پاورپوینت کامل چرا در سوره مبارکه حجر بین آیات ۷۸ تا ۹۹، برخی از آیات با «واو» شروع شده‌اند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا در سوره مبارکه حجر بین آیات ۷۸ تا ۹۹، برخی از آیات با «واو» شروع شده‌اند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا در سوره مبارکه حجر بین آیات ۷۸ تا ۹۹، برخی از آیات با «واو» شروع شده‌اند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا در سوره مبارکه حجر بین آیات ۷۸ تا ۹۹، برخی از آیات با «واو» شروع شده‌اند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در علم نحو بیان شد است‌ که «واو»، در کلام و ادبیات عرب، بر ۱۵ قسم است. از جمل این پانزده قسم، «واو عاطفه» و «واو استیناف» اند که توضیح آن در پاسخ تفصیلی آمده است.

در بین آیات ۷۸ تا ۹۹ سور حجر، نه آیه با «واو» شروع شده‌اند که در بین این نه آیه، در آیات ۸۱ و ۸۲ و ۸۹ و ۹۹ همه می‌گویند: «واو»، عاطفه است. و در آی ۸۷ همه «واو»، را استیناف گرفته‌اند. و در آیات ۷۸ و ۸۰ و ۸۵ و ۹۷ بین علما، اختلاف نظر وجود دارد، برخی «واو» در این آیات را عاطفه و برخی دیگر آن را استیناف می‌دانند.

پاسخ تفصیلی

قبل از پرداختن به سؤال، سزاوار است اقسام «واو» در کلام عرب را به طور اختصار، بیان نماییم:

«واو»، یکی از حروف ۲۸ گانه در الفبای عرب است، هنگامی که برای ساختن و تشکیل یک کلمه، در ترکیب آن بکار نرود، بلکه در ترکیب کلام و برای تشکیل و تکمیل کلام، ذکر شود، دارای اقسام گوناگونی است که در ادبیات عرب، برخی از علمای نحو، پانزده قسم، برای آن ذکر نمودند.[۱]

اما متداول و رایج آن شش قسم است که در این فرصت آن را به صورت خلاصه بیان خواهیم کرد، سپس به جواب پرسش خواهیم پرداخت.

توضیح شش قسم از اقسام پانزده گان «واو»

۱. «واو عاطفه»: معنای آن مطلق جمع بین معطوف و معطوف علیه است؛ یعنی حکم معطوف علیه را به معطوف می دهد، و بیانگر این است که هر دوی اینها دارای یک حکم هستند و هیچ دلالتی بر مقدم بودن یا مؤخر بودن یا تقارن معطوف با معطوف علیه ندارد. مانند «جائنی زیدٌ و عمروٌ»؛ یعنی زید و عمرو پیش من آمدند. اما دلالت ندارد کدام یک از آنان زودتر آمد یا کدام یک دیرتر آمد، و یا با هم آمدند، بلکه فقط دلالت می‌کند به این‌که همان‌گونه که حکم آمدن برای زید ثابت است، برای عمرو نیز ثابت است.[۲]

۲. «واو استیناف»: بین دو جمله‌ای قرار می‌گیرد که قابلیت عطف بر یکدیگر را ندارند، بلکه هر کدام، مستقل و دارای حکم جداگانه‌ای هستند. مانند «واتّقوا الله و یعلِّمُکم اللهُ.[۳]

۳. «واو حالیه»: هم بر جمله اسمیه داخل می‌شود، هم بر جملیه فعلیه، مانند «ماذا فعلتم و انتم آخر الامم».[۴]

۴. «واو قسم»: که فقط بر اسم ظاهر، داخل می‌شود و آن را مجرور می‌کند. متعلق آن همیشه از ماده قسم است که حذف شده است. مانند «والعصرِ»؛ قسم به عصر و زمان.[۵]

۵. «واو به معنای مع»: مابعدش منصوب است به عنوان مفعول معه. مانند «کَفاکَ وَ زَیداً دِرهَمٌ»؛ تو با زید را یک درهم کفایت می‌کند.[۶]

۶. «واو رُبَّ»: به معنای رٌبًّ(چه بسا، چه بسیار) می‌باشد و فقط بر اسم نکره‌ای داخل می‌شود که برایش صفت، آورده شده باشد. مابعد واو ربّ، مجرور است؛ زیرا رُبَّ، یکی از حروف جارّه است که در این هنگام، حذف می‌شود و مجرورش باقی می‌ماند. مانند «وَ بَلدَهٍ لیس لها انیسٌ».[۷]

پاسخ سؤال مطرح شده

بین آیات ۷۸ تا ۹۹ سوره حجر، ۹ آیه زیر با واو شروع شده‌اند که با ذکر این آیات، نظر علمای ادب، در مورد «واو» در ابتدای آن را بیان می کنیم:

۱. «وَ إِنْ کانَ أَصْحابُ الْأَیْکَهِ لَظالِمینَ».[۸] قول مشهور، این است که «واو» در این آیه استینافیه است و جمل بعد از آن نیز جمل مستأنفه می‌باشد.[۹] برخی نیز، احتمال عاطفه بودن «واو» را داده اند.[۱۰]

۲. «وَ لَقَدْ کَذَّبَ أَصحْابُ الحْجْرِ الْمُرْسَلِینَ».[۱۱] نظر اکثر ادبا بر عاطفه بودن «واو»، در این آیه است.[۱۲] برخی نیز آن را استینافیه می‌دانند.[۱۳]

۳. «وَ آتَیْناهُمْ آیاتِنا فَکانُوا عَنْها مُعْرِضینَ».[۱۴]«واو» در این آیه، عاطفه است.[۱۵]

۴. «وَ کانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً آمِنین».[۱۶] «واو» در این آیه نیز عاطفه است.[۱۷]

۵. «وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَهَ لَآتِیَهٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمیلَ».[۱۸]«واو» در این آیه، بنابر نظر مشهور، استینافیه است.[۱۹]برخی گفته‌اند: «واو» عاطفه است.[۲۰]

۶. «وَ لَقَدْ ءَاتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانىِ وَ الْقُرْءَانَ الْعَظِیم».[۲۱] بنابر نظر همه، «واو»، در این‌جا استینافیه است.[۲۲]

۷. «وَ قُلْ إِنىّ‏ِ أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ».[۲۳] «واو» در این آیه، عاطفه است.[۲۴]

۸. «وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ».[۲۵] بنابر نظر اکثر، «واو»، در این‌جا، استینافیه است.[۲۶] برخی می‌گویند: «واو» عاطفه است.[۲۷]

۹. «وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتىَ‏ یَأْتِیَکَ الْی