پاورپوینت کامل مهم‌ترین تعالیم و آموزه‌های سوره مائده چیست؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهم‌ترین تعالیم و آموزه‌های سوره مائده چیست؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهم‌ترین تعالیم و آموزه‌های سوره مائده چیست؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهم‌ترین تعالیم و آموزه‌های سوره مائده چیست؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

سوره مائده یک‌صد و بیست آیه دارد، و از سوره‌های مدنى است.
علت نام‌گذاریش به مائده، آیه یک‌صد و چهارده این سوره(اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَهً مِنَ السَّماء) بوده، و از باب تسمیه کل به اسم جزء است.
این سوره به طور کلى به مسائل اجتماعى پرداخته است. مطالب این سوره از ضرورت پایبندی به قرارها و میثاق‌ها آغاز می‌شود و با وعده نزول مائده بر نصارى برای آزمایش آنان و با بیان این‌که عیسى بن مریم(ع) به پیمان بندگى وفا کرد، به پایان می‌‏رسد.
در خلال این دو موضوع، بسیارى از احکام حلال و حرام ذکر می‌شود که همه پیمان‌هاى الهى هستند که از بندگان گرفته شده است.
در این سوره سه بار از میثاق بنى اسرائیل و نصارى یاد شده، آن‌گاه مقدارى از احوال کسانى که – مانند بنی اسرائیل – پیمان‌هاى خدا را شکسته‌‏اند، سخن به میان آمده است؛ احکام فقهی حدود و قصاص در آن بیان شده است. داستان فرزندان آدم به عنوان درس عبرتی معرفی شده است و از همه مهم‌تر به موضوع امامت و ولایت در این سوره پرداخته شده است.

پاسخ تفصیلی

فضایل و ویژگی‌ها
سوره مائده پنجمین سوره قرآن کریم است. یک‌صد و بیست آیه دارد و همه آیات آن در مدینه نازل شده است جز آیه سوم آن(الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم) که در حجه الوداع نازل شده است.[۱]
مائده در اصل به طبقى گویند که در آن غذا باشد.[۲] و به معناى سفره غذا است.[۳]
نام‌گذارى این سوره به مائده از این‌رو است که داستان نزول مائده براى حواریون در آیه ۱۱۴ این سوره ذکر شده است.
در فضیلت خواندن این سوره روایات بسیاری وارد شده است:
ابى بن کعب از پیامبر(ص) نقل می‌کند: هر کس سوره مائده را بخواند به تعداد یهود و نصارایى که در روى زمین نفس مى‌‏کشند، خدا به او ده ثواب می‌‌دهد و ده گناه می‌بخشد و ده درجه بالا می‌برد.[۴]
از امام باقر(ع) نقل شده است: هر کس سوره مائده را هر پنج شنبه بخواند، ایمانش را با ظلم در نیامیخته و برای خدا شریک قرار نداده است.[۵]
تمام هدف این سوره، دعوت به پایبندی به عهدها و پیمان‌هاست و در همین راستا از طرفی عادت پروردگار به بذل رحمت، آسان بودن تکالیف، تخفیف به تقواپیشگان مؤمن و خداترس و نیکوکار در این سوره گوشزد شده و از طرف دیگر هشدار داده شده که سنت الهی این است تا نسبت به کسى که پیمان بشکند، گردن‌‏کشى و تجاوز کند و از حدود مشخص‌شده در دین تجاوز کند ، سخت‌‏گیرى خواهد شد.[۶]
تعالیم و آموزه‌ها
مسائلى که در این سوره مطرح شده، به طور کلى بر محور مسائل اجتماعى می‌گردد.
در این سوره ابتدا به ضرورت پایبندی به میثاق‌ها پرداخته، مطالبى درباره خوردن گوشت حیوانات و بعضى احکام حج و قربانى را بیان می‌کند و سپس مردم را از ظلم و تجاوز به دیگران بازداشته و به همکارى در کارهاى نیک فرامی‌خواند. در این میان از اکمال دین و اتمام نعمت و مأیوس شدن کافران از نابودى اسلام سخن می‌گوید که بنابر نظر بسیاری از مفسران ناظر به موضوع ولایت است.
آن‌گاه به سرفصلهایی چون خوردنی‌هاى حلال، زنان، وضو، غسل و تیمم پرداخته و سپس مردم را به عدالت فرا می‌‌‏خواند.
در ادامه شمه‌اى از تاریخ بنى اسرائیل بررسی می‌شود و اینکه چگونه مخالفتشان با اوامر پروردگار، سبب سرگردانی چهل ساله آنان در بیابان شد.
بعد از آن از نصارى سخن می‌گوید و فخرفروشى یهود و نصارى را که خود را دوستان و فرزندان خدا می‌‏دانستند را به چالش کشیده و بار دیگر از حضرت موسى(ع) و قوم او یاد می‌کند.
سپس به اولین خونریزی در زمین اشاره کرده و حکم قتل را بعد از داستان فرزندان آدم(هابیل و قابیل) بیان می‌کند و به مناسبتى کیفر محاربان با خدا و رسول و به دنبال آن کیفر دزدان را اعلام می‌کند.
همچنین از تحریف سخنان خدا توسط یهود و از کینه‌توزی آنان یاد می‌کند اما تورات را می‌ستاید و احکام قصاص را بیان می‌کند. بار دیگر سخن را به ذکر حضرت عیسى(ع) و انجیل سوق می‌دهد و از پیامبر اسلام(ص) می‌خواهد که در میان آنها مطابق با آنچه خدا نازل کرده حکم کند.
آن‌گاه مؤمنان را از دوستى با یهود و نصارى بر حذر ‌داشته و برخی حالات ناصواب آنها را ذکر ‌کرده و به مؤمنان هشدار می‌دهد که اگر گروهی از آنها مرتد شوند، خداوند گروه بهتری را جایگزین خواهد کرد. آن‌گاه دوباره به موضوع ولایت پرداخته و ولایت را ویژه خدا و رسول دانسته و آنانی که در حال رکوع زکات می‌دهند.[۷]
در ادامه سوره پس از توصیه‌‏هایى درباره دوستى با خدا و رسول، حزب الله را به عنوان حزب پیروز معرفى می‌کند و مؤمنان را از دوستى با لاابالی‌‏ها و کفار برحذر می‌دارد. آن‌گاه خطابى به اهل کتاب دارد و پس از ذکر نکاتى، این سخن یهود را نقل می‌‏کند که می‌گفتند دستان خدا بسته است و جنگ افروزى و فتنه‏‌گرى یهود را گوشزد می‌‏نماید. سپس درباره اهل کتاب از در مهر وارد می‌‏شود و اظهار می‌‏دارد که اگر آنها براستى ایمان و تقوا داشته باشند گناهان آنها را می‌بخشیم و اگر براستى تورات و انجیل را برپا دارند به نعمت‌هایى می‌رسند و بعد، آنها را به دو دسته خوب و بد تقسیم می‌کند.
موضوع ولایت، موضوعی است که برای بار سوم در این سوره تکرار می‌شود، آنجا که پروردگار، پیامبر(ص) را خطاب قرار داده و به او فرمان می‌دهد که آنچه بر او نازل شده را به مردم ابلاغ نماید و در غیر این صورت، به رسالت خود عمل نکرده است، و قول می‌‏دهد که او را از گزند دشمنان حفظ نماید.[۸] بار دیگر روى سخن با اهل کتاب است و ضمن فراخوانى آنها به برپاداشتن تورات و انجیل، از طغیان‌گرى و کفرورزى بسیارى از آنها انتقاد می‌‏کند و درباره آن گروه از مؤمنان، یهود، نصارى و صابئین که براستى ایمان به خدا و روز قیامت د