پاورپوینت کامل کتاب «مناقب مرتضوی»، اثر سید محمد صالح ترمذی کشفی، چگونه کتابی است؟ آیا مطالب آن، معتبر و موثّق است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتاب «مناقب مرتضوی»، اثر سید محمد صالح ترمذی کشفی، چگونه کتابی است؟ آیا مطالب آن، معتبر و موثّق است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتاب «مناقب مرتضوی»، اثر سید محمد صالح ترمذی کشفی، چگونه کتابی است؟ آیا مطالب آن، معتبر و موثّق است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتاب «مناقب مرتضوی»، اثر سید محمد صالح ترمذی کشفی، چگونه کتابی است؟ آیا مطالب آن، معتبر و موثّق است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

کتاب «کوکب دری» یا «مناقب مرتضوی» اثر سید محمد صالح ترمذی کشفی است. او در فقه و کلام پیرو اهل سنت است، ولى اهل ولایت است. در احکام قلبى (طریقت) شیعه‌اى است تمام‌عیار که به تک‌تک چهارده معصوم(ع) قلباً و خالصاً ارادت دارد.
مناقب مرتضوى –که نام دیگر آن «کوکب دری فی فضائل علی کرم الله وجهه» است-؛ کتابى است که در مناقب و فضایل امیر مؤمنان امام على(ع) نگاشته شده است. متن آن، داراى گونه‌هاى ادبى و محتواى دینى – عرفانى است. با آن‌که مؤلف، سنى مذهب است، اما گرایش شدید وى به اهل بیت و نزدیکی‌اش به تشیّع سبب شده است، کتاب او چندان تفاوتى با آثار شیعیان نداشته باشد.
به طور کلی؛ در مورد پذیرفتن یا نپذیرفتن همه مطالب کتاب مناقب مرتضوی اظهار نظر قطعی نمی‌کنیم؛ ولی اجمالاً می‌گوییم: اگر بدانیم که امامان معصوم(ع) واسطه فیض و هدایت هستند و دارای کرامات و خوارق عادات؛ بر ما روشن می‌شود که بیشتر آنچه در این کتاب درباره سرسلسله عشق و عرفان، امام على بن ابی‌طالب(ع) نقل شده، فضائل و مناقبی است که از انسان کامل مکملى چون امام على(ع)، نه تنها دور نیست که کلان‌ترین و سترگ‌ترینِ این امور، خُردترین و ناچیزترین براى ایشان بوده است.
مؤلف این کتاب؛ روایات را از منابعی؛ مانند کتب روایى شش‌گانه اهل سنت، مستدرک حاکم، عیون اخبار الرضا و کشف الغمه، نقل کرده است. شیخ حرّ عاملی در کتاب «إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات»، قاضی نور الله مرعشی در «إحقاق الحق و ازهاق الباطل» روایاتی از کتاب مناقب مرتضوی نقل کرده‌اند.

پاسخ تفصیلی

سید امیر محمد صالح حسینی ترمذی متخلص به کشفى فرزند میر عبدالله حسینى ترمذى،[۱] از بزرگان علم و ادب کشور هند در قرن دهم و یازدهم هجرى است.[۲] زمان ولادتش روشن نیست. اصل خاندان او از منطقه ترمذ، در کشور ازبکستان است، ولى به هند رفتند و با دربار اکبرشاه در ارتباط بودند. محمد در هند و در خانواده‌اى ادیب به دنیا آمد. پدرش به دلیل زیبایى خوشنویسی‌اش به مشکین قلم لقب داشت.[۳] وى خود را با هفت واسطه به شاه نعمت الله ولى منسوب دانسته، چنان‌که از نظر طریقت نیز پیرو او است.[۴] میر محمد صالح کشفی را این‌گونه ستوده‌اند: «صاحب انوار جلیه و مدارج عالیه بود و در علوم دینى و دنیاوى یگانه زمانه» بود.[۵]
آثار او عبارت‌اند از: دیوان اشعار، ترجیع‌بندى به نام راز، اعجاز مصطفوى در زندگانى خلفا و معصومین و مناقب مرتضوى.[۶]
وى در سال ۱۰۴۰[۷] یا ۱۰۶۰یا ۱۰۶۱ق از دنیا رفت.[۸]
مذهب و طریقت
درباره مذهب امیر محمد صالح ترمذی بدون شک می‌توان اذعان داشت، در فقه و کلام پیرو اهل سنت است، ولى اهل ولایت است. در احکام قلبى (طریقت) شیعه‌اى است تمام‌عیار که به تک‌تک چهارده معصوم(ع) قلباً و خالصاً ارادت دارد. در سخنى رساتر می‌توان گفت پیرو مذهب عشق و ولایت است و آن دو، دست نمی‌دهد مگر به پیروى و جان‌نثارى اهل بیت(ع) که امامان و سرسلسله‌هاى معرفت بوده‌اند. چنانچه در یکی از اشعار خویش می‌گوید:
منم سنّی پاک و پیرو شرع رسول الله
ز عشق مرتضی نادان به رفضم متّهم دارد
اگر عشق علی رفض است پس رفض است ایمانم
خدا زین شیوه در محشر مرا بس محترم دارد
امیر المؤمنین حیدر علی بن ابی‌طالب
چو دارد حامی خود «کشفی» از دشمن چه غم دارد[۹]
سخنان وى در جاى جاى متن کتاب مناقب مرتضوی بوى محبت و ولایت می‌دهد. در طریقت، در حلقه سلسله قادریه گام می‌زد و به گفته خویش از سوى پدر – صورى و معنوى- خود دستگیرى شده و طى طریق نموده و به شیخیت رسیده است.[۱۰]
او یقیناً و قطعاً معترف است که خلفاى ثلاثه تنها خلفاى صورى و حکومتى بودند و همواره براى امور مملکت و دین از حضرت على(ع) راهنمایى می‌گرفتند و ایشان را رایزن خود می‌دانستند. به هر روى، نظر او آن است که فقط حضرت على(ع) لیاقت و صلاحیت آن‌را دارد که خلیفه صورى و معنوى باشد و اگر صورتاً چنین نبوده و تن به رضا داده، از جهت مصلحت و وحدت مؤمنان بوده و بس.[۱۱] ضمناً وى معتقد است که پس از ایشان این مقام و خلافت و امامت، به فرزندان پاک و شریفشان تفویض شده و ختم به امام مهدی(عج) گشته است.[۱۲]
کتاب‌شناسی «مناقب مرتضوی»(کوکب درّی)
مناقب مرتضوى –که نام دیگر آن «کوکب دری فی فضائل علی کرم الله وجهه» است-؛ کتابى است که در مناقب و فضایل امیر مؤمنان امام على (ع) نگاشته شده است. متن آن، داراى گونه‌هاى ادبى و محتواى دینى – عرفانى است. میر محمد صالح کشفی؛ سبب نگارش آن‌را در مقدمه چنین آورده که در مجلسى که از مقام عرفانى على(ع) سخن به میان آمده، متعصبى از اهل سنت مخالف کرده و به بحث و جدل منجر شده است. پس از آن عده‌اى از وى خواسته‌اند کتابى درباره مقام حضرت امام علی(ع) تألیف کند. و دلایل خویش را مبنى بر عظمت و جلالت، و نیز وصى و ولى بودن امیر مؤمنان و مولاى متقیان علی(ع) با اسناد معتبر و امهات کتب تسنن و تشیع عنوان می‌کند.[۱۳]
بیشتر مباحث کتاب، فضائل حضرت على(ع) است و مؤلف پیوسته با تیتر «منقبت» مطالب را از یکدیگر تفکیک کرده است.
با آن‌که مؤلف، سنى مذهب است، اما گرایش شدید وى به اهل بیت و نزدیکی‌اش به تشیّع سبب شده است، کتاب او چندان تفاوتى با آثار شیعیان نداشته باشد. سبک وى نثر آمیخته به نثر و سجع است و محتواى مطالب سمت و سویى عارفانه دارد. از آن‌جا که مؤلف هندى است، به شیوه نویسندگان آن دیار، علاوه بر آیات و احادیث، به کلام بزرگان و عارفان و امثال و حکم و اشعار استناد کرده است.
نثر به نظم آمیخته شده که بیشتر آنها، اشعار نویسنده می‌باشد که با «له ایضاً» و پدر ایشان «لوالدى» نشانمند شده و ما بقى از شاعران بنام ایران: مولوى، حافظ، سعدى، جامى و … نیز شاعران هند: کاهى، سحابى، چراغ دهلوى و … است. متن در برخى موارد به اقتضاى حال و مقال، آمیخته به سجع است که نه متکلفانه بلکه روان، بجا و تماماً از سر صدق و صفا از دل جوشیده و بر صفحه کاغذ و تاریخ نقش بسته است.[۱۴]
درباره معتبر بودن یا نبودن کتاب مناقب مرتضوی باید گفت:
به طور کلی؛ پذیرفتن یا نپذیرفتن همه مطالب یک کتاب به دور از شیوه تخصّصی و اخلاق‌پژوهش است، بلکه باید تک‌تک مطالب یک کتاب را دید و تحقیق نمود، و آنها را با مبانی و اصول درست و منطقی تطبیق داد و سنجید، تا سره از ناسره و درست از نادرست مشخص شود، لذا درباره معتبر یا معتبر نبودن همه مطالب کتاب مناقب مرتضوی اظهار نظر قطعی نمی‌کنیم؛ اما اگر بخواهیم از جهت فکرى پوزیتیویسم[۱۵] (فلسفه تحصّلى) به متن امعان‌نظر کنیم، در بسیارى از بخش‌هاى کتاب مناقب مرتضوی در ظاهر و نگاه صوری افسانه‌سازى و اسطوره‌پرورى روشن و درخشان به چشم می‌خورد که با عقل و منطق عرفى سازگارى و هماهنگى ندارد. اما اگر از دید عرفان که درست نقطه مخالف عقل (به معناى جزوى آن) است از سویى، و دید ولایى؛ یعنی امامان معصوم(ع) واسطه فیض و هدایت هستند و دارای کرامات و خوارق عادات؛ بر ما روشن می‌شود که بیشتر آنچه در این کتاب درباره سرسلسله عشق و عرفان، امام على بن ابی‌طالب(ع) نقل شده، فضائل و مناقبی است که از انسان کامل مکملى چون امام على(ع)، نه تنها دور نیست که کلان‌ترین و سترگ‌ترینِ این امور، خُردترین و ناچیزترین براى ایشان بوده است. همان‌طور که نجم دایه در «مرصاد العباد» یادآور می‌شود: هرکسى که عمرى را در تزکیه نفس، ریاضات شاقّه و مراقبت گذراند، به چنین مهمى دست می‌یازد،[۱۶] پس چرا قلباً و یقیناً باور نکنیم که امام على بن ابی‌طالب(ع) دارای چنین فضائل و مناقب و کراماتى نباشد!
منابعى که مؤلف از آنها نقل کرده فراوان است و در جاى جاى کتاب از آنها نام برده و پیش از بیان هر مطلب، به مأخذ آن اشاره می‌کند. عنوان برخى منابع وى چنین است: کتب روایى شش‌گانه اهل سنت، مسند احمد، مستدرک حاکم، حلیه الاولیاء، شواهد النبوه، عیون اخبار الرضا، کشف الغمه، تفسیر امام عسکرى، روضه الصفا، حبیب السیر، الصواعق المحرقه، فصل الخطاب، زهره الریاض، مستقصى، فتوحات القدس، مصابیح القلوب، روضه الشهدا. چنان‌که پیداست برخى منابع این کتاب مشهور و برخى ناشناخته است.
شیخ حرّ عاملی در کتاب «إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات»، مرعشی تستری در «احقاق الحق و ازهاق الباطل» و همچنین در برخی کتاب‌های کلامی روایاتی که منافاتی با اصول و مبانی اولیه عقاید شیعه و روایات معتبر دیگر ندارد، از کتاب مناقب مرتضوی روایات نقل کرده‌اند.
برخی از روایاتی که در این کتاب نقل شده است:
امیرالمؤمنین علی (خداوند چهره او را روشن نماید) فرمود:
«منم آن‌کس که نزد من است