پاورپوینت کامل آیا سند و محتوای کتاب «الهفت الشریف» (منسوب به امام صادق) معتبر و مورد اطمینان است؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا سند و محتوای کتاب «الهفت الشریف» (منسوب به امام صادق) معتبر و مورد اطمینان است؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا سند و محتوای کتاب «الهفت الشریف» (منسوب به امام صادق) معتبر و مورد اطمینان است؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا سند و محتوای کتاب «الهفت الشریف» (منسوب به امام صادق) معتبر و مورد اطمینان است؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«الهفت الشریف»، کتابی است منسوب به مفضّل بن عمر که گفته می‌شود محتوای آن‌را از امام صادق(ع) روایت کرده است. اما این کتاب از جهت سندی و محتوایی بسیار ضعیف است؛ زیرا مطالب غالیانه و نادرست عقیدتی بسیار در آن یافت می‌شود.

پاسخ تفصیلی

قبل از هر سخنی باید گفت؛ در طول تاریخ آثار بسیاری به امام صادق(ع) نسبت داده شده است. سید محسن امین دراین باره می‌نویسد تعداد ۲۴ کتاب و رساله به آن امام(ع) منسوب است. وی می‌گوید: «دلیل موثّقی بر تألیف چنین آثاری از امام صادق(ع) وجود ندارد، و بیشتر آنها را شاگردان آن‌حضرت به نقل از امام(ع) تألیف نموده‌اند، و یا این‌که برخی از شیعیان گفتارهای امام را جمع‌آوری نموده و به آن‌حضرت نسبت داده‌اند».[۱]
معرفی کتاب «الهفت الشریف»
۱. «الهفت الشریف»، کتابی است منسوب به مفضّل بن عمر که گفته می‌شود محتوای آن‌را از امام صادق(ع) روایت کرده است. نسخه‌ای از این کتاب، نخستین بار به نام «الهفت و الاظله» توسط عارف تامر یسوعی به سال ۱۹۶۰م منتشر شد. مصطفی غالب به نسخه دیگری با نام دست یافت و به سال ۱۹۶۴م و دیگر بار به سال ۱۹۷۷م منتشر ساخت و اشکالات تصحیح تامر را برطرف نمود.[۲]
۲. این کتاب، مجموعه‌ای از درس‌های امام صادق(ع) به مفضّل در ۶۷ باب است و نوعی شرح باطن‌گرایانه را از هستی و برخی از اصول دین ارائه می‌دهد.[۳] با حمد و درود بر اهل بیت(ع) آغاز می‌شود، سپس به علم باطن و یکسانی باطن و ظاهر می‌پردازد. در هر مسئله‌ای مفضّل می‌پرسد و امام پاسخ می‌دهد. و بدین‌سان کتاب از نظر الگوی بیانی، قالب گفت‌وگوی میان امام و مفضل به خود می‌گیرد. باور به مسخ و ترکیب‌های مسخ‌شده از نکاتی است که فراوان در این کتاب یافت می‌شود.
در این کتاب، بسیاری از آیات قرآن کریم به معنای باطنی تأویل برده شده است. و گاه با بهره‌گیری از اشتقاق واژه معنای آن تفسیر شده است.[۴]
۳. کتاب نام برده، مورد احترام فرقه نُصَیریه است.[۵]
۴. دانشمندان علم رجال و حدیث، از این کتاب نام نبرده‌اند و تا آن‌جا که به نظر می‌رسد، هیچ محدّثی نیز به صراحت از آن روایت نکرده است. برخی، این کتاب را ساختگی و مکذوب و برای نشر، غلو شناسانده و اعتقاد به روایات آن‌را روا ندانسته‌اند.[۶]
۵. برخی از نام‌ها چون محمد بن سنان (که از وی با تعابیر سیدنا و خازن علم باطن) یاد شده و ابن ابی عمیر، صفوان بن یحیی سابری، یونس بن ظبیان، داود بن کثیر رقی، مفضل بن عمر(که از وی با تعبیر اصل هر روایت باطنی یاد شده)، ابو حمزه ثمالی و جابر جعفی نام‌هایی آشنا و شناخته شده در سنت حدیثی و رجالی امامیه هستند. اما نام‌هایی مانند ابو ربیع شامی، عبد الله بن حلیه کتانی، یونس بن موصلی، نام‌هایی ناشناس‌اند.[۷] احتمال می‌رود این افراد از رجال فرقه‌ای غالی بوده‌اند که این اثر در میان ایشان متداول بوده است. درباره زمان تدوین کتاب نیز با استفاده از برخی اسانید کتاب می‌توان احتمال داد که در اواخر سده سوم نگاشته شده باشد.[۸]
۶. از تعابیر متداول کتاب «قلت الی …» بجای «قلت ل …» و «منه السلام» بجای «علیه ‌السلام» پس از نام امام، قابل توجه است که متفاوت با تعابیر به‌کار رفته در متون حدیثی امامیه و قالب مرسوم آنها بوده و می‌تواند نشانه گونه‌ای افراط گرایی باشد.
۷. از مطالب غالیانه و نادرست کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف. نزول رب به آسمان دوم.[۹]
ب. تصریح بر این‌که تنها مؤمن موحدی که با امام حسین بود، ابو الخطاب بود و او همان جبرئیل است که با همه پیامبران و متکفل عذاب اقوام مورد عذاب بوده است.[۱۰]
ج. کشته نشدن امام حسین(ع).[۱۱] اندیشه کشته نشدن امام حسین(ع) دیدگاه برخی از فرق غلات بوده است که در احادیث امامیه نیز در قالب پرسش از امامان بازتاب یافته و ایشان به شهادت آن‌حضرت تصریح کرده‌اند.[۱۲]
د. مذکر بودن مادران اوصیاء.[۱۳]
هـ. ورود و خروج امام در ابدان گوناگون.[۱۴]
۸. با توجه به وجود برخی از احادیث این کتاب در متون حدیثی امامیه، -که نمونه‌هایی از آن ذکر خواهد شد- این گمان تقویت می‌شود که پدید آورنده یا پدید آورندگان کتاب، مطالب مورد نظر خود را با شماری از احادیث واقعی خلط و دسّ کرده و این اثر را پدید آورده‌اند. و این یکی از شیوه‌های غالیان در کتاب‌های معتبر حدیثی بوده است. برای نمونه؛ در احادیث به دسّ مغیره بن سعید تصریح شده است.[۱۵]
بخشی از مطالب این کتاب[۱۶] به صورت فشرده در «الهدایه الکبری» از حسین بن حمدان خصیبی (متوفی ۳۳۴ق) آمده است[۱۷] که می‌تواند نشانه تعلق دو اثر به یک سنت فکری و حدیثی باشد.
۹. برخی از احادیثی که در کتاب الهفت الشریف و کتاب‌های معتبر حدیثی امامیه آمده، می‌توان به دو حدیث زیر اشاره کرد:
یک. «التَّقِیَّهَ دِینِی وَ دِینُ آبَائِی‏…»؛[۱۸] تقیه روش من و روش پدران من است.‏
دو. حدیثی درباره وجه الله و تفسیر آیه شریفه «کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلاَّ وَجْهَه»[۱۹] که در منابع متعدد آمده است.[۲۰]
۱۰. خلاصه این‌که؛ کتاب «الهفت الشریف» که منسوب به یکی از شاگردان امام صادق(ع) به نام مفضّل است؛ اولاً در مورد صحت