پاورپوینت کامل آیا امکان دارد برخی از مصادیق حقوق انسانی را در قرآن نام ببرید؟ ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا امکان دارد برخی از مصادیق حقوق انسانی را در قرآن نام ببرید؟ ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا امکان دارد برخی از مصادیق حقوق انسانی را در قرآن نام ببرید؟ ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا امکان دارد برخی از مصادیق حقوق انسانی را در قرآن نام ببرید؟ ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

قرآن کریم سرشار از بیان مسائل حقوقی در تمام زمینه‌ها است، اعم از حقوق انسان، حقوق خداوند نسبت به بشر، حقوق پیامبران، حتی حق خود قرآن نسبت به مردم و… بدیهی است بر شمردن تمام این حقوق در توان این مقال نیست؛ از این‌رو ما در این نوشتار فقط تعدادی از حقوق انسانی را که به عنوان ابتدا‌‌ی‌ترین حق برای زندگی مادی بشر در نظر گرفته شده است – تا انسان با برخورداری از آنها به سعادت دنیا و آخرت دست یابد- برمی‌شمریم
برخی از مهم‌ترین حقوق انسان در قرآن از این قرار است: حق حیات، حق کرامت انسانی، حق عدالت، حق امنیت،
حق پدر و مادر بر فرزندان، حق عفو و گذشت نسبت به اشتباهات دیگران، حق سائل، حق ایتام و محرومان از اموال ثروت‌مندان، حق تعقل، تفکر و شناخت، حق آزادی، حق آزادى در دین و انجام مراسم دینى و… .

پاسخ تفصیلی

قبل از بیان هر مطلبی باید گفت؛ قرآن کریم سرشار از بیان مسائل حقوقی در تمام زمینه‌ها است، اعم از حقوق انسان، حقوق خداوند نسبت به بشر، حقوق پیامبران، حتی حق خود قرآن نسبت به مردم و… بدیهی است بر شمردن تمام این حقوق در توان این مقال نیست؛ از این‌رو ما در این نوشتار فقط تعدادی از حقوق انسانی را که به عنوان ابتدا‌‌ی‌ترین حق برای زندگی مادی بشر در نظر گرفته شده است – تا انسان با برخورداری از آنها به سعادت دنیا و آخرت دست یابد- برمی‌شمریم و مطالب بیشتر و مفصل‌تر را به فرصت دیگری محول می‌کنیم.
گفتنی است آنچه در این‌جا بیان می‌شود نمونه‌هایی از حقوق انسان و مصادیق عینی آن خواهد بود که در قرآن مورد تأکید قرار گرفته است، و این بدان معنا نیست که حقوق انسان‌ها تنها منحصر به همین تعداد باشد و مصادیق دیگری نداشته باشد.
۱. حق حیات
به نظر می‌‌رسد حق حیات، نخستین حقی است که برای انسان‌‌ها ثابت است و همین مبدأ و خاستگاه دیگر حقوق انسانی خواهد بود. تنها با وجود این حق می‌توان از حقوق دیگر سخن گفت و در صورت نبود و فقدان آن، بحث از دیگر حقوق نیز جایی نخواهند داشت.
یکى از حقوق طبیعى که بسیار مورد توجه فلاسفه حقوق قرار گرفته، حق حیات است. در قرآن کریم، حیات، موهبتى الهى خوانده شده و هیچ فردی نمى‌‌تواند این حق را از فردی سلب کند و یا به صورت فیزیکى و غیرفیزیکى به جسم و روح انسان آسیب برساند.
به هر حال از مهم‌‌ترین و اساسی‌‌ترین حقوق انسانی حق حیات است و هیچ‌‌کس نمی‌‌تواند به این حق تجاوز کرده و حیات کسی را از وی سلب کند؛ از این‌‌رو است که قتل و کشتن انسان‌‌ها در حقوق اسلامی به عنوان جرم نابخشودنی شناخته شده، و خداوند برای کسی که به این حق تجاوز کند، عذابی سخت را وعده داده است.
از نظر قرآن کشتن دیگری به عنوان رفتار نابهنجار دانسته شده است: «وَ إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَتْ* بِأَی ذَنْبٍ قُتِلَت»؛[۱] و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود،
به کدامین گناه کشته شدند؟. «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَق»؛[۲] و کسى را که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید، جز بحق!. «وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُمْ رَحیماً»؛[۳] خودکشى نکند، خداوند نسبت به شما مهربان است.

۲. حق کرامت انسانی

حق کرامت انسانی یکی از حقوق اساسی و زیربنایی برای دیگر حقوق موضوعه انسانی است.
بر همین اساس است که اسلام انسان را دارای مقام و ارزش والایی می‌‎داند. در تعالیم و آموزه‌های دینی، تنها انسان است که سروری موجودات زمین و آسمان برای او مطرح است، و در قرآن تصریح شده است که روح خدا در او دمیده شده و او شایسته تکریم و تعظیم و حتی سجده فرشتگان و مقام جانشینی خدا قرار گرفته است.
«وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً»؛[۴] ما آدمی‌زادگان را گرامى داشتیم و آنها را در خشکى و دریا، (بر مرکب‌هاى راهوار) حمل کردیم و از انواع روزی‌هاى پاکیزه به آنان روزى دادیم و آنها را بر بسیارى از موجوداتى که خلق کرده‌‏ایم، برترى بخشیدیم.
۳. حق عدالت
حق عدالت و قسط و تحقق و پایدارى آن، از دیگر مبانى قوانین حقوقى قرآن است. تا آن‌‌جا که هدف از رسالت پیامبران، برقرارى قسط و عدل معرفى شده است: «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط»؛[۵] ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانى) و میزان نازل کردیم تا مردم به عدالت قیام کنند.
«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا یجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‏ أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى»؛[۶] اى کسانى که ایمان آورده‌‌‏اید! همواره براى خدا قیام کنید، و از روى عدالت، گواهى دهید! دشمنى با جمعتى شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند، عدالت کنید که به تقوا نزدیک‌‌تر است.
۴. حق امنیت
از دیگر مصادیقی که می‌‌توان برای حقوق بشر بر شمرد، حق امنیت در همه حوزه‌‌ها است. کسی نمی‌‌تواند این حق را از انسان بگیرد و او را در حالتی از ناامنی روانی و اجتماعی و… قرار دهد. این حق تا آن‌‌جا اهمیت دارد که قرآن کریم آن‌‌را برای مشرکان و مخالفان نیز به رسمیت شناخته است: «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یَسْمَعَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ …»؛[۷] و اگر یکى از مشرکان از تو پناهندگى بخواهد، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود (و در آن بیندیشد)! سپس او را به محل امنش برسان.
«وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَى الَّتی‏ بارَکْنا فیها قُرىً ظاهِرَهً وَ قَدَّرْنا فیهَا السَّیْرَ سیرُوا فیها لَیالِیَ وَ أَیَّاماً آمِنین»؛[۸] و میان آنها و شهرهایى که برکت داده بودیم، آبادی‌‌هاى آشکارى قرار دادیم و سفر در میان آنها را به طور متناسب (با فاصله نزدیک) مقرّر داشتیم (و به آنان گفتیم:) شب‌‌ها و روزها در این آبادی‌‌ها با ایمنى (کامل) سفر کنید.
۵. حق پدر و مادر بر فرزندان
«وَ قَضى‏ رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛[۹] و پروردگارت فرمان داد، جز او را نپرستید، و به پدر و مادر نیکى کنید.
عطف جمله «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» بر جمله قبلى، معنایش این است که پروردگارت چنین حکم نموده که به پدر و مادر احسان کنید. از این جمله روشن مى‌‏شود که مسئله نیکی به پدر و مادر بعد از مسئله توحید، واجب‌‏ترین واجبات است، همچنان‌‌که مسئله عقوق بعد از شرک ورزیدن به خدا از بزرگ‌ترین گناهان کبیره است، و به همین جهت این مسئله را بعد از مسئله توحید و قبل از سایر احکام اسم برده و این نکته اهمیت حقوق پدر و مادر را می‌‌رساند.[۱۰]

۶. حق عفو و گذشت نسبت به اشتباهات دیگران

این حق از دو زاویه قابل دقت است. یکی در رابطه با نحوه تعامل حاکمیت و مردم است و دیگری در ارتباط شهروندان با یکدیگر. خداوند در قرآن خطاب به پیامبر(ص) فرموده است: «فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم»؛[۱۱] (ای پیامبر) به خاطر رحمت خداوند تو با آنان با نرمش رفتار می‌‌‎کنی، و اگر خشن و سخت‌دل بودی همانا از اطراف تو پراکنده می‌‌‌‎شدند، پس آنان را ببخش و برایشان طلب مغفرت کن.
سیره پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) همواره با رفق، عفو و مدارا نسبت به مخالفان و حتی دشمنان اسلام بود. البته به غیر از آن دسته از افرادی که علنا سلاح برمی‌‌‌داشتند و به جنگ و نبرد با اسلام می‌‌‌پرداختند و حقوق افراد را تضییع می‌‌‌‎کردند.
۷. حق برقراری مساوات
حق تساوی از مهم‌‌ترین مصادیقی است که قرآن برای حقوق انسان بر می‌‌شمارد، تساوی حقوقی میان همه انسان‌‌ها است و این‌‌که کسی را بر کسی دیگر برتری و امتیازی نیست تا بدان بر دیگری چیره شود. اگر قرآن امتیاز را به عنوان تقوا بیان کرده چیزی نیست که کسی بتواند از آن در دنیا برای خود امتیاز کسب کند؛ زیرا تقوا امر باطنی است و باعث امتیاز و پاداش اخروی می‌‌‌شود.
حق تساوی بدن معنا است که هیچ شخص در هیچ موقعیت نمی‌‌تواند خود را بر دیگری برتر دانسته و بخواهد اعمال قدرت و نفوذ کند؛ از این‌‌رو است که کسی را بر کسی به طور طبیعی ولایت نیست. اما ولایت پدر و مادر بر فرزند در محدوده منافع آنان انجام می‌‌‌شود و همین که به مقام کامل و رشد رسیده‌‌اند ولایت ایشان نیز بسیار محدود می‌‌گردد.
مساواتی که قرآن میان انسان‌‌ها قایل است شامل دو قسمت عمده است. مساوات در اصل انسانیت و مساوات در حقوق و اجرای قوانین و احکام: «یا أَیهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»؛[۱۲] اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌‏‌ها و قبیله‌‏‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (اینها ملاک امتیاز نیست)، گرامى‌‌‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شما است.
۸. حق ایتام و محرومان از اموال ثروت‌مندان
خداوند برای فقرا و ایتام و محرومان جامعه در اموال ثروت‌‌مندان حقوقی قرار داده، و در قرآن به آن تصریح شده است: «وَ الَّذینَ فی‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ* لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ»؛[۱۳] و آنها که در اموالشان حق معلومى است، براى تقاضا کننده و محروم. « وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَر»؛[۱۴] و حاجت خواه را به تَشَر مران.
حق «سائل» این است که اگر انسان می‌‌‌داند راست می‌‌گوید، باید به اندازه قدرت و توان خویش حاجتش را برآورده نماید و در رسیدن به خواسته‌‌اش او را کمک نماید و اگر در راست‌‌گویی او شک دارد، مراقب باشد که بدبینی و شک انسان در اثر وسوسه شیطان نباشد تا بخواهد او را از انجام کار خیر و تقرب به خدا متعال محروم سازد. به هر حال اگر انسان خواست محرومش کند، نباید به آبرو و حیثیت او ضربه بزند، بلکه باید با زبان خوش او را بازگرداند.[۱۵]

۹. حق انسان بر خود

حق هر انسانی بر خود؛ این است که خود را از هر خطر و ضرر مادی یا معنوی حفظ کند. بنابراین حق ندارد اقدام به خودکشی کند و یا ضرری به جان خود بزند. خداوند در قرآن کریم در موارد متعددی از انتحار و خودکشی نهی کرده است، چنان‌‌که می‌‌‎فرماید: «وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُمْ رَحیماً»؛[۱۶] خودکشى نکند، خداوند نسبت به شما مهربان است. همچنین می‌‎‌فرماید: «وَ لا تُلْقُوا بِأَیدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَه»؛[۱۷] خ