پاورپوینت کامل «اباضیه» چه فرقه ای بوده و در کجا زندگی می‌کنند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «اباضیه» چه فرقه ای بوده و در کجا زندگی می‌کنند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «اباضیه» چه فرقه ای بوده و در کجا زندگی می‌کنند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «اباضیه» چه فرقه ای بوده و در کجا زندگی می‌کنند؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اباضیه که منسوب به عبد اللّه بن اباض‌اند؛ گروه معتدل از خوارج هستند که در شمال آفریقا و کشور عمان زندگی می‌کنند. آنان عقائد افراطی خوارج را تا حدی رد کرده و عقایدی شبیه به دیگر مسلمانان پیدا کرده‌اند؛ اگر چه اختلافات متعددی با عقائد دیگر مسلمانان دارند.
از طرفی هر شخص یا فرقه‌ای که با اهل بیت(ع) دشمنی کرده و از آنان تبری بجوید، ناصبی است، اما بعید است که پیروان مسلک «اباضیه» در زمان حاضر، دشمنی با اهل بیت داشته باشند.

پاسخ تفصیلی

«اِباضیه» -به کسر همزه- پیروان عبد اللّه بن اباض تمیمی‌اند که مردى خارجى بوده، و از دیگر خوارج انشعاب پذیرفت. پیدایش این فرقه هنگامى صورت گرفت که عبد اللّه بن اباض از خوارج افراطى کناره گرفت، وى در سال ۶۵ هـ.ق به کلى از خوارج «ازرقى» جدا شد و در بصره بر ضد زبیریان خروج کرد و چون مردى فقیه بود در منابع اباضیه او را امام اهل التحقیق و امام القوم و امام المسلمین خواندند.
سبب اعتدال عبد اللّه بن اباض ظاهراً سازش او با عبد الملک بن مروان خلیفه اموى و همراهى با وى بر ضد عبد اللّه بن زبیر بود.
سیاستى را که عبد اللّه بن اباض در برابر خلفاى اموى پیش گرفت، جانشین وى ابو الشعثاء جابر بن زید ازدى همچنان ادامه داد. ابو الشعثاء که اصل وى از عمان بود، و در حدود یک‌صد هجرى چند سال پس از مرگ عبد اللّه بن اباض در گذشت. ابو الشعثاء جابر با حجاج بن یوسف ثقفى روابطى دوستانه داشت، ولى این حسن رابطه دیرى نپایید و حجاج به کشتن اباضیه مانند دیگر خوارج پرداخت، و در زمان او بیشتر بزرگان اباضى به عمان تبعید شدند.
اباضیه در بصره:
جابر؛ شاگردى ایرانى الاصل داشت که ابو عبیده مسلم بن کریمه تمیمى نام داشت و از فقها و دانشمندان آن فرقه به شمار می‌رفت و پس از مرگ جابر جانشین او گشت و اباضیه از سراسر عالم اسلام براى تحصیل علم در بصره به نزد او می‌آمدند. هنگامى که خلافت اموى به عمر بن عبد العزیز رسید، امید بزرگان اباضى به جلب تأیید آن خلیفه افزایش یافت. عمر بن عبد العزیز اجازه داد که ایاس بن معاویه اباضى قاضى بصره شود، و در بصره یک مرکز تعلیمى تأسیس شد، که طلّاب خوارج براى تحصیل بدانجا می‌آمدند.[۱]
پس از سقوط بنى امیه و روى کار آمدن عباسیان، منصور دوانقى مدّتى نسبت به اباضیان نظر مساعد داشت. بعد از مرگ ابو عبیده انحطاط طایفه اباضیه در بصره آغاز شد، و مراکزى از جماعات آن قوم در کوفه، حجاز، حضرموت، یمن و عمان ایجاد گشت.[۲]
اباضیه در عمان
از پایان قرن اوّل هجرى خوارج عمان رنگ اباضى پیدا کردند، عامل مؤثر در این امر «جابر بن زید» و تأثیر دیگر فقهاى اباضى بصره بود، که حجاج بن یوسف آنان را به عمان تبعید کرده بود. پس از آن شورشى در آنجا رخ داد، که پیشواى ایشان جلندى بن مسعود بود. این شورش تا به حضرموت و یمن کشیده شد، ولى سرانجام در سال ۱۳۴هـ.ق بر اثر رسیدن سپاهیان عباسى به فرماندهى خازم بن خزیمه بر افتاد. درباره نقش مهم عمان در تاریخ اباضیه این ضرب المثل رایج گشت: «باض العلم بالمدینه و فرّخ بالبصره و طار الى عمان»؛ یعنى دانش(اباضیه) در مدینه تخم‌گذارى کرد و در بصره جوجه برآورد و به سوى عمان پرواز کرد. بعضى از رؤساى اباضى عمان لقب والى یا متقدم (پیشوا) داشتند.[۳]
اباضیه در مغرب:
نخستین داعى که به دعوت مذهب خوارج اباضى در مغرب پرداخت «سلامه بن سعید» بود. وی از مشایخ بصره بود، که در اوایل قرن دوم هجرى این مذهب را در شمال آفریقا تبلیغ می‌کرد. پس از آن به نام شخصى به اسم عبد اللّه بن مسعود تجیبى بر می‌خوریم، که در لیبى و طرابلس آن مذهب را رواج می‌داد، و قبیله بربر (هوّاره) را به این مذهب تبلیغ می‌کرد.
پس از آن اسماعیل بن زیاد نفوسى به توسط قبایل بربر اباضى طرابلس، به عنوان «امام الدفاع» برگزیده شد و در حدود سال‏ ۱۳۲ به قتل رسید، و با مرگ او حکومت «زیادى» طرابلس منقرض گشت.[۴]
پس از آن عبد الرحمن بن رستم که اصل ایرانى داشت، در قیروان حکومت اباضى تشکیل داد، سپس شهر تاهرت را تسخیر کرد، و در سال ۱۶۰ هجری به امامت اباضیه در شمال آفر