پاورپوینت کامل با توجه به روایات مختلفی که وجود دارد، آیا ابراز علاقه به دیگران، ستایش و تشویق آنها، از لحاظ اخلاقی، رفتاری مثبت است یا رفتاری منفی؟! ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل با توجه به روایات مختلفی که وجود دارد، آیا ابراز علاقه به دیگران، ستایش و تشویق آنها، از لحاظ اخلاقی، رفتاری مثبت است یا رفتاری منفی؟! ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل با توجه به روایات مختلفی که وجود دارد، آیا ابراز علاقه به دیگران، ستایش و تشویق آنها، از لحاظ اخلاقی، رفتاری مثبت است یا رفتاری منفی؟! ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل با توجه به روایات مختلفی که وجود دارد، آیا ابراز علاقه به دیگران، ستایش و تشویق آنها، از لحاظ اخلاقی، رفتاری مثبت است یا رفتاری منفی؟! ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در موضوع محبت به دیگران باید گفت؛ گاه فردی را به دلیل ویژگی‌های معنوی و اخلاقی او -حتی بدون آن‌که ارتباط مستقیمی با او داشته باشیم- دوست داریم. این ویژگی مثبتی است که در جای خودش بدان پرداخته شده است؛ اما انسان‌ها در زندگی اجتماعی خود نیازمند ارتباطات دو جانب دیگری هم هستند. آنها باید دوستانی برگزینند؛ تکیه‌گاه‌‌هایی در زندگی داشته باشند؛ با دیگران به داد و ستد و شراکت بپردازند و … .

این‌جا است که باید مراقب بود که روابط اجتماعی انسانی در مسیری متعادل ادامه یابد، تا هم ارتباط انسان با خدای تحت‌الشعاع خود قرار نگیرد، و کرامت انسانی خدشه‌­دار نشود و هم نوعی بی­‌تفاوتی نسبت به دیگران و رفتارهای نیک آنان در انسان به وجود نیاید.

پیشوایان دینی ما نیز همواره توصیه­‌هایی جهت حفظ این تعادل ارائه می­‌فرمودند که در ذیل به بخشی از آنها خواهیم پرداخت:

با توجه به این‌که ارتباطات صمیمانه و منطقی میان افراد مورد تأیید اسلام است، و نظر به این‌که ابراز محبت به تحکیم دوستی‌­ها می‌­انجامد، توصیه شده است که اگر فردی را دوست داریم، این محبت قلبی به او را ابراز کنیم.

امام صادق‌(ع) خطاب به یکی از پیروان خویش می­‌فرماید: اگر یکی از برادرانت را دوست داری، این دوستی را به اطلاع او نیز برسان؛ چرا که حضرت ابراهیم(ع) عرضه داشت، خدایا! نشانم بده که چگونه مردگان را زنده می‌­کنی. خدا فرمود: آیا ایمان نداری؟! گفت چرا! ولی می­‌خواهم اطمینان بیشتری در قلبم به وجود آید.[۱]

امام(ع) با بیان این داستان حضرت ابراهیم(ع)، غیر مستقیم به این نکته اشاره می‌­فرماید که گاه باید رویکردی داشت که بر اطمینان قلبی افزود و با اظهار دوستی به زبان، طرف مقابل را به وجود این علاقه‌مندی مطمئن‌­تر ساخت.

حضرتشان در روایت دیگری به صراحت همین موضوع را اظهار می­‌فرماید: اگر فردی را دوست داشتی، به این دوستی آگاهش کن؛ زیرا این آگاهی، دوستی میان شما را محکم‌­تر خواهد کرد.[۲]

در همین راستا، باید از محبت‌­های دیگران نیز تقدیر و تشکر به عمل آورد. نقل است که پروردگار در روز قیامت به بنده خود می‌­گوید آیا محبت فلانی را با سپاس‌گزاری پاسخ گفتی؟! او در جواب می‌­گوید: پروردگارا! من از خودت مستقیماً سپاس‌گزاری کردم! خداوند پاسخ می­‌دهد که چون تو از آن فرد تشکر نکردی سپاس‌گزاری تو از من نیز فایده‌­ای نخواهد داشت![۳]

با تمام آنچه گفته ­شد، گاه ابراز محبت و تقدیر و تشکر از دیگران به جای آن‌که نشانگر ویژگی‌­های مثبت اخلاقی باشد، به ابزار و وسیله­ای برای رشد رذائل اخلاقی تبدیل می‌­شود. صفت چاپلوسی را در انسان زنده می‌­کند؛ غرور کاذب را در طرف مقابل ایجاد می‌­کند؛ توجه انسان به منشأ اصلی نعمت‌ها را کم‌­رنگ می­‌کند؛ انسان به دروغ و برای رسیدن به منافع پست مادی، خود را علاقه‌مند به دیگری نشان داده، بدون آن‌که کوچک‌ترین محبتی در قلب او وجود داشته باشد و… .

این‌جا است که دیگر، توصیه‌­های پیشوایان رنگ و بوی دیگری گرفته و انسان‌­ها از چنین رفتارهایی برحذر می­دارند:

پیامبر اکرم(ص) از ستایش