پاورپوینت کامل چه عباراتی بر روی عرش نگاشته شده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه عباراتی بر روی عرش نگاشته شده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه عباراتی بر روی عرش نگاشته شده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه عباراتی بر روی عرش نگاشته شده است؟ ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

گرچه ما به معنای واقعی و کیفیت دقیق آنچه به عنوان «نگارش بر عرش» عنوان شده واقف نیستیم اما اجمالاً می‌توان گفت که بر اساس برخی از روایات، کلمه «لا اله الا الله»، رسالت پیامبر اسلام(ص) و یاری آن‌حضرت توسط علی (ع) از جمله عباراتی است که بر روی عرش نوشته شده است، در این رابطه به چند حدیث اشاره می‌کنیم.
۱. از ام سلمه گزارش شده است، رسول خدا(ص) فرمود: شبى که مرا به آسمان بردند نگاه کردم بر عرش نوشته بود: «لا اله الا اللَّه، محمد رسول اللَّه»؛ خدایى جز خداى یگانه نیست، و محمد فرستاده او است. به وسیله على او را تأیید و یارى کردم، سپس انوار على، فاطمه، حسن، حسین، على بن الحسین، محمد بن على، جعفر بن محمد، موسى بن جعفر، على بن موسى، محمد بن على، على بن محمد، حسن بن على را دیدم، و نور حجت را در میان آنها دیدم که مانند ستاره درخشان، نورانى بود. گفتم: پروردگارا! این کیست و آنها چه کسانی هستند؟ به من ندا شد: اى محمد! این نور على، فاطمه و دو سبط تو حسن و حسین و امامان پس از تو از اولاد حسین(ع) است که همگى پاکیزه و معصوم هستند، و این (آخرین) نور حجت(من) است که زمین را پر از عدل و داد می‌کند، پس از آن‌که از بیدادگرى و ستم پر شده باشد.[۱]
۲. رسول خدا(ص) فرمود: بر عرش خداوند نوشته شده است: من پروردگارم. پروردگارى یگانه جز من نیست و براى من انبازى نیست و محمد(ص) بنده و فرستاده من است و او را به على تأیید کردم. و خداوند متعال این آیه را نازل فرمود:
«او همان کسى است که تو را به نصر خویش و به مؤمنین یارى داده است». در این آیه مقصود از نصر، على(ع) است و چون در زمره مؤمنان هم هست، نصرت از هر دو جهت در على(ع) جمع است‏.[۲]
۳. از عبد اللَّه بن مسعود روایت شده است، رسول خدا (ص) فرمود: آن‌گاه که خداوند آدم(ع) را آفرید و از روحش بر او دمید، آدم عطسه‏اى زد و گفت: الحمد للَّه، پس خداى تعالى به آدم فرمود: که مرا ستایش کردى سوگند به بزرگى و جلالم اگر به واسطه‏ى دو تن از بندگان که از تو به وجود مى‏آیند نبود ترا در دنیا نمى‏آفریدم. آدم گفت: پروردگارا آن دو تن از من هستند. فرمود: آرى. از تو هستند. اى آدم سرت را بلند و نگاه کن. آدم سر بلند کرد و ناگاه دید که بر فراز عرش نوشته شده است: «لا اله الا اللَّه محمّد نبى الرّحمه و على مقیم الجنه»؛ خدایى جز خداى یکتا وجود ندارد، محمّد پیامبر رحمت و على انسانى بهشتى است. هر کس على را بشناسد پاک و پاکیزه است و آن کس که حق على را انکار کند ناامید از رحمت و ملعون است. سوگند به بزرگى و جلالم که وارد بهشت می‌کنم آن‌کس که على را دوست دارد، اگر چه نافرمانى و معصیت مرا کند. و سوگند به بزرگى و جلالم وارد جهنم کنم هر کس نافرمانى على را کند، اگر چه اطاعت من را بکند.[۳]

[۱]. «عَنْ أُمِّ سَلَمَهَ قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) لَمَّا أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ نَظَرْتُ فَإِذَا مَکْتُوبٌ عَلَى الْعَرْشِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ أَیَّدْتُهُ بِعَلِیٍّ وَ نَصَرْتُهُ بِعَلِیٍّ وَ رَأَیْتُ أَنْوَارَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ أَنْوَارَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ رَأَیْتُ نُورَ الْحُجَّهِ یَتَلَأْلَأُ مِنْ بَیْنِهِمْ کَأَنَّهُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ فَقُلْتُ یَا رَبِّ مَنْ هَذَا وَ مَنْ هَؤُلَاءِ فَنُودِیتُ یَا مُحَمَّدُ هَذَا نُورُ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ هَذَا نُورُ سِبْطَیْکَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ هَذِهِ أَنْوَارُ الْأَئِمَّهِ بَعْدَکَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُونَ وَ هَذَا الْحُجَّهُ یَمْلَأُ الدُّنْیَا قِسْطاً وَ عَدْلًا»، خزاز رازى، على بن محمد، کفایه الأثر فی النص على الأئمه الإثنی عشر، حسینى کوهکمرى، عبد اللطیف‏، ص ۱۸۵ و ۱۸۶، قم، بیدار، ۱۴۰۱ق‏.

[۲]. «عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) قَالَ مَکْتُوبٌ عَلَى الْعَرْشِ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا وَحْدِی لَا شَرِیکَ لِی وَ مُحَمَّدٌ عَبْدِی وَ رَسُولِی أَیَّدْتُهُ بِعَلِیٍّ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ فَکَانَ النَّصْرُ عَلِیّاً (ع) وَ دَخَلَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ فَدَخَلَ‏ فِی الْوَجْهَیْنِ جَمِیعاً». شیخ صدوق، أمالی، ص ۲۱۵ و ۲۱۶، بیروت، اعلمى‏، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق، ۱۳۶۲ش‏.

[۳]. «عَنْ عَب