پاورپوینت کامل پیمان عقبه اول و دوم چگونه انجام گرفت و مفاد آن چه بود؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیمان عقبه اول و دوم چگونه انجام گرفت و مفاد آن چه بود؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیمان عقبه اول و دوم چگونه انجام گرفت و مفاد آن چه بود؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیمان عقبه اول و دوم چگونه انجام گرفت و مفاد آن چه بود؟ ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

پیامبر اسلام(ص) در راستای وظیفه تبلیغی خود به ملاقات شش نفر از انصار که به حجّ آمده بودند، رفت و بخشى از قرآن را براى آنان تلاوت کرد. آنها که صفات او را از اهل کتاب شنیده بودند، نسبت به پیامبری ایشان مطمئن و مسلمان شدند. البته در آن هنگام، آنها جز مسلمانی هیچ تعهدی نسبت به پیامبر(ص) نداشتند و گفتند اگر اوضاع یثرب درست شود، سال بعد نیز به حضور آن‌حضرت خواهند آمد.
با برگشت این گروه به یثرب، سخن از اسلام در آن‌جا رواج یافت و بر تعداد مشتاقان به اسلام افزوده شد.
‌در سال بعد دوازده نفر از حاجیان آن شهر با پیامبر(ص) ملاقات کرده و با ایشان بیعت کردند. این پیمان را «پیمان عقبه اولی» می‌نامند. در این پیمان، خواسته پیامبر(ص) آن بود که: «براى خدا شریکى قائل نشوید، دزدى نکنید، مرتکب زنا نشوید، فرزندان خود را نکشید، بهتان و افترا نزنید، در کارهاى نیک، نافرمانى پیامبر(ص) را نکنید». به دنبال این پیمان پیامبر(ص) فرمود: «اگر به پیمان وفا کردید پاداشتان بهشت است، و گرنه کارتان با خدا است. اگر بخواهد کیفر کند و اگر بخواهد بیامرزد.» بعد از آن بود که پیامبر(ص) مصعب‏ بن‏ عمیر را به عنوان مبلغی برای اسلام در یثرب انتخاب کرد.
سال بعد هفتاد مرد و دو زن از اهالی یثرب با پیامبر(ص) بیعت کردند و پیمان بستند که از ایشان دفاع کنند. این پیمان به «عقبه دوم» معروف شد و پس از آن بود که مسلمانان هجرت به مدینه را آغاز کردند.

پاسخ تفصیلی

اندکی پس از پایان محاصره اقتصادی و سیاسی در شعب ابی‌طالب، ابوطالب و خدیجه رحلت کردند. فقدان ابوطالب به همراه عوامل دیگر سبب شد، فشار مکیان بر پیامبر(ص) بیشتر شده و به نوعی، دیگر امید چندانی به ایمان آوردن افراد دیگری از اهل مکه وجود نداشت؛ لذا پیامبر(ص)، تبلیغ در دیگر قبائل و شهرها را به صورت جدی‌تر در دستور کار قرار داد. حضرتشان برای دعوت مردم طائف، به آن‌جا سفر کرد که با مخالفت سران آن دیار مواجه شد و بدون موفقیتی به مکه بازگشت. محیط مکه به قدری برای ایشان ناامن شده بود که پیامبر(ص) تحت حمایت شخصی به نام مطعم بن عدی به این شهر بازگشت.[۱] اما در همین دوران بود که روی آوردن تعدادی از اهالی یثرب به اسلام گشایشی برای پیامبر(ص) به وجود آورد.
اولین ایمان آورندگان از یثرب
در ایام حج تمتع و عمره ماه رجب، پیامبر آزادی بیشتری داشت و به تبلیغ میان قبائل می‌پرداخت. در یکی از این دیدارها پیامبر(ص) به ملاقات گروهى از یثربیان که به حجّ آمده بودند، رفت و پیامبرى خود را به آنها اعلان کرد و بخشى از قرآن را نیز براى آنان تلاوت کرد. آنان‌که صفات او را از اهل کتاب شنیده بودند، با خود گفتند: «این همان پیامبری است که یهودیان نوید آمدنش را می‌دادند».[۲] سپس چون گفتار آن‌حضرت را شنیدند نسبت به آن یقین حاصل کرده و دل‌هاى ایشان اطمینان یافت.
آنها به پیامبر(ص) گفتند: شما می‌دانید که میان اوس و خزرج، اختلافات سختی وجود دارد. ما همگى شیفته و خیرخواه شما هستیم. ما معتقدیم که با توکل به خدا شما فعلاً همچنان در مکه بمانید ما پیش قوم خود بر می‌گردیم و شأن و منزلت شما را بیان می‌کنیم و آنها را به سوى خدا و رسولش فرا می‌خوانیم، شاید خداوند متعال به این وسیله میان ایشان را اصلاح نماید و آنها را با یکدیگر هماهنگ کند. امروز ما همگى نسبت به هم دشمن و کینه‌توزیم و اگر بدون آن‌که صلح در میان ما برقرار شود، نزد ما بیائید، نمی‌توانیم گرد شما جمع شویم. اکنون وعده می‌دهیم که در موسم حج سال آینده حضورتان شرفیاب شویم، پیامبر(ص) موافقت فرموده و آنان بازگشتند و قوم خود را نهانى به اسلام فرا ‌خواندند.[۳]
در مورد تعداد این افراد، اختلاف اندکی وجود دارد؛ برخی آنها را شش نفر دانسته‌اند[۴] و برخی نیز احتمال هفت نفر را داده‌اند.[۵] همچنین عموم مورّخان[۶] تمامشان را از قبیله خزرج دانسته‌اند.[۷] این اختلاف در مورد اسامیشان نیز وجود دارد که عموماً این افراد را در این پیمان نام برده‌اند: «أبو أمامه أسعد بن زراره بن‏ عدس، عوف بن الحارث بن رفاعه(عوف بن عفراء)، رافع بن مالک بن العجلان، قطبه بن عامر بن حدیده، عقبه بن عامر بن نابی‏ و جابر بن عبد الله ریاب».[۸]
در این‌که این مرحله از ایمان آوردن برخی اهالی مدینه را پیمان عقبه بدانیم یا نه؟ اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی از مورّخان پیمان‌های عقبه را سه مورد دانسته که این مرحله را عقبه اولی و دو بیعت بعدی را عقبه دوم و سوم دانسته‌اند.[۹] در مقابل؛ از دیدگاه بسیاری از مورّخان، دو بیعت منعقد شده است و بیعت مذکور مشمول دو عقبه نیست.[۱۰] به نظر می‌رسد این دیدگاه بهتر ‌باشد؛ زیرا در این مورد، اهل یثرب هیچ تعهدی نسبت به پیامبر(ص) نداشته و تنها اسلام اختیار کردند برخلاف دو مرحله بعد که در هر یک از آنها تعهداتی از طرف آنان مورد پذیرش قرار گرفت.
عقبه اولی
با برگشت این گروه به یثرب، سخن از اسلام در آن‌جا رواج یافت و بر تعداد مشتاقان به اسلام افزوده شد. سال بعد دوازده نفر[۱۱] که نیمی از آنان افرادی بودند که سال قبل مسلمان شدند و نیم دیگر را افرادی تشکیل می‌دادند که در حج این سال به آنان ملحق شده بودند. از این دوازده تن، ده نفر از خزرجیان و دو نفر از اوس بودند[۱۲] که در عقبه به ملاقات پیامبر(ص) رفته و با ایشان بیعت کردند.
مفاد این پیمان عبارت بود از این‌که: «براى خدا شریکى قائل نشوید، دزدى نکنید، مرتکب زنا نشوید، فرزندان خود را نکشید، بهتان و افترا نزنید، در کارهاى نیک نافرمانى رسول خدا(ص) را نکنید». به دنبال این پیمان، پیامبر(ص) فرمود: «اگر به این پیمان وفادار ماندید پاداشتان بهشت است، وگرنه کارتان با خدا خواهد بود که اگر بخواهد کیفر کند و اگر بخواهد بیامرزد»[۱۳] این بیعت به «بیعه النساء» معروف گشت؛ و این احتمالاً به این جهت بود که بیعت ایشان نظیر بیعتى بود که پیامبر خدا با زنان می‌کرد؛ زیرا تا به آن روز رسول خدا(ص) مأمور به جنگ با کفار و مشرکان نشده بود و از این‌رو در بیعت با آنها شرط جنگ وجود نداشت.[۱۴]
ایمان آورندگان، از پیامبر خواستند که برای آنان مبلّغی بفرستد تا به آنها و اهالی یثرب قرآن و اسلام را بیاموزد. حضرت رسول(ص) این مأموریت را به مصعب‏ بن‏ عمیر که تازه جوانى بود، واگذار کرد،[۱۵] مصعب قبل از اسلام، نزد پدر و مادرش عزیز و محترم بود، و زندگى با شکوهى داشت، هنگامى که اسلام را اختیار کرد پدر و مادرش وى را رها کردند و از خود راندند، این جوان در شعب با پیامبر(ص) زندگى می‌کرد و گرفتار مشقت و سختى‏ گردید، و اوضاع و احوالش دگرگون شد.[۱۶]
عقبه ثانی
بعد از عقبه اولی، اسلام میان اهل یثرب گسترش یافت، سال بعد، مصعب بن عمیر همراه گروهى از مسلمانان یثرب براى دیدار با پیامبر(ص) به مکه آمدند، گروهى نیز که هنوز ایمان نیاورده بودند، با ایشان همراه گشتند. اینان با رسول خدا(ص) وعده گذاردند که در اواسط ایام التشریق و در عقبه با یکدیگر ملاقات کنند. آن شب، آهسته و پنهانی، بی‌آنکه کافران، آگاه شوند، به عقبه آمدند.[۱۷] عده آنها هفتاد مرد بود و در میان آنها دو زن به نام نسیبه بنت کعب و اسماء از بنى سلمه بودند.[۱۸]
عباس عموی پیامبر که همراه حضرتشان بود، در آغاز گفت: اى قوم خزرج (در آن هنگام مکیان دو طایفه