پاورپوینت کامل در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده: «من از زمان تولد مظلوم بوده‏ ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید. با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم»، آیا این روایت با توجه به سن عقیل قابل قبول است ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده: «من از زمان تولد مظلوم بوده‏ ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید. با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم»، آیا این روایت با توجه به سن عقیل قابل قبول است ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده: «من از زمان تولد مظلوم بوده‏ ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید. با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم»، آیا این روایت با توجه به سن عقیل قابل قبول است ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده: «من از زمان تولد مظلوم بوده‏ ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید. با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم»، آیا این روایت با توجه به سن عقیل قابل قبول است ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

روایاتی که در آن امیر المؤمنین علی(ع) خود را مظلوم خوانده باشد، بسیار است. در بسیاری از آنها گفتار «ما زلت مظلوماً» به کار رفته است. این روایات به حدّی زیاد بوده که گفته شده ایشان در تمام خطبه‌ها این عبارت را بیان می‌فرمود؛ همان‌طور که در تاریخ نقل شده است که؛ «علی(ع) بر منبر نمی‌رفت مگر این‌که در آخر کلام خود می‌گفت: از زمانی که خداوند پیامبر خود را قبض روح کرد، من مظلوم بوده‌ام».[۱] البته این تعبیر – اگر سند آن را قبول کنیم- قطعاً به جهت مبالغه بوده که نشان از نقل بسیار این گفتار دارد.
از جمله روایات در این موضوع، روایت مورد بحث است:
«قال علی(ع): مَا زِلْتُ‏ مَظْلُوماً مُذْ کُنْتُ، إِنْ کَانَ عَقِیلٌ لَیَرْمَدُ فَیَقُولُ: لَا تَذُرُّونِی‏ حَتَّى تَذُرُّوا أَخِی عَلِیّاً، فَأُضْجَعُ فَأُذَرُّ وَ مَا بِی رَمَدٌ»؛[۲] امام على(ع) فرمود: «من پیوسته از زمان تولد مظلوم بوده‌ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت: من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم».
در منابع دیگر نیز محتوای این روایت وجود دارد که تنها در برخی عبارات با آنچه نقل شده متفاوت است.[۳]
با این حال؛ سند این روایت، چندان قابل استناد نیست، بلکه حتی دارای ضعف‌هایی نیز می‌باشد.[۴] علاوه بر سند، بر محتوای این روایت نیز اشکالاتی وجود دارد؛ زیرا عقیل حدود ۲۰ سال از علی(ع) بزرگ‌تر بوده است[۵] چگونه می‌توان باور کرد جوان بیست ساله برای استفاده از دواء چشم، کج خلقی کرده و بخواهد قبل از او، آن دوا را در چشم کودک یک ساله بریزند، آن هم جوانی که عقیل شاهد معجزه تولد او در درون کعبه بوده است و ب