پاورپوینت کامل پیروزی رومیان که در سوره روم بدان اشاره شده است بعد از هجرت رخ داده، پس چرا این سوره را مکی برشمرده‌اند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیروزی رومیان که در سوره روم بدان اشاره شده است بعد از هجرت رخ داده، پس چرا این سوره را مکی برشمرده‌اند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیروزی رومیان که در سوره روم بدان اشاره شده است بعد از هجرت رخ داده، پس چرا این سوره را مکی برشمرده‌اند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیروزی رومیان که در سوره روم بدان اشاره شده است بعد از هجرت رخ داده، پس چرا این سوره را مکی برشمرده‌اند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اکثر قریب به اتفاق مفسران و علمای علوم قرآنی شیعه و سنی معتقدند که سوره‏ روم مکّى(در مکه نازل شده)[۱]‏ است، مگر آیه ۱۷ و ۱۸ این سوره که در مدینه نازل شده است.[۲]
اما روایتی در یکی از صحاح اهل سنت نقل شده است که مدنی بودن این سوره از آن فهمیده می‌شود:
ترمذى از ابو سعید روایت کرده است:
«همان روز که مسلمان‌ها در جنگ بدر شرکت کرده بودند روم هم بر فارس پیروز شد، پس مؤمنان در شگفت شدند، آن‌گاه این آیه فرود آمد: “الم غلبَتِ الرُّوم” تا “بِنَصْرِ اللَّهِ”[۳]».[۴]
ترمذی در ادامه می‌گوید:
نصر بن علی «غَلَبَت» را -به صیغه معلوم- خوانده است.
و نیز ترمذی این حدیث را، غریب و حَسَن می‌داند.[۵]
این روایت که خود ترمذی آن‌را غریب دانسته؛ ناشی از اختلاف قرائتی است که «غَلَبت» را به صیغه معلوم خوانده‌اند که در این صورت بیانگر پیروزی رومیان بعد از هجرت است و نه شکست آنان قبل از هجرت!
اما این روایت طرفداران کمتری دارد. ابن عاشور- از مفسران اهل سنت در قرن چهاردهم – می‌گوید:
این، سخنی است که کسی از آن پیروی نمی‌کند.[۶] همچنین مفسران دیگری از اهل سنت نیز این قول را نمی‌پذیرند.[۷]
بر این اساس، بنابر روایت و قرائت مشهوری که آیه را «غُلِبَت» – به صیغه مجهول – می‌داند، مکّی بودن سوره، با وقایع تاریخی همخوان است.

[۱]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ‏۸، ص ۲۲۷، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏۸، ص ۴۵۹، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش؛ فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ‏۲۵، ص ۷۹، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق؛ آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج ‏۱۱، ص ۱۸، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵ق؛ نویری، ابو القاسم محمد بن محمد، شرح طیبه النشر فی القراءات، ج ‏۲، ص ۵۰۳، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اوّل‏، ۱۴۲۴ق.

[۲]. التبیان فى تفسیر القرآن، ج ‏۸، ص ۲۲۷؛ مجمع البیان فى تفسیر القرآن، ج ‏۸، ص ۴۵۹؛ بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ج ‏۴، ص ۲۰۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱