پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا با تقلید مخالف بوده؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا با تقلید مخالف بوده؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا با تقلید مخالف بوده؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا ملاصدرا با تقلید مخالف بوده؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

از نظر هانری کربن، ملاصدرا قائل به تقلید، اعم از فقه و عرفان نبوده، بلکه عقل و شریعت را برای نیل به مقصود کافی دانسته و این مطلب از عوامل مؤثّر در تبعید وی از اصفهان به دستور شاه عباس اول و اقامت اجباری در کهک بوده است.

اما آنچه از بررسی کتب و نظریات ملاصدرا می توان نتیجه گرفت آن است که ایشان تقلید به معنای رجوع به متخصص در هر فن را نقد نکرده، بلکه تقلیدی که طی آن، انسان تمام مسئولیت خویش را به دیگران سپرده و خود را از تفکر و اندیشیدن جدا کند، مورد تأیید ایشان نبوده است.

پاسخ تفصیلی

کتاب ملاصدرا مجموعه ای است از تحقیق چند دانشمند خاور شناس؛ از جمله هانری کربن که توسط مترجم (ذبیح الله منصوری) گرد آوری و ترجمه شده است. یکی از مقالات این کتاب مقاله ای است از «کربن» که در آن به دیدگاه ملاصدرا در مورد تقلید همچنین جایگاه قطب و امام در عرفان پرداخته است.

از نظر مولف (هانری کربن) دیدگاه ملاصدرا در مورد تقلید از طرفی باعث مخالفت مجتهدین شد؛ چون ملاصدرا تقلید را یک بدعت و برخاسته از حب ریاست می دانست.[۱] و از طرف دیگر در عرفان هم به مسئله لزوم پیر طریقت معتقد نبوده است؛[۲] از همین روی شریعت و متابعت از میزان درست، یعنی عقل و برهان را برای نیل به مقصود کافی می دانست.  همچنین دیدگاه ملاصدرا در مورد امامت در مخالفت با دیدگاه رایج در عصر صفوی نیز جدای از این دو بحث نبوده است. این مطلب از معتقدات اصلی وی، و از عوامل مؤثر در تبعید وی از اصفهان به دستور شاه عباس اول و اقامت اجباری در کهک بوده است.

کربن در این مقاله به نقل از ملاصدرا می نویسد:

«نظریه من در خصوص امامت و تقلید، یک اندیشه بی‌اساس و سطحی و بدون مطالعه نیست که من از گفته خود استغفار کنم و به‌ اشتباه خویش اعتراف نمایم. آنچه من در خصوص امامت و تقلید گفته‌ام چیزهایی است که مدتی راجع به آنها مطالعه کرده‌ام و بر من محقق گردیده که استنباط من صحیح است و من نمی‌توانم آنچه را به نظرم علم الیقین است نقض کنم و بگویم که خطا کرده‌ام».[۳]

این بود دیدگاه کربن در بیان نظر ملاصدرا در مورد تقلید، اعم از تقلید در فقه و لزوم پیر طریقت درعرفان.

تحقیق مستقل و بدون هیچ گونه پیش داوری در این مورد مجال گسترده تری می طلبد و مطالب هانری کربن و مقصود او از این که ملاصدرا مخالف تقلید بوده است، می تواند زمینه ای برای تحقیق بیشتر باشد.

ولی اجمالاً می توان گفت که مطالعه آثار و دیدگاه های ملاصدرا و وقایع زندگی و محیطی که در آن به سر می برده نشان می دهد که وی در واکنش بر علیه محیطی که تقلید در تمامی جوانب آن به شدت جایگزین معرفت و تحقیق شده بود، سعی در ترویج عقل گرایی داشته است. از نظر ملاصدرا قرار بر این نیست که انسان همواره همچون فردی کور بماند که باید دست او را گرفت تا راه را پیدا کند. چنین فردی هرچند ممکن است فی الجمله با سلامت مسیر را طی کند، اما مطلوب اصلی دین نیست.

بر همین اساس ملاصدرا همواره دیدگاهی منتقدانه نسبت به بسیاری از علمای عصر خود داشت که در اثر حب ریاست تمایلی به تشویق مردم برای فهم و معرفت نداشتند و همه دین را در دایره تقلید مطرح می نمودند. ظاهراً ملاصدرا مخالفتی با مراجعه مردم به مجتهدین برای تقلید فقهی نداشت، بلکه سخنان او اکثراً مربوط به نهادینه شدن تقلید به عنوان خط مشی سلوک دینی در برابر معرفت و عقل بوده است.

این دیدگاه در اکثر آثار ملاصدرا قابل پی گیری است و مخالفت های زیادی را هم برعلیه او دامن زده است.

در مورد دیدگاه ملاصدرا در مورد عرفان هم باید گفت: ملاصدرا عرفانی را مطرح می کند که بیش از آن که دائر مدار استاد طریقت باشد، دائر مدار متابعت از میزان یا همان برهان است!