پاورپوینت کامل در حکمت متعالیه آیا شیء و شیئیت مساوق با وجود است یا مساوق با ماهیت؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در حکمت متعالیه آیا شیء و شیئیت مساوق با وجود است یا مساوق با ماهیت؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در حکمت متعالیه آیا شیء و شیئیت مساوق با وجود است یا مساوق با ماهیت؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در حکمت متعالیه آیا شیء و شیئیت مساوق با وجود است یا مساوق با ماهیت؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«شیئیت» و «وجود» دو مفهومى هستند که مصداق واحد دارند. همین قدر که پاى وجود به میان آمد، پاى شیئیت هم به میان آمده است. منتها فلاسفه تصریح دارند که منظور از وجود، به معنای مطلق، آن است که هم شامل وجود ذهنی می شود و هم شامل وجود خارجی و اکثر اشکالات را با این روش جواب داده اند؛ اشکال این است که زمانی که ماهیتِ یک موجودی در ذهن تصور شود که هنوز وجود خارجی ندارد، باز هم به آن شیء اطلاق می شود، ولی وجود بر آن اطلاق نمی شود. فلاسفه در پاسخ گفته اند: همان طور که شیئیت بر ماهیت درون ذهن اطلاق می شود، وجود هم بر آن ماهیتِ درون ذهن اطلاق می شود؛ زیرا خود این ماهیت هم وجود ذهنی دارد. بنابر این موردی نیست که شیء باشد و وجود بر آن اطلاق نشود و همچنین موردی نیست که وجود داشته باشد و شیء بر آن اطلاق نشود و این همان معنای مساوقت شیئیت با وجود است.

پاسخ تفصیلی

وجود به وجود ذهنی، وجود خارجی تقسم می شود، و وجود مطلق (وجود مطلق اعم از وجود خارجی و وجود ذهنی است و اگر به کار رود شامل هر دو می شود) که خلط میان این تقسیم بندی، موجب بروز اشکالاتی در بحث شیئیت و وجود و نفی و اعدام شده است.

شیئیت جزو مفاهیم ثانی فلسفی است که از مقام وجود شى‏ء انتزاع مى‏شود، چنانچه خود وجود هم از مفاهیم ثانی فلسفی است؛ یعنى عروض و محلشان در ذهن است، ولی اتصافشان در خارج می باشد. این که آیا شیئیت مساوق وجود است، یا این که اعم از وجود است و شامل ماهیت نیز می شود. اختلاف نظریات در این زمینه، از خلط میان وجود ذهنی و خارجی نشأت می گیرد که بزرگان حکمت؛ همچون ملاصدرا و حکیم سبزواری و … متعرض این اشکالات شده اند و به آنها پاسخ گفته اند. در کل نظر فلاسفه مساوقت[۱] وجود با شیئیت است. «شیئیت» و «وجود» دو مفهومى هستند که مصداق واحد دارند. همین قدر که پاى وجود به میان آمد، پاى شیئیت هم به میان آمده است.[۲] منتها فلاسفه تصریح دارند که منظور از وجود، وجود مطلق است که هم شامل وجود ذهنی می شود و هم شامل وجود خارجی؛ یعنی همان گونه که به سنگ شیء گفته می شود، به مفهوم سنگ هم که در ذهن وجود دارد شیء اطلاق می شود، حتی زمانی که یک موجودی در ذهن تصور شود که در خارج وجود ندارد، باز هم به آن شیء اطلاق می شود که همین مورد دلیل کسانی بوده که گفته اند شیئیت اعم از وجود است و گفته اند این مثال موردی است که شیء بر ماهیتِ درون ذهن اطلاق می شود، در حالی که وجود ندارد و وجود بر آن اطلاق نمی شود. فلاسفه در پاسخ گفته اند: همان طور که شیئیت بر ماهیت درون ذهن اطلاق می شود، وجود هم بر آن ماهیتِ درون ذهن اطلاق می شود؛ زیرا خود این ماهیت هم وجود ذهنی دارد. بنابر این، موردی نیست که شیء باشد و وجود بر آن اطلاق نشود و همچنین موردی نیست که وجود باشد و شیء بر آن اطلاق نشود؛ زیرا اینها از مفاهیم عام فلسفی است و خارج بودن از این مقوله نوعی تناقض گویی است.[۳]

[۱] متسا