پاورپوینت کامل آیا این مطلب درست است که قبول نداشتن بخشی از فقرات یک روایت، مانع از پذیرش سایر فقرات آن روایت نمی ‏شود؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا این مطلب درست است که قبول نداشتن بخشی از فقرات یک روایت، مانع از پذیرش سایر فقرات آن روایت نمی ‏شود؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا این مطلب درست است که قبول نداشتن بخشی از فقرات یک روایت، مانع از پذیرش سایر فقرات آن روایت نمی ‏شود؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا این مطلب درست است که قبول نداشتن بخشی از فقرات یک روایت، مانع از پذیرش سایر فقرات آن روایت نمی ‏شود؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اگر در روایتی بخشی از فقرات آن، مخالف قرآن و سنت قطعیّه باشد، طبیعی است که در صدور دیگر فقرات آن از معصوم(ع) نیز تردید و شک ایجاد شود؛ اما نمی توان تنها به جهت این تردید و شک، کل فقرات آن روایت را کنار گذاشته و رد کرد؛ زیرا از دیدگاه برخی فقها و حدیث شناسان[۱] به طور کلی؛ اگر متن و معنای احادیثی از این دست، با روح و متن قرآن کریم سازگار بوده و مخالف با اصول و موازین کلّی دین اسلام نباشد، آن بخش از حدیث، پذیرفته شده و به محتوای آن عمل می شود، اما در دیگر بخشها اگر قابل تأویل نباشد، باید آن را طرد کرده و کنار گذاشت.

این نوع عملکرد، برگرفته از روایاتی است که فقها و دانشمندان علم اصول[۲] به تفسیر و توضیح آن پرداخته و بحث های زیادی در مورد آن انجام داده اند، از جمله:

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «براى هر چیز حقّى، حقیقتى است و بر هر چیز درستى، نورى وجود دارد، پس آنچه موافق قرآن است بگیرید [و به محتوای آن عمل کنید] و آن چه مخالف قرآن است، ترک نمایید».[۳]

امام صادق(ع) می فرماید: «هر موضوعى باید به قرآن و سنّت [قطعیّه و یا مورد اعتبار شارع] ارجاع شود و هر حدیثى که موافق قرآن نباشد دروغی است خوش نما».[۴]

در همین راستا است که  طبق برخی نظرها، اگر بخشی از روایت، مورد پذیرش قرار نگرفت و محتوای آن بر خلاف قرآن و یا سنّت قطعی بود، بخش دیگر آن – اگر مشکلات مزبور را نداشته باشد –  پذیرفته می شود و به محتوای آن عمل می شود؛ چرا که تفکیک میان فقرات حدیث در حجیت جایز و ممکن است.[۵] این نظریّه را بیشتر فقها نیز در مباحث مختلف فقهی اجرا کرده و پذیرفته اند.[۶]  چرا که ممکن است روایات در طول تاریخ کم و زیاد شده  و یا راویان، بخش هایی از روایت را به گونه ای نقل به معنا و پردازش کرده باشند که خواسته یا ناخواسته مفهومی مخالف عبارت اصلی از آنها برداشت شود. بر این اساس، اشکالی ندارد که به بخش های دیگری از روایت که در مورد محتوای آن تواتر معنوی وجود داشته و یا در راستای موازین و آموزه های دینی هستند، عمل نموده و آنها را محور استدلال خود قرار داد.

[۱]. مانند شهید سید محمد باقر صدر.

[۲]. ر.ک: صدر، سید محمد باقر، بحوث فی علم الأصول، مقرر: هاشمی شاهرودی، سید محمود، ج ۷، ۳۲۵ – ۳۳۴ و ۳۴۹ – ۳۶۱، مؤسسه دائره المعارف فقه اسلامى، قم، ۱۴۱۷ق.

[۳]. شیخ کلینى، الکافی، ج ۱، ص ۶۹، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.

[۴]. همان.

[۵]. فقها در قاعده معروفی می گویند: «التفکیک بین فقرات الحدیث الواحد فی الحجیه جائز و ممکن». 

[۶]. مرحوم خویی می گوید: «أنّ رفع الید عن بعض فقرات الحدیث لوجود المعارض لا یمنع عن الأخذ بالبعض الآخر السلیم عنه»؛ موسوی خویى، سید ابو القاسم، موسوعه الإمام الخوئی، ج ۱۲، ص ۱۹۷، مؤسسه إحیاء آثار الإمام الخوئی،