پاورپوینت کامل معنای امور اعتباری، انتزاعی و حقیقی چیست؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای امور اعتباری، انتزاعی و حقیقی چیست؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای امور اعتباری، انتزاعی و حقیقی چیست؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای امور اعتباری، انتزاعی و حقیقی چیست؟ ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

امور و مفاهیم اصیل یا حقیقی و واقعی؛ عبارت‌اند از آنچه در عالم خارج، تحقق عینى دارند و معلول علّت‌هاى خاص تکوینى می‌باشند؛ مانند تمام موجوداتى که ما در جهان مشاهده می‌کنیم.
اعتبار، در فلسفه، منطق و اصول با معانی مختلفی به‌کار برده می‌شود؛ مانند این‌که گفته شده: مفاهیم اعتبارى، برخلاف مفاهیم حقیقى؛ مفاهیمى هستند که این قابلیت را ندارند که هم در ذهن بیایند و هم در خارج موجود شوند.
مفاهیم انتزاعى، مفاهیمی هستند که وجودشان به وجود منشأ انتزاع آنها است و غیر از این، وجودى ندارند.

پاسخ تفصیلی

امور و مفاهیمی که انسان تصوّر می‌کند یا اصیل‌اند و یا غیر اصیل.
امور متصوّر اصیل
امور و مفاهیم اصیل؛ عبارت‌اند از آنچه در عالم خارج تحقق عینى دارند و معلول علّت‌هاى خاص تکوینى می‌باشند و تنها با انشاى لفظى و قصد و اراده محقق نمی‌شوند، بلکه باید علّت‌هاى خاص آنها موجود باشند؛[۱] مانند تمام موجوداتى که ما در جهان مشاهده می‌کنیم. این قسم همان مفهوم حقیقى و واقعی است و در علم اصول فقه نیز هرگاه مفهوم حقیقى اطلاق شود، مراد همین معنا می‌باشد.
امور متصور غیر اصیل
امور و مفاهیم غیر اصیل دو گونه‌اند: الف. اعتبارى (انشائى). ب. انتزاعى.[۲]
الف. مفاهیم اعتبارى
اعتبار، اصطلاحی است که در فلسفه، منطق و اصول با معانی مختلفی به‌کار برده می‌شود؛
۱. مفاهیم اعتبارى، برخلاف مفاهیم حقیقى؛ مفاهیمى غیر ماهوى هستند؛ یعنی این قابلیت را ندارند که هم در ذهن بیایند و هم در خارج موجود شوند. در این مفاهیم، میان مفهوم و مصداق عینیت برقرار نیست، و حملشان بر مصادیقشان به صورت حمل ماهیت بر افرادش نیست، که از طریق مفهوم بتوان به حقیقت مصداق راه یافت.[۳] این دسته از مفاهیم را «معقولات ثانوى» نیز می‌نامند، که خود بر دو دسته‌اند:
أ. مفاهیمى که حیثیت مصداقشان، حیثیت در خارج بودن و منشأ آثار خارجى بودن است؛ مانند: وحدت، فعلیت و وجوب که این امور هرگز بعینه در ذهن وارد نمی‌شوند.[۴] این دسته از مفاهیم، «معقولات ثانوى فلسفى» نیز نامیده مى‏شوند.[۵]
ب. مفاهیمى که حیثیت مصداقشان، بودن در ذهن است و در خارج تحقق نمی‌یابند؛ مانند مفهوم قضیه، حجّت و معرّف. این مفاهیم را «معقولات ثانوى منطقى» می‌نامند.[۶]
۲. اعتبار در مقابل اصالت؛ یعنى اعتبارى، چیزى است که تحقق و منشأ اثر بودن آن بالعرض است، در برابر اصیل که تحقق و منشأ اثر بودن آن بالذات است.[۷]
۳. اعتبارى به معناى آنچه که وجود مستقل و فی نفسه ندارد، بلکه وجودش یک وجود ربطى و وجود در غیر است؛ مانند تمام نسبت‌ها و روابط. [۸]
۴. مفاهیمى که صرفاً براى دست‌یابى به اهداف و اغراض عملى در زندگى انسان، بر یک سرى موضوعات خاص، حمل و بر آنها تطبیق می‌شوند؛ مثلاً اگر مفهوم «رأس» بر سر انسان یا حیوان که از مصادیق حقیقى آن است اطلاق شود، یک مفهوم حقیقى است. ولى اگر بر یک فرد از انسان، به عنوان علامت و نشانه براى یک سرى اعتبارات و قراردادهاى دیگر مانند رئیس بودن وى و تسلط او بر دیگران مثل تسلط سر بر بدن، اطلاق شود، یک مفهوم اعتبارى است. این قسم را «انشایى» نیز می‌گویند.[۹]
دو نکته درباره امور اعتباری
اول: در امور اعتبارى، اعتبارکننده؛ یا شرع است و یا عرف و عقلا. در برخى موارد نظر شرع و عرف در امر اعتبارى یکسان است و در برخى موارد نظر آنها مختلف است؛ مثلاً ملکیت پسر بزرگ‌