پاورپوینت کامل ریشه های «حبر» و «حبس» چند بار در قرآن ذکر شده است و معنای آنها چیست؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه های «حبر» و «حبس» چند بار در قرآن ذکر شده است و معنای آنها چیست؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه های «حبر» و «حبس» چند بار در قرآن ذکر شده است و معنای آنها چیست؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه های «حبر» و «حبس» چند بار در قرآن ذکر شده است و معنای آنها چیست؟ ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

عین دو واژه «حبر» و «حبس» به صورت سه حرفی در قرآن ذکر نشده، ولی مشتقات آن دو به اشکال مختلف آمده است، که به ذکر چند مورد بسنده می‌شود.
الف. حبر: مشتقات این کلمه به دو صورت جمع مکسر آن؛ یعنی «أحبار»[۱] و به صورت فعل مضارع؛ یعنی «یُحْبَرُون»[۲] و «تُحْبَرُون»[۳] استفاده شده که چهار مرتبه به شکل جمع مکسر و دو مرتبه به شکل فعل مضارع و جمعاً شش مرتبه در قرآن به کار رفته است. ریشه اصلی این کلمه به معنای برخورداری از نعمت و گستردگی زندگی است و معنای دیگری مانند خوشحالی، اکرام، زیبایی و … از لوازم آن معنای اصلی محسوب می‌شود. اما لغت «حبر» که جمع آن «أحبار» است و به معنای عالِم می‌باشد، ظاهراً از کلمه «حابر» که عبری است گرفته شده.[۴] لازم به ذکر است آن دو موردی که به صورت فعل مضارع و به معنای شادمانی به کار رفته، صرفاً برای اشاره به نعمت‌های بهشتی به کار رفته است.
ب. حبس: مشتقات این واژه نیز دو مرتبه در قرآن و به شکل «تَحْبِسُونَهُما»[۵] و «یَحْبِسُه»[۶] ذکر شده است. معنای اصلی این کلمه، متوقّف کردن کسی یا چیزی در مکانی معیّن برای قصد خاص یا برنامه معیّنی است. مورد اول درباره گواهی دادن دو شاهد است که در صدق گفتارشان تردید وجود دارد؛ باید آن دو را بعد از اقامه نماز، نگه داشت و از آن دو بخواهند قسم یاد کنند، که حق را به باطل نفروشند.[۷] و مورد دوم درباره سخن کافران است که خدا می‌فرماید اگر در عذاب کردن آنان تأخیر بیاندازیم، خواهند گفت که چه چیزی موجب محبوس شدن و مانع نازل شدن عذاب شده است.[۸]

[۱]. مائده، ۳۶ و ۴۴؛ توبه، ۳۱ و ۳۴.

[۲]. روم، ۱۵.

[۳]. زخرف، ۷۰.

[۴]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۲، ص ۱۵۵، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۶۰ش.

[۵]. مائده، ۱۰۶.

[۶]. هود، ۸.

[۷]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۱۱۵ – ۱۱۶، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.

[۸]. همان، ج ۹، ص ۳۰.

آیات مرتبط

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.