مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل مقصود از «اسم» در «بسم الله الرّحمن الرّحیم» و «سبح اسم ربک الاعلی» چیست؟ ۲۱ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل مقصود از «اسم» در «بسم الله الرّحمن الرّحیم» و «سبح اسم ربک الاعلی» چیست؟ ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقصود از «اسم» در «بسم الله الرّحمن الرّحیم» و «سبح اسم ربک الاعلی» چیست؟ ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل مقصود از «اسم» در «بسم الله الرّحمن الرّحیم» و «سبح اسم ربک الاعلی» چیست؟ ۲۱ اسلاید در PowerPoint :
پاسخ اجمالی
اضافه کلمه «اسم» به سوى «اللّه» از قبیل اضافه بیانیّه نیست تا منظور از کلمه «اللّه» و «الرّحمن الرّحیم» مجرد الفاظ این کلمات باشد، نه مفهوم آنها؛ زیرا اولاً: این احتمال بعید به نظر میرسد. ثانیاً: اگر منظور از «اسم»، مجموع این سه کلمه باشد، آنها که به صورت مجموع نام خدا نیست و اگر یک یک آنها منظور باشد، در این صورت نیز لازم بود در میان آنها «واو عطف» باشد تا آنها را از هم جدا سازد و بدین صورت خوانده شود: «بسم اللّه و الرّحمن و الرّحیم». به همین جهت باید گفت؛ اضافه «اسم» به سوى «اللّه» اضافه معنوى است و منظور از «اللّه» هم مفهوم آن است نه لفظ آن؛ یعنی کلمه «اللّه» در معناى خود به کار رفته است نه اینکه منظور از آن خود لفظ «اللّه» باشد.
بنابراین، باید گفت که کلمه «اسم» در معناى عمومى و جامع خود که میتواند به تمام اسما و نامهاى الهى مشتمل باشد، به کار رفته است. و با گفتن کلمه «بسم اللّه» مفهوم کلى اسم خدا منظور میشود و به مصداق اشاره میگردد؛ چون اسم اعظم پروردگار (الله) بزرگترین مصداق نامهاى پروردگار است. و با مفهوم کلى اسم پروردگار بهتر و بیشتر تطبیق میکند و با گفتن کلمه «اسم» از تمام اسما و نامهاى دیگر پروردگار پیشتر و بیشتر به ذهن گوینده و شنونده سبقت و مبادرت میکند.[۱] پس، مقصود از «اسم» در «بسم الله الرّحمن الرّحیم» خود «الله» نیست، بلکه الله مصداق اکمل و اعظم نامهای الهی است.
«سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى»؛[۲] منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبهات را!
جمعى از مفسران معتقدند که منظور از «اسم» در اینجا «مُسمّى» (ذات مقدس) است،[۳] در حالىکه جمعى گفتهاند منظور خود نام پروردگار است، البته نامى که دلالت بر مسمّى میکند،[۴] و میان این دو تفسیر تفاوت چندانى نیست و به هر حال منظور این است که نام خداوند در ردیف نام بتها قرار داده نشود، و ذات پاک او را از هرگونه عیب و نقص، و صفات مخلوقها و عوارض جسم و جسمانیت، و هرگونه محدودیت و نقصان منزّه بشمریم، نه همچون بتپرستان که نام او را در کنار نام بتهاى خود قرار میدهند، یا کسانى که او را جسم و جسمانى میشمرند.[۵]
[۱]. خوئى، سید ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، ص ۴۳۳ و ۵۲۴، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئى، قم، بىتا.
[۲]. اعلی، ۱.
[۳]. شریف لاهیجی، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق: حسینی ارموی (محدث)، میر جلال الدین، ج ۴، ص ۷۵۹، دفتر نشر داد، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۳ش؛ قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج ۲۱، ص ۱۴، ناصر خسرو، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۴ش.
[۴]. شبر، سید عبد الله، تفسیر القرآن الکریم، ص ۵۵۵، دار البلاغه للطباعه و النشر، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق؛ بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق: شحاته، عبدالله محمود، ج ۴، ص ۶۶۹، دار إحیاء التراث، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.
[۵]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۳۸۴، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
پرسش های مرتبط
