پاورپوینت کامل منظور از این‌که در روایات آمده: خدا کالاها را گران و یا ارزان می‌کند، چیست؟ آیا این دسته از روایات بر خلاف اصول عرضه و تقاضا در بازار نیستند؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از این‌که در روایات آمده: خدا کالاها را گران و یا ارزان می‌کند، چیست؟ آیا این دسته از روایات بر خلاف اصول عرضه و تقاضا در بازار نیستند؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از این‌که در روایات آمده: خدا کالاها را گران و یا ارزان می‌کند، چیست؟ آیا این دسته از روایات بر خلاف اصول عرضه و تقاضا در بازار نیستند؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از این‌که در روایات آمده: خدا کالاها را گران و یا ارزان می‌کند، چیست؟ آیا این دسته از روایات بر خلاف اصول عرضه و تقاضا در بازار نیستند؟ ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در منابع روایی احادیثی از شیعه و سنی نقل شده‌ است که ارزانی و گرانی را از سوی خدا می‌دانند؛ از این‌رو موضوع اصلی این دسته از روایات مربوط به اصول و قواعد اقتصادی نیست تا منافات با آنها داشته باشد، بلکه موضوع اصلی آنها به مباحث عقیدتی برمی‌گردد.
بر سر این موضوع که قیمت‌گذاری و تعیین نرخ، فعل خداوند است یا انسان‌ها هم می‌توانند نرخ‌گذاری کنند، میان متکلمان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد. از دیدگاه متکلمان امامیه، گرانی و ارزانی به کسی که اسباب آن‌را فراهم آورده نسبت داده می‌شود، اگر سبب آن فعل خداوند باشد آن‌را به خداوند نسبت می‌دهیم و اگر علت آن فعل بندگان باشند به آنها نسبت داده می‌شود. اگر باعث گرانی و ارزانی خداوند باشد به خاطر مصلحتی یا تفضلی بوده است و باید بر آن صبر کرد و عوض آن بر خداوند واجب است و اگر عامل آن مردم باشند مورد مدح و یا ذم قرار می‌گیرند و عوض آن برعهده آنها خواهد بود.
در نظام اقتصادى اسلام، تعیین قیمت در بازار، بر اساس عرضه و تقاضا است، ولى این بازار از سوى قوانین ثابت شرعى و متغیر حکومتى، محدود و توسط دولت نظارت می‌شود. البته اگر دولت در مواردى تشخیص دهد که تعیین قیمت خاص، تأمین کننده مصالح اسلام و مسلمانان است، می‌تواند اقدام به قیمت‌گذارى نماید.

پاسخ تفصیلی

در منابع روایی احادیثی از شیعه و سنی نقل شده‌ است که ارزانی و گرانی را از سوی خدا می‌دانند. از این‌رو؛ موضوع اصلی این دسته از روایات مربوط به اصول و قواعد اقتصادی نیست تا منافات با آنها داشته باشد، بلکه موضوع اصلی آنها به مباحث عقیدتی برمی‌گردد. که در کتاب‌های کلام اسلامی این روایت و روایات مشابه آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
قیمت‌گذار بودنِ خداوند در روایات
پیامبر گرامی اسلام(ص) در سخنانی فرمود: «من، قیمت تعیین نمی‌کنم، که همانا قیمت‌گذار، خدا است».[۱]
«گرانى و ارزانى، دو سپاه از سپاهیان خداى متعال هستند. یکى از آنها، خواستارى نامیده می‌شود و دیگرى بیمناکى. پس هر گاه خداى متعال بخواهد کالایى را گران کند، خواستارىِ آن‌را در دل‌هاى بازرگانان می‌اندازد و ایشان در آن، رغبت می‌ورزند و در بندش می‌کشند؛ و هرگاه بخواهد آن‌را ارزان سازد، بیمناکى از آن‌را در دل‌هاى بازرگانان می‌اندازد و ایشان، آن‌را از کفِ خویش بیرون می‌کنند».[۲]
وقتی از رسول خدا(ص) خواسته شد که قیمت‌گذاری کند، فرمود: «همانا خداوند قیمت‌گذار است، او تنگ می‌گیرد و گشایش می‌دهد و او روزی می‌دهد، امیدوارم پروردگارم را ملاقات کنم، در حالی‌که دادخواهی درباره خون یا مالی نداشته باشم».[۳]
ابو حمزه ثمالى گوید: در نزد امام سجاد(ع) سخن از گرانى قیمت‌ها رفت، آن‌حضرت فرمود: «بر من از گرانیش چه باشد؟ اگر گران شود روزى با اوست و اگر ارزان گردد نیز با او است (یعنى با رزّاق است نه با من)».[۴] امام سجّاد(ع) در حدیثی دیگر فرمود: «خداوند متعال فرشته‌اى را بر قیمت‌ها گمارده که امر آن‌را تنظیم می‌کند».[۵]
در حدیثی که در پرسش آمده می‌خوانیم: امام صادق(ع) فرمود: «خدای عزّ و جلّ فرشته‌اى را عهده‌دار قیمت‌ها کرده است. پس بر اثر کمبود، بالا نمی‌رود و بر اثر فراوانى، ارزان نمی‌شود».[۶]
این دسته از احادیث تصریح می‌کنند که خداوند سبحان، قیمت‌گذار و تعیین کننده بهاى کالا است. اینک، براى روشن شدن منظور این احادیث و دریافتن معنایى استوار و معیّن از آنها، به بررسی این موضوع می‌پردازیم؟
معنای «قیمت‌گذار بودنِ خداوند»
بر سر این موضوع که قیمت‌گذاری و تعیین نرخ، فعل خداوند است یا انسان‌ها هم می‌توانند نرخ‌گذاری کنند، میان متکلمان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد.
اهل حدیث و اشاعره آن‌را فعل خداوند می‌دانند، و از دیدگاه آنان انسان‌ها نقشی در گرانی و ارزانی کالا ندارند.[۷] از دیدگاه معتزله اگر اسباب تسعیر، (قیمت‌گذاری) فعل خداوند باشد به او نسبت داده می‌شود و اگر فعل مردم باشد به آنها مستند می‌شود و حاکم می‌تواند برای تعدیل قیمت‌ها و جلوگیری از زیاده‌خواهی ظالمان و زیان فقرا، نرخ تعیین کند. و اگر کسی این امر را انکار کند دیگر جایگاهی برای امر به معروف و نصیحت در دین نمی‌ماند، اما اگر قیمت‌گذاری برای منافع شخصی باشد باید در مقابل آن ایستاد و آن‌را نمی‌توان به خداوند نسبت داد و الاّ هر معصیتی را می‌توان مستند به خداوند کرد، در حالی‌که خداوند از معاصی نهی کرده و وعده عذاب داده است.[۸]
متکلمان امامیه –مانند معتزله- می‌گویند: گرانی و ارزانی به کسی که اسباب آن‌را فراهم آورده نسبت داده می‌شود، اگر سبب آن فعل خداوند باشد آن‌را به خداوند منتسب می‌کنیم و اگر علت آن فعل بندگان باشد به آنها نسبت می‌دهیم.[۹] اگر باعث گرانی و ارزانی خداوند باشد به خاطر مصلحتی یا تفضلی بوده است و باید بر آن صبر کرد و عوض آن بر خداوند واجب است و اگر عامل آن مردم باشند مورد مدح و یا ذم قرار می‌گیرند و عوض آن برعهده آنها خواهد بود.[۱۰]
علامه حلی می‌گوید: ارزانى و گرانى به مشیت الهى است به علت این‌که بسته به فراوانى متاع و رغبت مردم است و هر چه رغبت زیادتر، خرید بیشتر می‌شود و کالا گران‌تر می‌شود و هر چه رغبت در خرید کم شود، متاع ارزان‌تر مى‏شود و این هر دو به مشیت الهى است که اگر خواهد متاع را فراوان کند و رغبت مردم را کم یا به عکس و بندگان از آن عاجزند. و گاه همه مردم در آن دخیلند؛ مثلاً جمعى احتکار می‌کنند یا ظالمى راه را می‌بندد و مانع رسیدن کالا می‌شود و یا ولات مردم را به فروختن قیمت بیشتر مجبور کنند و یا مجبور کنند به ارزان‌فروشى و … .[۱۱]
به هر صورت؛ این‌که عامل گرانی و ارزانی کیست به مسئله جبر و تفویض مربوط می‌شود. قائلان به جبر آن‌را به خداوند نسبت می‌دهند و معتقدان به تفویض برخی از آنها را به انسان‌ها مستند می‌کنند و برخی را فعل خداوند می‌دانند و چون از دیدگاه امامیه، جبر و تفویض هر دو باطل است و قول صحیح امر بین الامرین می‌باشد،[۱۲] آنها معتقدند که فعل بندگان در طول قدرت الهی قرار دارد و بندگان افعال را به اختیار خود انجام می‌دهند