پاورپوینت کامل چرا ذوالقرنین بدین نام نامیده شد و آیا در زمان زندگی‌اش دو نسل از انسان‌ها منقرض شدند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا ذوالقرنین بدین نام نامیده شد و آیا در زمان زندگی‌اش دو نسل از انسان‌ها منقرض شدند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا ذوالقرنین بدین نام نامیده شد و آیا در زمان زندگی‌اش دو نسل از انسان‌ها منقرض شدند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا ذوالقرنین بدین نام نامیده شد و آیا در زمان زندگی‌اش دو نسل از انسان‌ها منقرض شدند؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

یکی از شخصیت‌هایی که در قرآن از او یاد شده، شخصی به نام «ذو القرنین» است. درباره این‌که نام اصلی او چیست و کدام شخصیت تاریخی است، بین مفسران اختلاف نظر وجود دارد. همچنین درباره این‌که چرا به او «ذو القرنین» گفته شده، نظرات مختلفی ارائه شده است؛ مانند این‌که گفته‌اند: عمر او به اندازه‌ای طولانی بود که دو نسل از انسان‌ها منقرض شدند ولی او همچنان زنده بود.[۱]
دلائل دیگری که برای نام‌گذاری «ذو القرنین» نقل شده، از این قرار است:
۱. چون دارای دو گیسو بود.
۲. چون بر سر خود کلاهی قرار می‌داد که بر روی آن کلاه، دو شاخ وجود داشت.
۳. به این دلیل که بر شرق و غرب زمین مسلط شد.
۴. زیرا در خواب دید که به خورشید نزدیک شد و دو شاخ شرقی و غربی آن‌را به دست گرفت. وقتی این خواب را برای مردم تعریف کرد، آنها هم او را به این نام خواندند.
۵. چون به مدت دو قرن زندگی کرد.
۶. زیرا هم از طرف پدر و هم از طرف مادر، به خانواده‌ای شریف منسوب می‌شد.
۷. به این دلیل که طی دو مرحله جداگانه، بر سر او با شمشیر کوبیدند.[۲]
در ارتباط با مورد اخیر از امام علی(ع) چنین نقل شده است: «او بنده صالح خدا و نامش عیاش بود. خدا او را به سوی قومی از مردم اولیه که در سمت غرب زمین زندگی می‌کردند، فرستاد. مردم به قرن سمت راست سر او ضربه‌ای زدند که بر اثر آن از دنیا رفت. بعد از گذشت صد سال، خداوند او را دوباره زنده کرد و او را به سوی مردمی که در سمت مشرق زمین زندگی می‌کردند، فرستاد. آنها هم بر قرن سمت چپ سر او ضربه زدند و او را کشتند. خداوند او را بعد از صد سال، دوباره زنده کرد…».[۳]

[۱]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۷۵۶، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش؛ ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج ۶،‌ص ۲۹۶، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش؛ فخرالدین رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ۲۱، ص ۴۹۴، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.

[۲]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۷۵۶.

[۳]. عروسی حویزی،