پاورپوینت کامل آیا حضرت ابراهیم(ع) پسرش را به قربان‌گاه برد تا بعد از پیروی از فرمان خدا، به مقام امامت برسد؟! ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا حضرت ابراهیم(ع) پسرش را به قربان‌گاه برد تا بعد از پیروی از فرمان خدا، به مقام امامت برسد؟! ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا حضرت ابراهیم(ع) پسرش را به قربان‌گاه برد تا بعد از پیروی از فرمان خدا، به مقام امامت برسد؟! ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا حضرت ابراهیم(ع) پسرش را به قربان‌گاه برد تا بعد از پیروی از فرمان خدا، به مقام امامت برسد؟! ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

آنچه از قرآن کریم و منابع روایی استفاده می‌شود، این است که اولیای الهی و در رأس آنان پیامبران و امامان معصوم(ع) تمام اعمال و بندگی‌شان تنها و تنها برای خدا بوده و هست، نه برای رسیدن به مقام و جایگاه دنیایی و حتی مقامات معنوی. آنان خدا را آن‌گونه شناختند که در راه او از جان و مال خویش دریغ نمی‌کنند. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «قُلْ إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُکی‏ وَ مَحْیایَ وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین»؛[۱] بگو: نماز و قربانى من، زندگى و مرگم براى خدا، پروردگار جهانیان است.
در این آیه خداوند به پیامبرش می‌فرماید به مردم بگو؛ نماز و تمام عبادت و بندگی‌ام، مرگ و زندگی‌ام و شئونات آن‌را در هر شرایطی، برای خدا خالص کرده‌ام و کسى و چیزى را در آن شریک نمی‌گردانم، و این همان توحید خالص و صاف است.
آرى، اولیای الهی نماز، عبادات، بندگی، و قربانى‌شان براى غیر خدا نبوده و نیست، اینان مرگ و زندگی‌شان، تمام حرکات و سکنات‌شان؛ اخلاق، سیاست، اقتصاد، رسالت‌های اجتماعی و..، همه براى خدا است. برای رضای او و براى تحقق ارزش‌هاى الهی است.
امام علی(ع) در همین راستا می‌فرماید خدایا: «‏مَا عَبَدْتُکَ خَوْفاً مِنْ نَارِکَ وَ لَا طَمَعاً فِی جَنَّتِکَ وَ لَکِنْ وَجَدْتُکَ‏ أَهْلًا لِلْعِبَادَهِ فَعَبَدْتُکَ»؛[۲] من تو را از ترس جهنم و یا طمع بهشت عبادت نمی‌‌کنم، بلکه تو را شایسته عبادت یافتم؛ از این‌رو عبادتت می‌کنم.
بنابر این، این‌ گونه نیست که پیامبران و اولیای خدا برای به دست آوردن چیزی و یا مقامی خداوند را بندگی کنند.
حضرت ابراهیم(ع) نیز قبل از به قربان‌گاه بردند فرزند، از امتحان‌های سخت سربلند بیرون آمد، آن‌گاه خداوند وی را به مقام امامت برگزید، چنان‌که قرآن کریم می‌فرماید: «وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ …»؛[۳] (به خاطر آورید) هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده این آزمایش‌ها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم.
البته، هر انسانی حتی اولیای الهی اعمال و عباداتی را که انجام می‌دهند، رسیدن به مقام قرب و رضای الهی را دنبال می‌کنند، آن‌گونه که قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید: «وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَهً لَکَ عَسى‏ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً»؛[۴] و پاسى از شب را (از خواب برخیز، و) قرآن (و نماز) بخوان! این یک وظیفه اضافى براى تو است امید است پروردگارت تو را به مقامى در خور ستایش برانگیزد!
در این آیه تهجد و انجام نافله شب وسیله‌