پاورپوینت کامل زندگی نامه و شخصیت اویس قرنی را بیان کنید؛ و آیا این ماجرا که ایشان بعد از شکسته شدن دندان مبارک پیامبر (ص)، دندان خود را شکستند، صحّت دارد؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی نامه و شخصیت اویس قرنی را بیان کنید؛ و آیا این ماجرا که ایشان بعد از شکسته شدن دندان مبارک پیامبر (ص)، دندان خود را شکستند، صحّت دارد؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی نامه و شخصیت اویس قرنی را بیان کنید؛ و آیا این ماجرا که ایشان بعد از شکسته شدن دندان مبارک پیامبر (ص)، دندان خود را شکستند، صحّت دارد؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی نامه و شخصیت اویس قرنی را بیان کنید؛ و آیا این ماجرا که ایشان بعد از شکسته شدن دندان مبارک پیامبر (ص)، دندان خود را شکستند، صحّت دارد؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اویس بن عامر مرادی قرنی، کنیه اش «ابو عمرو» از بزرگان تابعین و از زهّاد مشهور بود، به طوری که زهد، تقوا و مکارم اخلاق وی، زبانزد خاص و عام بود.

او در زمان پیامبر اسلام (ص) ایمان آورد، اما موفّق به زیارت آن حضرت نشد. به خاطر اطاعت از فرمان مادرش از مدینه بازگشت. وی در اصل اهل یمن بود، اما در زمان خلافت عمر در کوفه سکنا گزید. او در زمره یاران با وفای امیرالمؤمنین (ع) بود و با حضرت بیعت کرد که تا پای جان از ولایت امام (ع) دفاع کند و در یارى دادن او هرگز پشت به جنگ نکند.

البته صحت جریان شکستن دندان که به او نسبت داده شده جای تردید بوده و جز معدودی از مورخان میانی، کسی بدان اشاره نکرده است.

پاسخ تفصیلی

پیش از آن که به درستی یا نادرستی مطلب گفته شده بپردازیم، نگاهی کوتاه به زندگی نامه و شخصیت اویس قرنی در چند بخش داشته باشیم:

الف: اویس بن عامر مرادی قرنی، کنیه اش «ابو عمرو»،[۱] از بزرگان تابعین[۲] و از زهّاد مشهور بود.[۳] به طوری که زهد، تقوا و مکارم اخلاق وی، زبانزد خاص و عام بود.

او در زمان پیامبر اسلام (ص) ایمان آورد، اما موفّق به زیارت آن حضرت نشد. به خاطر اطاعت از فرمان مادرش از مدینه بازگشت.[۴] وی در اصل اهل یمن بود، اما در زمان خلافت عمر در کوفه سکنا گزید.[۵]

او در زمره یاران با وفای امیرالمؤمنین (ع) بود و با حضرت بیعت کرد که تا پای جان از ولایت امام (ع) دفاع کند و در یارى دادن او هرگز پشت به جنگ نکند.[۶]

نقل شده است هنگامی که امیر المؤمنین علی (ع) برای اولین بار وی را دید، از سیمای نورانیش او را شناخت و فرمود: تو باید اویس باشی؟ عرض کرد: بلی، من اُویسم. فرمود: باید قرنی باشی؟ گفت: آری، من اُویس قرنی ام.[۷]

با تحقیق و جست‌وجویی که در منابع تاریخی شیعه و سنی انجام گرفت؛ درباره ازدواج و یا فرزند داشتن اویس قرنی چیزی یافت نشد.

ب: درباره مقام و منزلت معنوی اویس نزد پیامبر (ص) به چند حدیث بسنده می شود:

۱. رسول خدا (ص) مشتاق بود تا وی را ملاقات کند و می‏فرمود: از جانب «قرن» بادهای بهشت می‏وزد، چه بسیار مشتاق توأم ای اویس قرنی، آگاه باشید، هر کسی که او را ملاقات می‏کند، سلام مرا به وی برساند.[۸]

۲. شخصی پرسید: اویس قرن کیست؟حضرت رسول اکرم(ص) فرمود: وی شخص گم‏نامی است که اگر از شما غایب است، در مقام یافتنش نیستید و اگر نزد شما بود به حسابش نمی‏آورید، امّا بدانید که با شفاعت وی به تعداد دو قبیله (پر جمعیت)«رَبیعَه» و«مُضَر» داخل بهشت می‏شوند، او مرا نمی‏بیند، ولی به من ایمان آورده است و عاقبت در رکاب خلیفه و جانشین شایسته من [علی بن ابی طالب (ع)]در صفّین به شهادت خواهد رسید.[۹]

۳. در نقل دیگری امیرالمؤمنین علی(ع) می ‏فرماید: رسول خدا (ص) من خبر داد: مردی از امّتش را ملاقات خواهم کرد که به او «اویس قرنی» گفته می‏شود. او از گروه حزب اللَّه و رسول او است که مرگ او شهادت در راه خدا است و در شفاعت او به تعداد افراد دو قبیله «ربیعه» و «مضر» وارد بهشت می ‏شوند.[۱۰]

ج: اویس، دارای زهد و تقوای مثال زدنی ‏بوده و یکی از اصحاب برگزیده امیر المؤمنین علی (ع) در ردیف بالاتری بود؛ همان طور که فضل بن شاذان او را بالاتر از برخی زهاد دیگر دانسته است.[۱۱]

پیامبر خدا (ص) در باره زهد اویس فرمودند: «در میان امت من افرادی هستند که به خاطر نداشتن لباس نمی‏توانند، برای نماز در مسجد حاضر شوند و ایمان آنان مانع از آن است که از مردم نیز کمک بخواهند، از جمله این افراد، اویس قرنی است».[۱۲]

او، اهل شب زنده داری و اهل عبادت زیاد بود.[۱۳]

مشهور میان مورّخان[۱۴] این است که، اویس قرنی در همراهی با امام علی (ع) در جنگ صفّین به شهادت رسید.[۱۵]

اما از ماجرای شکستن دندان خود هنگامی که دندان مبارک پیامبر توسط کفّار شکسته شد، که به اویس نسبت داده شده، در بیشتر منابع سخنی به میان نیامده و آنچه در برخی تواریخ بدان اشاره شده که “وقتى که بشنید کافران دندان مبارک حضرت رسول (ص) را بشکستند، او نیز موافقت کرد و تمامت دندانهاى خود بشکست تا با آن یکى که از رسول (ص) شکسته بودند موافقت کرده باشد”.[۱۶] از لحاظ سند و محتوا جای تردید وجود دارد.

[۱]. ذهبى، شمس الدین محمد بن احمد، ‏تاریخ الاسلام، تحقیق: تدمرى، عمر عبد السلام، ج ۳، ص ۵۵۵، دار الکتاب العربى، بیروت، ط الثانیه، ۱۴۱۳ق؛ ابن اثیر الجزری، عز الدین بن الأثیر أبو الحسن على بن محمد، اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۷۹، دار الفکر، بیروت، ۱۴۰۹ق؛ تاریخ طبرى‏، أبو جعفر محمد بن جریر، الطبری، تحقیق: محمد أبو الفضل ابراهیم، ج ۱۱، ص ۶۶۲، دار التراث، بیروت، ط الثانیه، ۱۳۸۷ق.

[۲]. ابن اعثم‏ الکوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم، ‏الفتوح، تحقیق: شیرى، على، ج ۲، ص ۵۴۴ و ۵۴۵، دارالأضواء، بیروت، ط الأولى، ۱۴۱۱ق؛ تاریخ الاسلام، ج ۳، ص ۵۵۵؛ سیره اعلام النبلاء، ج ۵، ص ۳۴ به نقل از ناظم زاده قمی، سید اصغر، اصحاب امام علی (ع)، ج ۱، اویس قرنی؛ اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۷۹.

[۳]. تاریخ الاسلام، ج ۳، ص ۵۵۵؛ اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۷۹.

[۴]. ابن حجر العسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، تحقیق: عبد الموجود، عادل احمد و معوض، على محمد، ج ۱، ص ۳۵۹، دارالکتب العلمیه، بیروت، ط الأولى، ۱۴۱۵ق؛ اصحاب امام علی (ع)، ج ۱.

[۵]. اسد الغابه، ج ۱، ۱۷۹؛ تاریخ الاسلام، ج ۳، ص ۵۵۶؛ الاصابه، ج ۱، ص ۳۵۹؛ زرکلى‏، خیر الدین‏، الاعلام، ج ۲، ص ۳۲، دار العلم للملایین، بیروت، ط الثامنه، ۱۹۸۹م؛ سیره اعلام النبلاء، ج ۵، ص ۷۰ به نقل از کتاب اصحاب امام علی (ع)، ج ۱.

[۶]. ر.ک: شیخ مفید، نبرد جمل، ترجمه مهدوی دامغلنی، محمود، ص ۵۹، نشر نی، تهران، چاپ دوم، ۱۳۸۳ش.

[۷]. کشی، ابوعمرو، محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال کشی، محقق/مصحح: دکتر مصطفوی، حسن، ص ۹۸، ح ۱۵۶، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، ۱۴۹۰ق.

[۸]. ابن شاذان قمى، أبو الفضل شاذان بن جبرئیل‏، الفضائل، ص ۱۰۷، نشر رضی، قم، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۴۲، ص ۱۵۵، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق؛ شیخ حرّ عاملى، محمد بن حسن‏، إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، ج ۳، ص ۴۶، ‏نشر اعلمی، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۵ق.

[۹]. الفضائل، ص ۱۰۷؛ بحارالانوار، ج ۴۲، ص ۱۵۵.

[۱۰]. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۱، ص ۳۱۶، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ طبرسى، فضل بن حسن‏، إعلام ا