام و قرآن، جامعه مسلمانان را از جهل خارج ساخته و طبیعتی منزه از تشریفات پادشاهی ساخته و پرداخته شده در فارس و روم ایجاد کرده است. امام (ع) نیز در این فضای ایجاد شده و در فرصتی کوتاه در حالی که متوجه منطقه صفین برای رویارویی با معاویه بود، تعلیمات انسان ساز خویش را که برگرفته از قرآن و سنت است به دهقانان عرضه می نماید. وی آنان را به پرهیز از التزام به رسوم غلط غیر اسلامی که منفعتی عقلانی دنیوی و اخروی برای حاکمان و نیز خودشان به همراه ندارد، سفارش می کند.[۱۲]

۲. جلوگیری از سوء استفاده احتمالی: بنا به عقیده برخی مشقت دانستن این گونه استقبال از حاکمان و خضوع در برابر آنان از دیدگاه امام به علت آرزوی دست یافتن و بهره مندی دهقانان از منافع زود گذر دنیوی بوده است.[۱۳]

برخی نیز نهی امام را حمل بر وقوف امام بر اغراض و اهدافی دانسته اند که دهقانان در سایه این رفتار مد نظر داشتند و آن تسلط بر مردم است. و این امر با وانمودن کردن نزدیکی و ارتباطشان با امام میسر می شد.[۱۴]

با بررسی سیره حضرت امیر (ع) در زمان تصدی امر خلافت، با وقایعی برخورد می نماییم که حکایت از مواظبت و مراقبت امام (ع) از سوء استفاده های احتمالی برخی افراد در سایه نزدیک شدن به ایشان به اشکال مختلف است. از آن جمله نقل شده است؛ دهقانی از دهقانان عراق دو جامه به امام حسن و امام حسین (ع) هدیه داد. امام پرسید این دو جامه چیست؟